เราคบกับเแฟนได้2ปีแล้ว แต่เราห่างไกลกันมากๆ เรียนอยู่จังหวัดเดียวกันก็จริงแต่ไม่ค่อยจะได้เจอกันเลย จนมาถึงจุดที่ต้องจบความสัมพันธ์เพราะว่าเขาไม่มีเวลาให้กัน การใช้ชีวิตต่างกัน ต่างคนต่างเรียนหนัก
พอเลิกกันแล้วก็ห่างหายไปสักพัก เขาก็กลับมาคุยกับเราในฐานะพี่น้อง แล้วพ่อแม่แฟนเอ็นดูเรา ชวนเราไปทานข้าวกับครอบครัว พอเราเรียนจบรับปริญญาพ่อแม่ให้ของขวัญแล้วมาแสดงความยินดีกับเรา แล้วตอนนั้นแฟนคนนี้ก็กลับมาหาเรา เจอเราอีกครั้งนึง
พอเราทำงานพ่อกับแม่แฟนก็คอยถามว่าเราทำงานเป็นไงบ้าง เอาอะไรไหมเดี๋ยวเอาเข้าไปให้ เดี๋ยวเอาข้าวกับขนมเข้าไปให้ เราก็รู้สึกดีใจนะอย่างน้อยพ่อแม่แฟนเป็นห่วงเอ็นดูเราอยู่
แต่เรารู้สึกก็ไม่ได้โกรธ ไม่ได้เคือง ที่ผ่านมาเราก็คิดแค่ว่า อย่างน้อยเราก็ได้ใช้เวลาด้วยกัน แต่บางทีเราก็แอบคิดอยู่ดีว่าคนเราเลิกกันไปแล้วทำไมต้องกลับมาคุยกับเรา
อยากจะรู้ว่าคนเราเลิกกันไปแล้วพอกลับมาคุยกันอีกครั้งมันจำเป็นที่จะต้องเกลียดกันไหม
คนเราเลิกกันไปแล้วจำเป็นที่ต้องเกลียดกันไหมคะ?
พอเลิกกันแล้วก็ห่างหายไปสักพัก เขาก็กลับมาคุยกับเราในฐานะพี่น้อง แล้วพ่อแม่แฟนเอ็นดูเรา ชวนเราไปทานข้าวกับครอบครัว พอเราเรียนจบรับปริญญาพ่อแม่ให้ของขวัญแล้วมาแสดงความยินดีกับเรา แล้วตอนนั้นแฟนคนนี้ก็กลับมาหาเรา เจอเราอีกครั้งนึง
พอเราทำงานพ่อกับแม่แฟนก็คอยถามว่าเราทำงานเป็นไงบ้าง เอาอะไรไหมเดี๋ยวเอาเข้าไปให้ เดี๋ยวเอาข้าวกับขนมเข้าไปให้ เราก็รู้สึกดีใจนะอย่างน้อยพ่อแม่แฟนเป็นห่วงเอ็นดูเราอยู่
แต่เรารู้สึกก็ไม่ได้โกรธ ไม่ได้เคือง ที่ผ่านมาเราก็คิดแค่ว่า อย่างน้อยเราก็ได้ใช้เวลาด้วยกัน แต่บางทีเราก็แอบคิดอยู่ดีว่าคนเราเลิกกันไปแล้วทำไมต้องกลับมาคุยกับเรา
อยากจะรู้ว่าคนเราเลิกกันไปแล้วพอกลับมาคุยกันอีกครั้งมันจำเป็นที่จะต้องเกลียดกันไหม