เราอยู่ห้องพักมาก่อนแต่ที่เราอยู่คือเงียบสงบ จนวันนึงคนรู้จักถามหาห้องให้หลานมาอยู่(ซึ่งเราไม่รู้ว่ามีเด็กเล็ก)ข้างๆว่างเราก็ไม่ได้คิดอะไรจนผ่านไปซักพักเด็กเล่นเสียงดังเราเข้าใจนะว่าเด็กแต่ไม่เคยได้ยินเสียงแม่ออกมาดุเลยให้เงียบหน่อยหรือเวลาร้องไม่มีคนว่าโอ๋เลย เราทำงานกลับมาเหนื่อยๆก็อยากจะพักบ้าง มีเรื่องแถมด้วยนะ ราวตากผ้าเหล็กที่นางตากผ้ากลางคืนตื่นมาแล้วล้มมาทับรถเราใช่ซึ่งไม่ใช่ครั้งแรกค่ะ รอบแรกเราเห็นเราปล่อยผ่านเพราะมอไซเราเลยไม่ว่าไร รอบ2คือราวเหล็กอันใหญ่ที่หล่นมาทับรถใหญ่ สิ่งที่นางพูดคือ...ไม่คิดว่าจะล้ม(ไม่มีคำว่าขอโทษเลย โทษแต่ลม)

#อาจจะไม่รู้เรื่องเท่าไหร่อาจจะงงๆ #แต่เราอยากระบายอยากได้วิธีรับมือ