รากฐานการศึกษาของตะวันตก มีมายาวนานกว่าประเทศเรามากนัก และในช่วงร้อยกว่าปีมานี้ เราต้องต่อสู้กับโลกตะวันตกที่เข้ามาปล้นชิงทรัพยากรในโลกที่สามมาตลอด สยามได้พยายามพัฒนาการศึกษาของประชาชนมาโดยตลอด แต่การสร้างปัญญาให้กับชนทั้งชาตินั้น ต้องใช้เงินและผู้มีปัญญาในการถ่ายทอด ซึ่งเราขาดแคลนทั้งสองอย่าง เท่าที่เรามาได้จนถึงวันนี้ ถือว่าเราประสบความสำเร็จมากแล้วเมื่อเทียบกับประเทศแบบเดียวกัน ไม่ได้หมายถึงเพื่อนบ้าน แต่หมายถึงประเทศโลกที่สามซึ่งถูกตะวันตกปล้นชิงมาตลอดระยะเวลาหลายร้อยปี

และการจะทำประเทศให้เป็นประเทศที่พัฒนาได้แล้วนั้น มันต้องการปัจจัยมากกว่าการศึกษา ต่อให้ประชาชนเรียนจบปริญญาทุกคน แต่ขาดความรักชาติ ขาดความสามัคคี ขาดความกตัญญู ขาดศีลธรรม ขาดวินัย ประเทศก็พัฒนาไปไม่ได้ การทำให้ประเทศมั่นคงเป็นปึกแผ่น ทำได้ยากยิ่ง แต่การเซาะกร่อนบ่อนทำลายชาตินั้น ทำได้ง่ายมาก การจะเป็นชาติที่พัฒนาได้แล้ว จึงจำเป็นที่จะต้องมีประชาชนที่พัฒนาแล้วเป็นพื้นฐาน