สวัสดีค่ะ ตอนนี้หนูเรียนที่ ม.ที่นึงใกล้บ้าน พ่อแม่ทำงานต่างจังหวัด เราอยู่ย่า 2 คน นานๆทีเราจะกลับบ้าน ถ้าไม่มีเหตุจำเป็น เหตุผลคือ คนในบ้าน และในครอบครัว ที่อยู่ระแวกเดียวกัน ชอบพูดแซะ ดูถูก บูลลี่ คือเอาง่ายๆ เจอหน้าเราคือต้องมีเรื่องให้แซะตลอด เนื่องจากเราเรียนทางสายศิลป์ คนที่บ้านไม่ค่อยถูกใจ พอเรากลับบ้าน ก็จะถาม ที่มึ* เรียน จบมาจะทำอะไรได้ ทำไมไม่เรียนสายที่ดีกว่านี้ เราได้ยินแบบนี้จากคนในครอบครัว คือมันจุกมาก โดนดูถูกสารพัด ทำให้เราไม่เคยคิดอยากจะกลับบ้านอีกเลย และทุกๆครั้งที่กลับบ้านเราจะนอนร้องไห้เกือบทุกวัน เก็บมาคิด วิตกกังวลทุกอย่าง หรืออยู่ๆนึกขึ้นมาก็เสียใจ คำพูดของทุกคนที่เราเคยรัก มันฝังเข้ามาในใจเราแล้ว