เรามีหมาตัวหนึ่งชื่อ หมูปิ้ง เป็นหมาวัด เป็นตำนานครอบครัวเรามากที่ทำให้แม่มีแฟนจนถึงทุกวันนี้

เรื่องมีอยู่ว่าเราอยากได้หมาตัวนี้มากเเต่แม่ไม่ให้เลี้ยง เเต่ก่อนหน้านี้เรามีเรื่องกับแม่เนื่องจากเราหวงแม่มาก ไม่ยอมให้แม่มีแฟน เเต่จุดเปลี่ยนคือเพราะหมาตัวนี้

ด้วยความที่เราอยากได้มากก็เลยพูดกับแม่ไปว่าถ้าให้เราเลี้ยงเราก็จะยอมให้แม่มีแฟน ทีนี้ตกลงเลยสิ เราได้หมาแม่ได้แฟน จบแบบ Happy จริงๆเรื่องราวก่อนหน้านั้นค่อนข้างดราม่านะ ทำแม่ร้องไห้ ทักไปขอให้เขาเลิกยุ้งกับแม่ด้วยซ้ำ เป็นปีๆเลยแหละ มันดูเป็นเรื่องจริงจังทีเดียว เเต่เพราะหมาตัวเดียวทำให้เรื่องนี้กลายเป็นตำนานความตลกไปเลย  

จริงๆไม่มีอะไรมาก แต่ที่อยากเล่าจริงๆคือความน่ารักของเจ้าหมาตัวนี้ หลังจากเราเลี้ยงไปสักพักจนหมูปิ้งมีลูกหลายตัว ทำให้เราเลี้ยงไม่ไหว ก็เลยต้องมีคนรับไปเลี้ยงแทน รับไปเลี้ยงทั้งแม่ทั้งลูกนะ จริงๆผ่านมาหลายปีก็โกรธนะว่าทำไมต้องให้คนอื่น เเต่ตอนนี้เข้าใจมาก ว่าคนที่รักและพร้อมเลี้ยงจริงๆเป็นยังไง บอกเลยว่าอ้วนตุ๊บ เขาเลี้ยงดีกว่าที่เราเลี้ยงจริงๆ 

คนรับเลี้ยงเป็นคนใกล้บ้านนี่แหละ ห่างกันไป 6-7 บ้านได้ เปลี่ยนชื่อจากหมูปิ้งเป็นโอโม เเต่เชื่อมั้ยไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีๆ หมูปิ้งจะมาหาเราตลอด มาด้วยความยิ้มแย้ม มารอเราหน้าประตู พอเจอเราเล่นกับเราก็ไป 
เราไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไร แต่เขามาหาเราตลอด ไม่ว่าจะปีใหม่ หรือวันที่เรากลับบ้าน (เราเรียนมหาลัยนะนานทีกลับบ้าน) เราไม่รู้ว่าเค้ารู้ได้ยังไงว่าเรากลับมา

เรื่องมันผ่านมา 5-6 ปีแล้วด้วยซ้ำจนถึงวันนี้ เขาไม่เคยลืมเราเลย ยังเสมอต้นเสมอปลายไม่เปลี่ยนเลย มีครั้งหนึ่งที่เกือบน้ำตาไหล หมูปิ้งพาลูกตัวเองมาหาหลังจากที่ลูกตัวเองโตแล้ว มันเป็นภาพที่ประทับใจมาก เหมือนเราเห็นเขาให้มุมที่เค้าโตแล้ว ขนาดที่ว่าเปลี่ยนชื่อยังไงเเค่เรียกหมูปิ้งเขาก็มาหา  

ความรู้สึกที่บอกไม่ถูกมันอยู่ในใจตลอดที่ผ่านมา เราไม่รู้ว่าเราเป็นคนที่เค้ารักขนาดนี้ เราไม่รู้ว่าเค้าคิดยังไง เราก็ได้แต่แอบคิดว่าถ้าเค้าเป็นคนเค้าคงจะเป็นคนที่น่ารักมากๆ คงเป็นเพื่อนซี้ที่ไม่ทิ้งเราไปไหน บางทีเราก็คิดว่าเราไม่มีค่าแต่เราลืมนึกถึงเค้าจริงๆ เค้าทำให้เรามีค่าขึ้นจริงๆนะ  
 

ปล. พึ่งเล่นกระทู้ครั้งเเรก หากผิดพลาดขออภัย ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านด้วยนะคะ