มาขอกำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะ ถ้าเราเรียบเรียงคำพูดไม่เข้าใจต้องขอโทษล่วงหน้าเลยนะคะ เพราะว่าเป็นครั้งแรกของเราเหมือนกันที่มาขอกำลงัใจจากคนที่ไม่รู้จักแบบนี้ แต่เราหมดหนทางแล้วจริงๆค่ะ เพราะหันไปทางไหน ก็เจอแต่คนคอยซ้ำเติมและไม่มีใครที่จริงใจกับเราเลย

เราเป็นคนตกงานค่ะ(ตอนนี้อ่านหนังสือสอบและขายของออนไลน์)  เป็นเด็กตจว.ที่ขึ้นไปทำงานที่กรุงเทพ ตอนนี้ขอกลับมาพักที่บ้าน เพราะเราทำงานไม่ไหว มีความเสี่ยงจะเป็นโรคทางจิต เลยคิดว่างั้นถ้าไม่ไหว กลับบ้านไปพักก่อนมั้ย แล้วเราก็กลับค่ะ เพราะคิดว่าเรายังอายุไม่เยอะ ถ้าไปพักซักหน่อย เราก็ดีขึนเอง ซึ่งตอนนี้เราดีขึ้นมากๆแล้วค่ะ ดีเพราะตัวเองล้วนๆเลย แต่ที่มาขอกำลังใจจากทุกคน เพราะเรื่องที่บ้านที่เราเจอค่ะ เราไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดี ทุกวันนี้มีแต่เรื่องไปหมดเลยค่ะ

พ่อกับแม่เราแยกทางกันตั้งแต่เรายังเรียนอนุบาล เราอยู่ทางฝั่งครอบครัวแม่เมื่ก่อนที่บ้านมีธุรกิจที่ดีเลยค่ะ แต่มาเจอโควิตก็เละไม่เป็นท่า แม่เอาเงินที่มีมาประคองธุรกิจไว้จนหมดแล้วก็ปิดธุรกิจไป เปลี่ยนธุรกิจที่ทำไปเรื่อยๆ แล้วก็ไม่ประสบความสำเร็จสักอย่าง ข้ามดีเทลไปแล้วกันนะคะ มันเป็นบาดแผลในใจของเราถ้ายิ่งย้ำไปเราก็ไม่ไหว แหะๆ ส่วนพ่อเรา เราเพิ่งทราบตอนเราเรียนมอปลายแล้วค่ะ ว่าพ่อติดคดียาเสพติด เข้าออกเป็นว่าเล่นเลยค่ะ แต่ก็out of control จริงๆ เพราะเค้าออกจากบ้านไปตั้งแต่ตอนเราเด็กๆ เราไม่รู้ว่าเรื่องเป็นยังไง ตอนนี้ก็ออกมาแล้ว ก็หวังว่าเค้าจะคิดได้สักที

แต่ที่น่าละอายใจที่สุดคงจะเป็นช่วงนี้ค่ะ มีตัวละครนึงที่เป็นคนใกล้เคียงกับครอบครัวของเรา เค้าเป็นลูกชายของคนที่เคยสนิทกับคุณตาเราค่ะ เค้าเคยเป็นคนในการเมืองจังหวัด แต่ดันติดคุกเพราะคดีพรากผู้เยาว์หรือไปกระทำชำเรา เราจำคดีจริงๆไม่ได้ แต่ก็ประมาณนี้ค่ะ เค้าไปทำกับลูกสาวของภรรยาเก่าเค้า ตัวละครนี้เพิ่งออกจากคุกมาค่ะ แล้วมาเจอแม่เรา เราเพิ่งจับได้จากแชทของแม่โดยบังเอิญ ว่าเค้าไปเกินเลยกัน เราเจอหลักฐาน ที่สามารถยืนยันได้เลยว่าเป็นเรื่องจริง ถามว่ารู้ได้ยังไง เพราะเรารู้สึกแปลกๆเวลาแม่โกหกเราจะดูออกว่ามันแปลก เราก็อาจจะละเมิดสิทธิ์ของแม่แต่เราก็สงสัยอยู่แล้วว่าสองคนนี้แน่ๆ เพราะก่อนที่เค้าจะออกมาแม่เราไม่เป็นแบบนี้ ออกจากบ้านแม่จะมาบอกตลอดว่าไปไหน ไปทำอะไร หลังๆชอบออกไปแล้วบอกว่าไปธุระ ไม่บอกดีเทล ไปนอนบ้านเพื่อน โกหกว่าไปกับเพื่อน แต่จริงๆแล้วไปกับเค้า ล่าสุดคือบอกเราว่าไปต่างจังหวัด แต่ทิ้งไอแพดไว้ที่บ้าน เราเจอแจ้งเตือนจากแอพส่งอาหาร ว่าสั่งอาหารจากร้านนึง ซึ่งมันอยู่ในเมืองจังหวัดเรา เราเลยเริ่มค้นหาความจริง

เราคิดว่าเค้ารู้ตัวนะคะว่าทำเรื่องไม่เหมาะสม แต่เราไม่เข้าใจจริงๆ ตัวเองก็มีลูกสาว เค้าเองก็ไปทำกับลูกสาวคนอื่น ทำไมคิดไม่ได้เลย ตอนนี้เราเจ็บปวดมากๆค่ะ จะเลิกยุ่งเรื่องนี้ ไม่รับรู้เรื่องนี้ ก็รู้อยู่ดีว่าแม่โกหก แล้วเดี๋ยวนี้ผู้ชายคนนี้เริ่งจะเข้ามาแทรกแทรงชีวิตของเราด้วย เราว่างงานอย่างที่บอกค่ะ ผู้ชายคนนั้นพยายามใช้อำนาจเก่าที่มีของตัวเอง แล้วให้แม่เรามาโกหกว่าจะฝากงานผ่านคนนู้นคนนี้ จริงๆเคยทำมาก่อนแล้ว แต่บอกว่าผู้ชายคนนั้นจะฝากให้ และเราปฏิเสธไปค่ะ เพราะเราไม่อยากเป็นเด็กฝากและไม่อยากไปเป็นหนี้ชีวิตของคนที่ทำเรื่องทุเรศแบบนี้

เรื่องนี้ก็ยังไม่จบนะคะ แต่เราก็ขอรับรุ้เท่าที่เราไหว ตอนนี้แม่ก็ยังแอบไปเจอกับเค้าอยู่เรื่อยๆ เพราะออกจากบ้านบ่อยกว่าเดิมมาก แต่ตอนนี้เรารู้สึกขแยงแม่ตัวเองมากเลยค่ะ เราอยากเลิกรู้สึกแบบนี้มากๆเลยค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่