สวัสดีค่ะคือตอนนี้หนูอยู่ป.6แล้วคือตอนนั้นหนูพึ่งขับรถเป็นวันเดียววันต่อมาหนูก็เลยขี่ไปซื้อของแถวบ้านตอนขากลับมันจะมีทางเลี้ยวแล้วมันมีคนยืนอยู่ตอนขับเห็นทางเลี้ยวหนูรู้สึกหวั่นๆแล้วก็รู้สึกกลัวประมาท

คือเวลาเราคุยกับใครเราไม่กล้าไม่เจอหน้าเค้าเลยค่ะ ไม่ใช่ว่าไม่เคยเจอแต่พอสถานะเปลี่ยนจากตอนแรกเป็นพี่น้อง เค้าขอจีบตอนแรกหนูก็ดีใจนะคะเพราะหนูก็ชอบน้องเหมือนกันกี้ดมากด้วยคนที่ชอบชอบเรากลับ แต่หนูไม่ก

“ภาระที่หนักที่สุดคือการแบกความคิดของตัวเอง” : บทเรียนของการปล่อยวางและความสุขที่แท้จริง ในชีวิตประจำวัน เราต้องเผชิญกับความคิดนับพันที่วิ่งวนอยู่ในหัว บางครั้งมันเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ

ความพยายามไม่ได้การันตีความสำเร็จ แต่รับประกันว่าเราจะไม่เสียดาย เราทุกคนล้วนเคยตั้งความหวังไว้สูงลิบ ทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจเพื่อคว้าสิ่งที่ต้องการ แต่บ่อยครั้ง ความพยายามของเราไม่ได้หมายความว่าจะนำพา

สวัสดีค่ะเรื่องราวของหนูมันมีอยู่ว่าหนูรู้จัก ผู้ชายคนนึงซึ่งตอนแรกหนูก็รู้ว่าเขามีแฟนแต่เขาไม่ได้อยู่ด้วยกันเขามีปัญหากันตั้งแต่รู้จักกันแ เขากับแฟนเขาก็ไม่เคยอยู่ด้วยกันลู เขาบอกว่าแฟนเก่าเขาไปมีอะไ

หนูเรียนจบมาแล้ว2ปีเกือบ3ปีแล้วตาดันมาล้มป่วยโดนช่วงหนูเรียนจบใหม่ๆ ขอบอกก่อนว่าตาของหนูแทบไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับหนูเลย นึกไม่ออกด้วยซ้ำว่าตาเคยพูดคุยอะไรกับหนูบ้าง เพราะตาไปมีครอบครัวใหม่ค่ะ แรกๆลู

  สวัสดีค่ะทุกคน คือหนูมีเรื่องอยากจะปรึกษานิดหน่อยค่ะ เรื่องมันพึ่งเกิดเมื่อวันศุกร์ที่ 6 ธันวาคม2567นี่เองค่ะ ขออนุญาติใช้นามสมมุตินะคะมี 2 คือคือหนูกับT   เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนั้นหนูเลิ

อยากทราบค่ะ ถ้าคนคนนึงมีปัญหา สิ้นหวังสู้แล้วสู้อีกล้มแล้วล้มอีก จนวันนึงหมดหนทาง แล้วเค้าคนนั้นไม่มีใครข้างกายเลยไม่มีแม้แต่ญาติพี่น้องหรือว่าพอแม่ค่อยให้ความช่วยเหลือ คุณคิดว่าเค้าสมควรมีชีวิตต่อไปไ

คือเราไม่ได้อยากแฉรร.ตัวเองนะคะแค่มาระบาย  หนูอยู่โรงเรียนรัฐบาล  แต่ไม่บอกนะคะโรงเรียนอะไรแต่สังคมแย่สุดๆ แต่ไม่เกี่ยวกับโรงเรียนมั้งคะเรื่องสังคมแย่ มาค่ะเข้าประเด็น มีวันนึงครูบอกให็ซ้ายห