หนูไม่ได้อิจฉาน้องค่ะแต่มันเป็นความรู้สึกรำคาญเขาชอบตามเราเวลาเราเดินไปไหนในบ้านเขาก็พยายามจะเข้าหาเรามากเกินไปจนเรารำคาญ หนูเป็นไม่ค่อยชอบเสียงดังค่ะแต่น้องหนูเป็นคนพูดมากพูดไม่หยุดมันทำให้รู้สึกรำคาญค่ะไม่ได้เกลียดน้องหรือรู้สึกอิจฉาน้อยใจอะไรคะรู้สึกดีมากกว่าที่พ่อแม่สนใจน้องเขาไม่วุ่นวายกับหนูเพราะหนูอยู่ช่วงวัยรุ่นอยากรู้ว่ามันเป็นอารมณ์วัยรุ่นหรือเป็นคนขี้รำคาญคะ