สวัสดีค่ะ หนูอยากรู้ว่าบางคนมีใครอิจฉาคนรวยมั้ย ส่วนตัวหนูไม่เชิงอิจฉา(รึเปล่า) เหมือนเป็นการน้อยใจตัวเองสะมากกว่าที่อยากมีแบบนั้นบ้าง😂
หนูจบแค่ม.3 เพราะปัญหาการเงิน ค่าใช้จ่ายแต่ละวันไม่พอค่ะ ป้ากับยายหมีนี้สินเกือบแสน ต้องย้ายออกมาอยู่ห้องเช่ากับป้าที่ต่างจังหวัดหางานทำกันไป หนูรับจ้างขายของได้มีโอกาสรู้จักเด็กคนนึงอายุเท่ากันแต่บ้านรวยมากก ค่าเทอมหลายหมื่น เปลี่ยนโทรศัพท์ทุกปีพังก็ซื้อใหม่ ไม่เคยซ่อม
ไปเที่ยวกับครอบครัวทุกเดือน หนูเห็นแล้วว้าวมากๆแบบว่ามันจะสบายขนาดไหนกันนะ แล้วก็นึกถึงตัวเอง 3 ปีแล้วไม่ได้เที่ยว หางานทำไปเรื่อย โทรศัพท์ใช้เครื่องเดิมจะเข้าปีที่ 6 แล้ว เน็ตก็มีแค่บางวัน😂 เพื่อนคนนี้ชวนหนูไปห้างที่นึงค่ะ จะว่าบ้านนอกเข้ากรุงก็ได้หนูไม่เคยเดินห้างเลย ตอนนั้นมีตังติดตัวแค่ 200 ความอยากลองไปอ่ะเนาะ ตอนนั้นพ่อแม่เพื่อนคนนี้มารับไปวาสนานั่งรถหรูครั้งแรกเกร็งมากค่ะ5555 ตอนนั้นไปกัน 3 คนค่ะ เพื่อนคนนี้พาเพื่อนอีกคนไปด้วย แล้วพาไปกินไอติมที่นึง เห็นราคาแล้วลมแทบจับเลยค่ะ ลูกละ 89 บาท จึ้งง เราเลยบอกเพื่อนไปว่าไม่มีตังกินให้เพื่อนกินกันไปเลย เพื่อนน่าจะสงสารเลยซื้อให้หนูด้วย หนูแบบโอโหมันแพงมากเลยนะ เลยถามว่ามีตังกี่บาทกันหรอ เพื่อนแต่ละบอกกันว่าในบัญชีมีเป็นหมื่นเลยค่ะ เราอึ้งสุดๆแบบโอโห ! เด็กมีตังเป็นหมื่น หนูไม่เคยจับเงินหมื่นเลยตั้งแต่เกิดมา วันๆต้องใช้ตังได้แค่ 50-60 ถึงจะพอกินทั้งเดือน ก็เลยอิจฉากับน้อยใจเล็กๆ แต่ก็ขอบคุณเพื่อนคนนี้มากๆที่เลี้ยงไอติม บางทีหนูก็น้อยใจตามประสาเด็กคนนึง ที่อยากมีชีวิตที่ดีขึ้นกว่านี้นิสนึงก็ดี55555 อยากลองกินอาหารมื้อเป็นพันบ้างสักครั้งในชีวิต อยากลองซื้อเสื้อสวยๆให้ตัวเองบ้าง อยากลองให้ความสุขตัวเองบ้าง อยากลองไปต่างประเทศตามเพื่อนบ้าง บางทีหนูนอนอยู่ในห้องคนเดียวไม่มีเน็ตมองออกมานอกหน้าต่างเล่นก็ดิ่งมากก นั่งนับนิ้วอ่านฉลากครีมไปเรื่อย😂แบบเห้อหิวก็หิวตังก็ไม่มีเน็ตก็ไม่มี แล้วก็น้อยใจ แต่ก็เออต้องสู้ดิวะยังมีห้องให้อยู่นะเว้ย มันต้องมีสักวันแหละ หนูแค่อยากมาแชร์ความรู้สึกหนูในพื้นที่ตรงนี้ระบายความในใจหวังว่าคงจะไม่มีใครว่าอะไรหนูนะคะ😣 ปีนี้หนูอายุ 18 หนูพยายามทำให้ตัวเองมีความสุขทุกวันและคิดบวกให้มากๆ หวังว่าพี่ๆคงไม่ดราม่ากันนะคะขอบคุณค่ะ❤️
เคยอิจฉาคนรวยมั้ยคะ
หนูจบแค่ม.3 เพราะปัญหาการเงิน ค่าใช้จ่ายแต่ละวันไม่พอค่ะ ป้ากับยายหมีนี้สินเกือบแสน ต้องย้ายออกมาอยู่ห้องเช่ากับป้าที่ต่างจังหวัดหางานทำกันไป หนูรับจ้างขายของได้มีโอกาสรู้จักเด็กคนนึงอายุเท่ากันแต่บ้านรวยมากก ค่าเทอมหลายหมื่น เปลี่ยนโทรศัพท์ทุกปีพังก็ซื้อใหม่ ไม่เคยซ่อม
ไปเที่ยวกับครอบครัวทุกเดือน หนูเห็นแล้วว้าวมากๆแบบว่ามันจะสบายขนาดไหนกันนะ แล้วก็นึกถึงตัวเอง 3 ปีแล้วไม่ได้เที่ยว หางานทำไปเรื่อย โทรศัพท์ใช้เครื่องเดิมจะเข้าปีที่ 6 แล้ว เน็ตก็มีแค่บางวัน😂 เพื่อนคนนี้ชวนหนูไปห้างที่นึงค่ะ จะว่าบ้านนอกเข้ากรุงก็ได้หนูไม่เคยเดินห้างเลย ตอนนั้นมีตังติดตัวแค่ 200 ความอยากลองไปอ่ะเนาะ ตอนนั้นพ่อแม่เพื่อนคนนี้มารับไปวาสนานั่งรถหรูครั้งแรกเกร็งมากค่ะ5555 ตอนนั้นไปกัน 3 คนค่ะ เพื่อนคนนี้พาเพื่อนอีกคนไปด้วย แล้วพาไปกินไอติมที่นึง เห็นราคาแล้วลมแทบจับเลยค่ะ ลูกละ 89 บาท จึ้งง เราเลยบอกเพื่อนไปว่าไม่มีตังกินให้เพื่อนกินกันไปเลย เพื่อนน่าจะสงสารเลยซื้อให้หนูด้วย หนูแบบโอโหมันแพงมากเลยนะ เลยถามว่ามีตังกี่บาทกันหรอ เพื่อนแต่ละบอกกันว่าในบัญชีมีเป็นหมื่นเลยค่ะ เราอึ้งสุดๆแบบโอโห ! เด็กมีตังเป็นหมื่น หนูไม่เคยจับเงินหมื่นเลยตั้งแต่เกิดมา วันๆต้องใช้ตังได้แค่ 50-60 ถึงจะพอกินทั้งเดือน ก็เลยอิจฉากับน้อยใจเล็กๆ แต่ก็ขอบคุณเพื่อนคนนี้มากๆที่เลี้ยงไอติม บางทีหนูก็น้อยใจตามประสาเด็กคนนึง ที่อยากมีชีวิตที่ดีขึ้นกว่านี้นิสนึงก็ดี55555 อยากลองกินอาหารมื้อเป็นพันบ้างสักครั้งในชีวิต อยากลองซื้อเสื้อสวยๆให้ตัวเองบ้าง อยากลองให้ความสุขตัวเองบ้าง อยากลองไปต่างประเทศตามเพื่อนบ้าง บางทีหนูนอนอยู่ในห้องคนเดียวไม่มีเน็ตมองออกมานอกหน้าต่างเล่นก็ดิ่งมากก นั่งนับนิ้วอ่านฉลากครีมไปเรื่อย😂แบบเห้อหิวก็หิวตังก็ไม่มีเน็ตก็ไม่มี แล้วก็น้อยใจ แต่ก็เออต้องสู้ดิวะยังมีห้องให้อยู่นะเว้ย มันต้องมีสักวันแหละ หนูแค่อยากมาแชร์ความรู้สึกหนูในพื้นที่ตรงนี้ระบายความในใจหวังว่าคงจะไม่มีใครว่าอะไรหนูนะคะ😣 ปีนี้หนูอายุ 18 หนูพยายามทำให้ตัวเองมีความสุขทุกวันและคิดบวกให้มากๆ หวังว่าพี่ๆคงไม่ดราม่ากันนะคะขอบคุณค่ะ❤️