กฏหมายบางเรื่อง..

บ้างก็เป็นสิ่งที่ทุกสังคมยอมรับกันทั่วไป เป็น norm ของทุกประเทศ
บ้างก็เหมาะสมกับสถานการณ์ในขณะนั้นๆ
บ้างก็เป็นสิ่งที่มีเฉพาะในประเทศที่มีระบอบการปกครองพิเศษออกไป

กฏหมายที่ไม่เข้ากับสถานการณ์ปัจจุบันที่เปลี่ยนแปลงไปแล้ว
ทุกประเทศก็ย่อมต้องมีอยู่

คนที่ทำตามกฏหมาย และผิดกฏหมายก็มีอยู่เป็นปกติในทุกสังคม ทุกประเทศ..

คนที่ทำผิดกฏหมาย
โดยความผิดพลาดของระบบ กับโดยมีเจตนาทำผิด มันต่างกัน

คนที่คิดว่าตัวเองไม่เคยทำผิดอะไรเลยสักอย่าง
แม้กฏหมายจะบอกว่าผิด มีไม่มาก

คนที่ทำผิดกฏหมาย แล้วต้องการฟอกตัวเอง
โดนอ้างว่ากฏหมายชั่ว..
น่าจะมีแค่บางคน บางประเทศเท่านั้น
ไม่ใช่สิ่งที่เจอกันบ่อยๆ

คนพวกนี้ห่างไกลจากความเป็นบัณฑิตทางพุทธศาสนา

พระท่านสอนว่า..
เมื่อทำผิดไปแล้ว
ควรตั้งใจที่จะไม่ทำผิดซ้ำอีกจึงเป็นสิ่งที่ควรทำ

เมื่อมีอำนาจในมือ..
กฏหมายอะไร ก็คงไม่ยากที่จะแก้

แต่กฏแห่งกรรมนั้น..
แม้จะมีทั้งเงิน ทั้งอำนาจล้นฟ้า
ก็แก้ไม่ได้