เมื่อก่อนชวนแฟนไปไหนนางก็ไปเป็นห่วงเราตลอดที่ทำงานจะไกลแค่ไหนก็ไปส่งตลอดแต่มาช่วงหลังๆชวนไปบ้างไม่ไปบ้างที่ทำงานไปส่งที่ป้ายรถเมล์แล้ววให้เราไปเองนางบอกถ้าไปส่งมันไกลมากๆ แต่เราไม่ได้ขอให้ไปส่งที่ทำงานบ่อย ละมีอยู่วันที่หยุดพร้อมกันเราชวนนางไปข้างนอกนางบอกค่อยไปวันอื่นได้ป่าวเราก็บอกไปว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวเราขับรถไปเองก็ได้(แต่แอบคิดในใจนางน่าจะไปกับเราด้วยแหละ) จนเราไปจนขับรถมาถึงบ้านเราก็โวยวายว่าไม่เป็นห่วงเราบ้างหรอเราก็บ่นบลาๆ ตามประสาที่เราน้อยใจ ละนางก็พูดมาคำนึงว่าถ้าเราเป็นอยู่แบบนี้วันข้างหน้า