BeWise Global Exchange ก็ดี
นี่คือสิ่งที่ผมน่าจะพูดก่อนที่จะไปแลกเปลี่ยนที่ Boston ตอนแรกผมไม่ได้คิดอะไรมากกับการแลกเปลี่ยนไปต่างประเทศ ผมคิดว่ามันไม่มีอะไรมาก ผมคิดว่าผมจะได้ไปโรงเรียนที่น่าเบื่อๆ และก็ใช้ชีวิตที่น่าเบื่อๆ ต่อไป แต่พอผมได้ไปจริงๆ แล้วมุมมองผมเปลี่ยนไปทันทีเลย ตั้งแต่ที่สนามบินผมก็รู้สึกว่ามาถึงขนาดนี้และก็ปล่อยให้มันฟรีๆ ไป ไม่ต้องเกรง และผมดีใจมากที่ผมเลือกที่จะทำอย่างนั้น

ตอนที่ผมลงเครื่องและกำลังนั่งรถไปบ้านโฮสต์ ผมได้เห็นสิ่งใหม่ๆ หลายอย่างที่แปลกๆ หมดเลย ตอนที่ผมเจอโฮสต์ครั้งแรก เขาลงมาทักทายแต่ผมก็อายหน่อยเลย First impression ของผมอาจจะไม่ได้ดีเท่าไหร่ และผมก็ได้ไปอยู่กับน้องคนหนึ่งด้วย น้องคนนี้ทำให้ผมเติบโตมาก เขาทำให้ผมรู้จักการใช้ชีวิตของตัวเองและวิธีการดูแลคนอื่นด้วย
หลังจากที่ผมทักทายทั้งน้องและโฮสต์ ผมก็ได้ไปที่เตียงอันใหม่ของผม และก็นอนลงไปและคิดกับตัวเองว่า “เราต้องใช้ 3 อาทิตย์นี้ให้เป็นประโยชน์ ต้องทำอย่างไงก็ได้” แล้วก็หลับไป

วันต่อมาผมก็หลงเลย เป็นการต้อนรับที่แย่มาก แต่ว่าผมก็หาทางไปโรงเรียนใหม่ของผมได้ ตอนที่ผมเดินเข้าไป ผมได้เห็นว่าทุกคนอยู่กันเหมือนรู้จักกันมาทั้งชีวิต แต่ผมก็ยังไม่กล้าคุยกับทุกคนเลยและผมก็ได้นั่งรอจนกว่าทุกคนจะถึง หลังจากที่ทุกคนมาถึงแล้ว เค้าก็เริ่มกิจกรรมเลย และเค้าเริ่มจากสิ่งที่ผมเกลียดที่สุด “ice breaking” ระหว่างที่ทุกคนสนุกกัน ผมได้แต่คิดว่า “เมื่อไหร่ผมจะได้กลับบ้านและทำไมถึงทุกคนเป็นเพื่อนกันไวจัง ทำไมถึงผมทำอย่างเค้าไม่ได้” แต่ผมก็อดทนไปจนเลิกเรียน

หลังจากจบเรียนพี่สตาฟ เค้าพาไปเที่ยวเมือง และผมคิดว่าเมืองที่ผมอยู่สวยมาก อากาศก็ดี ทุกอย่างก็ดี แต่มีแค่อย่างหนึ่งที่จะทำให้สนุกที่สุด ผมอยากได้เพื่อนคุยด้วยแต่ผมก็อดทนไปต่อ หลังจากที่ดูเมืองเป็นวันแรกเสร็จแล้วผมก็ได้กลับบ้านอย่างงง ผมได้หลงเยอะมาก แต่ว่าผมได้เห็นทุกส่วนของเมืองทั้งดีทั้งไม่ดี แม้ว่าผมจะเหนื่อยขนาดไหนผมก็ไม่เคยบ่นว่าไม่อยากดูเมือง ผมชอบเห็นสิ่งใหม่ แปลกๆ ที่เมืองนี้ หลังจากเดินเป็นเวลานึงผมก็ได้ถึงบ้านโฮสเค้าไม่ได้อยู่บ้านเลยผมไปนอนเลย คืนนั้นผมก็ได้คิดว่า "เราจะอยู่อย่างนี้ต่อไปไม่ได้แล้วเราต้องกล้าหาญกว่านี้ดิ"

1 อาทิตย์ได้ผ่านไปแล้ว ผมยังเหงาอยู่ แต่ผมเลือกที่จะออกไปจาก comfort zone ไป และผมได้คิดว่าคนที่จะคุยด้วยได้ง่ายที่สุดก็คือคุณครูของผม คุณครูคนนี้เป็นคนที่ทำให้ผมกล้าพูดกับทุกคน เค้าไม่เคยด่าผม แต่เค้าสอนวิธีการที่จะดีขึ้น เค้าทำให้ทุกคนได้พูดคุยกันในห้อง เลยผมก็ได้รู้จักเพื่อนๆ เป็นครั้งแรกใน trip นี้ หลังจากนั้นผมก็ได้คุยกับคนเยอะขึ้น และเยอะขึ้นจนผมรู้สึกว่าผมไม่เหงาแล้ว ผมยังพยายามคุยกับพี่สตาฟเลย พี่ๆ ทั้งสองเค้าดูแลดีมากครับ เค้าพาไปเที่ยวอย่างสนุกครับ คุยสนุกด้วย เหมือนกับคุยกับเพื่อนที่โรงเรียนเลย ทุกคนเหมือนว่าไม่สนใจว่าจะอายุเท่าไหร่เลย และผมชอบตรงนั้นมาก

อาทิตย์สุดท้ายเป็นอาทิตย์ที่สนุกที่สุดในปีนี้เลย ผมได้รู้จักเกือบทุกคนแล้ว และผมและพี่อีกสองคนก็ไปเที่ยวด้วยกัน เค้าพาผมไปหลายที่มาก ผมสนุกจนนอนไม่หลับ

สุดท้ายแล้ววันที่ผมได้ลืมไปก็ถึงแล้ว วันกลับ ผมสนุกจนลืมไปเลย ตอนแรกผมอยากกลับบ้าน ตอนที่ผมอยู่สนามบินแล้วผมคิดได้อย่างเดียวว่าไม่อยากกลับบ้านเลย ผมก็ได้นั่งเครื่องบินกลับอย่างเศร้า ผมคุยกับเพื่อนๆ พี่ๆ ครั้งสุดท้ายที่สนามบินแล้วก็กลับ

ระหว่างที่ผมนั่งรถกลับบ้าน ผมก็ได้ลองคิดว่าไปแล้วได้อะไรกลับมา ผมได้รู้ว่าอนาคตผมอีกไกล ผมจะได้ไปมีโอกาสเจอเพื่อนๆ พี่ๆ ที่ดีๆ อีกเยอะ และผมก็ต้องขอบคุณทุกคนที่ทำให้ trip นี้สนุกที่สุด และก็ต้องขอบคุณ BeWise Global Exchange ที่ทำให้ trip นี้เป็นจริงได้ ถ้าผมมีโอกาสได้ย้อนเวลาไป และรู้ว่ามันจะสนุกและทำให้ผมเปิดตาขนาดนี้ ผมจะไปขอร้องพ่อกับแม่ตั้งแต่แรกแล้ว ผมจะไม่มีวันลืมความทรงจำที่ได้มาและจะเก็บไว้ตลอดชีวิตไป

ขอบคุณ BeWise Global Exchange ที่ทำให้ฝันผมเป็นจริง และผมหวังว่าจะได้มาเจอประสบการณ์ดีๆ แบบนี้อีกครั้งครับ 👋  
#BeWiseGlobalExchange #ทุนBeWise #รีวิวทุนBeWise