ระหว่างสองฝั่งนี้ ทุกคนอยู่ฝั่งไหนกันคะ
1. จะล้มบ้างพลาดบ้างก็ไม่เป็นไร ชีวิตยังอีกไกล อายุก็ยังแค่นี้ ไม่ต้องกดดันตัวเองมากเกินไปก็ได้ ค่อย ๆ เรียนรู้กับสิ่งตรงหน้า ถึงจะไม่ประสบความสำเร็จตอนนี้ เดินไปช้า ๆ เดี๋ยวก็ถึงจุดหมายสักวันเอง
2. ชีวิตคนเราเกิดอะไรไม่คาดฝันขึ้นได้เสมอ สิ่งที่ตั้งเป้าไว้ว่าจะเป็นในอีก 5 ปี 10 ปี อาจจะอยู่ไม่ถึงวันนั้นก็ได้ อะไรที่อยากทำรีบลงมือทำซะ วันสุดท้ายของชีวิตไม่รู้จะมาถึงเมื่อไหร่ อาจจะเป็นพรุ่งนี้ก็ได้
ต้องบอกตรง ๆ เลยว่าพอเริ่มเป็นวัยทำงานที่ไม่ได้ใหม่แล้ว แต่ก็ไม่ได้ถึงวัย settled down ขนาดนั้น ตอนนี้หน้าปัดในใจแกว่งไปแกว่งมาระหว่างสองสิ่งนี้ อยากไปให้ถึงเป้าหมายเร็ว ๆ เพราะกลัวตายก่อนแล้วไม่ทันได้ทำ แต่พอตั้งใจทำมาก ๆ ก็รู้สึกว่าเริ่มเครียดเกินไป กดดันตัวเองเกินไปทั้งที่ยังอายุแค่นี้ อยากฟังความคิดจากคนหลาย ๆ วัยค่ะ
ระหว่าง "ชีวิตยังอีกไกล เริ่มใหม่ได้เสมอ" กับ "รีบทำอะไรให้ประสบความสำเร็จได้แล้ว ไม่รู้จะตายเมื่อไหร่" อยู่ฝั่งไหนกันคะ
1. จะล้มบ้างพลาดบ้างก็ไม่เป็นไร ชีวิตยังอีกไกล อายุก็ยังแค่นี้ ไม่ต้องกดดันตัวเองมากเกินไปก็ได้ ค่อย ๆ เรียนรู้กับสิ่งตรงหน้า ถึงจะไม่ประสบความสำเร็จตอนนี้ เดินไปช้า ๆ เดี๋ยวก็ถึงจุดหมายสักวันเอง
2. ชีวิตคนเราเกิดอะไรไม่คาดฝันขึ้นได้เสมอ สิ่งที่ตั้งเป้าไว้ว่าจะเป็นในอีก 5 ปี 10 ปี อาจจะอยู่ไม่ถึงวันนั้นก็ได้ อะไรที่อยากทำรีบลงมือทำซะ วันสุดท้ายของชีวิตไม่รู้จะมาถึงเมื่อไหร่ อาจจะเป็นพรุ่งนี้ก็ได้
ต้องบอกตรง ๆ เลยว่าพอเริ่มเป็นวัยทำงานที่ไม่ได้ใหม่แล้ว แต่ก็ไม่ได้ถึงวัย settled down ขนาดนั้น ตอนนี้หน้าปัดในใจแกว่งไปแกว่งมาระหว่างสองสิ่งนี้ อยากไปให้ถึงเป้าหมายเร็ว ๆ เพราะกลัวตายก่อนแล้วไม่ทันได้ทำ แต่พอตั้งใจทำมาก ๆ ก็รู้สึกว่าเริ่มเครียดเกินไป กดดันตัวเองเกินไปทั้งที่ยังอายุแค่นี้ อยากฟังความคิดจากคนหลาย ๆ วัยค่ะ