ขอยาดสอบถามจำพวกเรื่องสุขภาพจิตนะครับถึงจะไม่รู้ว่าผมเป็นมั้ยนะ ถ้านับตอนนี้ก็อยู่ในช่วกำลังจะเป็นวัยรุ่นน่ะครับ
เอาล่ะ 1. นับตั้งแต่ปี2023 เกือบ2ปีแล้วที่ผมไม่ได้พูดคุยกับใครเลยสักคน (นอกจากพ่อแม่คนในครอบครัว) ผมเป็นพวกคิดมากทุนเดิมอยู่แล้ว เพราะเคยประสบพบเจอกับสถานการณ์ เรื่องน่ากลัวหลายอย่างๆจนติดตา หรือเรื่องฝังใจตั้งแต่ยังเด็ก จนกลายเป็นคนขี้กลัวอยู่แล้ว ตอนนี้ก็มากลัวพวกอย่างเรื่องผี ความเชื่ออะไรแบบนี้ตอนนี้เลยกระทบกับชีวิตประจำวันในขั้นที่ในหนึ่งนาทีต้องมีคิดตลอด แต่ตัวผมที่กลัวนั้น กลับเป็นสมองตัวเองที่คิดหาเรื่องใส่ตัวตลอด คือความคิดตรงกันข้ามกับตัวเอง ยิ่งกลัวยิ่งมักจะพูดท้าทายในจิตใจอะไรแบบนี้จึงต้องแก้ปัญหาด้วยการแก้คำ เผื่อนึกภาพไม่ออกผมจะยกตัวอย่างแต่ละคำบางส่วนที่เป็นอยู่ตอนนี้ (ผี = ผีเสื้อ, เปรต = เป็ด, ปอบ=ปลอบใจ) ในบริบทที่เหมือนจะท้าทาย (สมน้ำหน้า = สมศักธิ์ สมชาย,) อะไรก็ว่าไป (ไอ้ = ไอ้หย่า, อี = I O U สิง = สิงโต อยากจะโดน = อยากจะโดน+บอกรัก) ใช่ครับมันอาจจะดูแปลกไปจนถึงแย่ ซึ่งผมก็อยากรู้เหมือนกันครับ ตัวผมที่กลัวเรื่องพวกนี้ กับสมองที่มักจะคิดท้าทายให้ได้ตลอด คือต้องมาเถียงเหนื่อยเบี่ยงเบนและแก้คำที่คิดเอาเพราะวามกลัวล้วนๆ ใช่ครับผมไม่รู้ว่ามันมีจริงหรือไม่ แต่ที่ผมเชื่อมาก็เพราะกลัวล้วนๆ แต่ก็ใช่ว่าผมอยากจะคิดท้าทายซะหน่อย คือตอนนี้ในหัวตีกันไปมั่วหมดละครับ ณ ตอนนี้ที่ทำได้ ก็คือพอคิดปุ๊บก็เปลี่ยนคำละทำเป็นร้องเพลงครับ คิดได้ปุ๊บต้องทำเป็นร้องเพลงเบี่ยนเบนไปตตลอดเลย
แก้ปัญหาที่ตัวเองกลัวเรื่องผี แต่สมองกลับคิดตรงข้ามแบบท้าทายยังไงดีครับ
เอาล่ะ 1. นับตั้งแต่ปี2023 เกือบ2ปีแล้วที่ผมไม่ได้พูดคุยกับใครเลยสักคน (นอกจากพ่อแม่คนในครอบครัว) ผมเป็นพวกคิดมากทุนเดิมอยู่แล้ว เพราะเคยประสบพบเจอกับสถานการณ์ เรื่องน่ากลัวหลายอย่างๆจนติดตา หรือเรื่องฝังใจตั้งแต่ยังเด็ก จนกลายเป็นคนขี้กลัวอยู่แล้ว ตอนนี้ก็มากลัวพวกอย่างเรื่องผี ความเชื่ออะไรแบบนี้ตอนนี้เลยกระทบกับชีวิตประจำวันในขั้นที่ในหนึ่งนาทีต้องมีคิดตลอด แต่ตัวผมที่กลัวนั้น กลับเป็นสมองตัวเองที่คิดหาเรื่องใส่ตัวตลอด คือความคิดตรงกันข้ามกับตัวเอง ยิ่งกลัวยิ่งมักจะพูดท้าทายในจิตใจอะไรแบบนี้จึงต้องแก้ปัญหาด้วยการแก้คำ เผื่อนึกภาพไม่ออกผมจะยกตัวอย่างแต่ละคำบางส่วนที่เป็นอยู่ตอนนี้ (ผี = ผีเสื้อ, เปรต = เป็ด, ปอบ=ปลอบใจ) ในบริบทที่เหมือนจะท้าทาย (สมน้ำหน้า = สมศักธิ์ สมชาย,) อะไรก็ว่าไป (ไอ้ = ไอ้หย่า, อี = I O U สิง = สิงโต อยากจะโดน = อยากจะโดน+บอกรัก) ใช่ครับมันอาจจะดูแปลกไปจนถึงแย่ ซึ่งผมก็อยากรู้เหมือนกันครับ ตัวผมที่กลัวเรื่องพวกนี้ กับสมองที่มักจะคิดท้าทายให้ได้ตลอด คือต้องมาเถียงเหนื่อยเบี่ยงเบนและแก้คำที่คิดเอาเพราะวามกลัวล้วนๆ ใช่ครับผมไม่รู้ว่ามันมีจริงหรือไม่ แต่ที่ผมเชื่อมาก็เพราะกลัวล้วนๆ แต่ก็ใช่ว่าผมอยากจะคิดท้าทายซะหน่อย คือตอนนี้ในหัวตีกันไปมั่วหมดละครับ ณ ตอนนี้ที่ทำได้ ก็คือพอคิดปุ๊บก็เปลี่ยนคำละทำเป็นร้องเพลงครับ คิดได้ปุ๊บต้องทำเป็นร้องเพลงเบี่ยนเบนไปตตลอดเลย