คือเราเป็นนักศึกษาจบใหม่ตั้งใจจะดรอปเรียนเพื่อหาเงินไปเรียนต่อปีหน้าซึ่งบ.ที่เราทำปัจจุบันก็เป็นพี่ที่รู้จักแนะนำให้เราลองมาทำเป็นเกี่ยวกับแผนกบุคคลเราก็ทำมาเรื่อยๆจนเริ่มกล้าพูดคุยกับพี่ๆที่เราต้องติดต่องานด้วยแต่ล่าสุดเราได้ย้ายแผนกมาอยู่ในแผนกที่ลักษณะงานต่างกันโดยสิ้นเชิงเพราะมีพี่ๆบางคนเขาช่วยดันเรามาแผนกนี้ เริ่มแรกหัวหน้าเราก็ถามความสมัครใจว่าเราตกลงมั้ยจะให้ทดลองไปทำ1เดือน ซึ่งตอนแรกที่หัวหน้าเราอธิบายลักษณะงานให้เราฟังเราก็คิดว่าน่าจะพอทำได้ ทำเกี่ยวกับบช. จัดของนู้นนี้ เอกสาร (เราจบบัญชี) แต่พอลงมาทำจริงแล้วมันไม่ใช่แค่นั้นเราต้องจำสินค้าจำรหัสสินค้าจำสีจำวัสดุต้องขายของให้ลูกค้าได้ซึ่งของมีมากกว่า100อย่าง คล้ายๆให้เราลงมาแผนกขายสินค้า พนักงานบางคนก็ติดใช้เพราะเห็นเราพึ่งลงมาใช้เราตลอดไม่ว่าเราจะว่างรึจะทำงานจนสุดท้ายตั้งแต่มาทำแผนกนี้เราแทบไม่ได้พักเลยเหมือนพอมีเรามาเขาก็ทำอะไรเองไม่เป็นขนาดแค่ติดเทปแพ็คของยังต้องมาตามเราไปทำให้ ซึ่งส่วนตัวเราเป็นคนค่อนข้างอินโทรเวิร์ดปกติก็แทบไม่ยุ่งกับใครก็จะแค่ทักทายเจอกันก็จะยิ้มๆ พอมารู้ลักษณะงานที่ต้องทำจริงๆแล้วเรารู้ตัวเลยว่ามันไม่ได้จริงๆจากตอนแรกเราแค่อึดอัดตอนนี้กลายเป็นเราอยากร้องไห้ตลอดหัวหน้าเราเคยบอกว่าถ้าไม่ไหวก็กลับแผนกเดิมได้แต่มันไม่ง่ายเลยทั้งพวกพี่ๆทั้งเจ้านายทั้งหัวหน้าก็บอกให้เราทำให้ได้ต้อบทำให้ได้เป็นเพราะเองรึป่าวที่ไม่สู้งานแต่ตัวเราเองรู้สึกว่ามันเหนื่อยมากทั้งวันเราแทบไม่มีเวลาว่างให้นั่งพัก อยากถามว่าควรทำยังไงดีให้รักษาน้ำใจกับความหวังดีของทุกคนโดยที่เราเองก็ไม่อึดอัด ขอบคุณค่ะ