วันนี้ผมขอเสนอภารกิจสุดพิเศษ “วันพ่อพาลูกเที่ยว” แต่จริงๆ คือ "วันลูกพาพ่อลุย" มากกว่า! เรื่องมันเริ่มจากลูกสาววัย 10 ขวบที่มีความฝันอันยิ่งใหญ่ นั่นคือ… “อยากให้อาหารปลา”

กินข้าวก็อยากให้อาหารปลา นอนโซฟาก็อยากให้อาหารปลา เข้าไปห้องน้ำออกมาก็ยังอยากให้อาหารปลา โอเค! พ่อจัดให้! ผมกับลูกเลยออกทริปกันสองคน ขี่มอเตอร์ไซค์ลุยไปไกลถึง 40 นาที ขี่จนก้นชา แต่ใจไม่ชาเพราะเห็นลูกมีความสุขก็คุ้มแล้ว!

ระหว่างทางคือที่สุดของความฟิน ทุ่งนาเขียวขจี บรรยากาศธรรมชาติ สูดเข้าไปเถอะครับ อากาศดีขนาดนี้หายใจเข้าไปเหมือนยาดมขั้นเทพ โล่งปอดสุดๆ

ความพีคคือให้ลูกสาวนำทางด้วย GPS นี่ลุ้นสุด! กลัวจะได้ไปเลี้ยงปลาที่บ้านเพื่อนบ้านแทนวัด แต่เชื่อไหมครับ? ลูกพาไปถึงจุดหมายอย่างแม่นยำจนพ่อแอบปลื้ม ลูกพ่อมันเก่งจริงๆ

พอถึงที่วัด… โอ้โห! ปลาเยอะจนคิดว่านี่แอบเปิดร้านขายปลาที่นี่รึเปล่า ปลาแน่นมากจนแทบจะเดินชนหัวปลา เป็นปลาหุ่นยนต์หรือเปล่านี่ ก็ยังแอบคิด ที่พีคกว่านั้นคือสามารถให้อาหารแบบ ป้อนถึงปาก ได้เลย! บันไดที่ท่าน้ำคือจุดเด่น พอเดินลงไปป้อนถึงปากได้เลยถ้าเอาใส่มือยัดเข้าปากปลาได้เลยผมว่า แต่กลัวจะโดนปลากินมือ ลูกสาวผมตื่นเต้นหนักโยนอาหารแทบหมดถุงใน 3 วินาที

นอกจากเลี้ยงปลา ก็ยังได้ขึ้นไปเดินชมโบสถ์ที่ออกแบบเป็นสวรรค์ 7 ชั้น 8 ชั้น วิวสวยสมชื่อสวรรค์เลยครับ แต่ส่วนที่เป็น “นรก” เราขอผ่านเพราะเดินจนขาอ่อนพ่อจะลงนรกจริงๆ ถ้าฝืนไปอีก

ปิดท้ายด้วยการนั่งกินข้าวริมคลอง (หรือแม่น้ำเล็กๆ) วิวคือเขียวสบายตามาก น้ำใสมองแล้วเย็นใจจนลืมเหนื่อยเลย

ถ้าใครเหนื่อยกับชีวิตในกรุงเทพ ลองออกมาทริปแบบนี้ดูครับ รับรองได้เติมพลังชีวิตแบบเต็มแม็กซ์! สุดท้ายขอสรุปง่ายๆ ว่า “ทริปนี้ก้นช้ำแต่ใจฟู"

ก้นช้ำ แต่ใจฟู!”