ผมรู้สึกเหนื่อยครับ ผมอายุ16 เรียนอยู่ม.4ผมรู้สึกอยากออกไปทำงาน
เพราะว่า ทางบ้านผมไม่ค่อยดีเลยครับเเม่ผมติดการพนันติดหนี้นอกระบบเเสนกว่าเเม่กับพ่อผมทำงานเป็นเศษตรรับซื้อยางพารา พ่อได้เงินทีเอาไปขายบางทีกำไรบ้างบางทีขาดทุนบ้าง บางวันผมก็ไม่ได้ตังไปรรมีครั้งหนึ่งที่ผมบอกกับพ่อว่าในเดือนนี้ไม่อยากขอตังพ่อเพราะว่าผมอยากช่วยเเกผมมีเงินเก็บอยู่1พันตอนนั้นเเล้วผมซื้อกินจนเหลือเงินเเค่200 ผมรู้สึกว่าผมไม่ไหวเเล้วถ้าจะเอาเเค่ตังสำรองตัวเองมันไม่พอผมเลยเพราะบางทีผมรู้สึกว่าจะเก็บเงินจากที่ทำงานกับพ่อกับเเม่ไว้เผื่อเอาไปใช้ในวันข้างหน้าปกติผมจะได้เงินไปโรงเรียนอาทิตย์ล่ะ500ผมขอเเกว่าผมขออาทิตย์ล่ะ200ได้มั้ยเผื่อบางทีช่วยเเกได้ไม่มากก็น้อย ผมมีน้องอยู่2คน พ่อเเม่เป็นหนี้ธนาคารเป็นหนี้นอกระบบรถมอเตอร์ไซค์ที่ผมขี่ก็เป็นหนี้ไฟเเนนอยู่2หมื่น ผมรู้สึกว่าผมไม่อยากอยู่บ้านเเล้วไหนจะพ่อเเม่ทะเลาะกันอยากหลับก็หลับไม่เต็มที่ บางทีก็คิดอยากจะออกจากโรงเรียนไปรับจ้างเเบกดินเเบกปูนอย่างน้อยก็ได้วันล่ะ300
ผมเรียนไม่ค่อยเก่งครับเกรดได้เเค่2.5 เเต่ผมพยามเรียนเพื่อจะให้จบผมมีอนาคตอยากทำงานเป็นช่างไฟครับเพราะว่าผมรู้สึกว่ามันอาจจะเป็นเเนวทางของผมผมได้ระบายความรู้สึกทั้งหมดของผมลงในนี้เเล้วครับ จากคนเป็นลูก