คือเราอยู่ในพื้นที่ชนบทบ้านไม่มีรั้วเป็นพื้นที่แออัดอยู่ด้วยกัน5คน คุณปู่ที่อายุ80กว่าแล้ว คุณพ่อ50+ คุณแม่40+และเราที่อยู่บ้านตอนนี้ส่วน พี่ชายไปทำงาน ตป. แล้วมีคนติดยา(ซึ่งเป็นลูกของญาติเรา)ชอบเข้าบ้านเรามาหาตังค์ในบ้านเรา มาหากุญแจรถมอไซค์บ้างหาของที่สามารถใช้ได้และขายได้ทางบ้านเราได้แจ้งญาติไปแล้วว่าเขามาทำแบบนี้ในบ้านเราเรารู้สึกไม่ปลอดภัย และซึ่งเราก็เป็นผู้หญิงที่กำลังเรียนมอปลายอยู่ ปู่กับพ่อชอบเปิดประตูแล้วอยู่หน้าบ้านดูโทรศัพท์จนไม่เห็นคนติดยาเดินเข้าบ้านบ่อยมากเราพูดซํ้าๆว่าเรากลัวคนติดยาเข้าบ้านเมื่อไหร่ออกบ้านให้ล็อคประตูข้างนอกด้วยแต่ก็เผลอไม่เห็นบ่อย
ขอเล่าเป็นเหตุการณ์ๆไปนะคะ
**เราอยู่ในบ้านซึ่งเปิดประตูสองบานเปิดหน้าต่างเรากำลังดูหนังอยู่กลางบ้านจู่ๆนางก็เข้ามาเลยนางก็แอบขโมยขี่ของคนอื่นเหมมือนกัน
**เรากำลังทำกับข้าวอยู่ห้องครัวหันไปอีกทีคนติดยาคนนั้นยืนอยู่ไกล้ๆเราแล้วนางถามว่าเราทำแะไรเราเลยบอกไปว่าเราทำกับข้าวอยู่แล้วนางบอกว่ากินด้วยนะเราเลยตอบอื้ม (ตอนนั้นเราสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวคิดอะไรไม่ออกรุ้สึกเหมือนใจจะหลุดออกมาเลยตัวเย็นมาก) นางเดินไปล็อคประตูบ้านตอนนั้นประตูทุกบ้านล็อคหมดคุรปู่นั่งอยู่กลางบ้านดูทีวีแล้วนางก็เข้ามาคุกเข่าคุยกับปู่กราบปู่และจบด้วยขอตังค์แต่ปู่บอกว่าไม่มีเรากำลังจะ้ดินไปเปิดประตูวิ่งออกไปแต่เราก้าวขาไม่ออกจริงขามันไปช้ามากๆจนนางหันมาเหนแล้วจะเดินตามเรามาที่ประตู เราเลยเดินหลบหนีนางมาอยู่ที่ปู่อยู่ตรงข้ามกับจุดที่นางยืนนางเดินาหาเราเดินหนีจู่ๆนางก็จู่จมเข้ามาหาเราอ้าแขนบอกกอดหน่อย เราแทบจะก้าวขาไม่ออกเลยดลัวมากนํ้าตาจะไหลตัวเย็นสุดๆ เราตอบไปว่า ไม่!! นางบอกเถอะนะ เราก็จํ้าเท้าเร็วๆเข้าห้องแม่เพราะไกล้ที่สุด /วันนั้นอยู่กับปู่สองคนตอน6โมงเย็นพ่อกับแม่ไปทำธุระกำลังกลับบ้านแลลเราไม่รู้ว่าปู่เปิดประตูบ้านใหญ่
**ตอนอยู่มอหกตอนนี้ล่าสุดคนติดยาคนนั้นพึ่งออกจากเรือนจำมา เราเริ่มกลับมาใช้ชีวิตที่บ้านแบบกังวลตลอดเวลาไม่ค่อยแฮปปี้เลย และแล้วมีวันนึงปู่ดูโทรศัพท์อยู่นอกบ้านเปิดประตูบานใหญ่ทิ้งไว้เล็กๆแล้วปู่ไม่เห็นว่าคนติดยานั้นเดินเข้าบ้าน ดีที่เราอยู่ในก้องนอนตัวเองเเละล็อคห้อง นางมาเคาะแระตูแล้วบอกว่าเพื่อนเรามาหา ทั้งๆที่ไม่ได้มาหาเพราะปกติเพื่อนมาหาเพื่อนจะโทรหาก่อนตลอด และพยามเคาะให้เราเปิดประตูและถามว่าเราอายุเท่าไหร่ขอเบอร์เราเราไม่ให้เราไม่ตอบนางขอเฟสเบอร์เพื่อนเราเราไม่ให้นางถามว่าบ้านเพื่อนอยู่ไหนเราบอกว่าอยู่..ที่ไกลๆที่ม่ใช่บ้านเพื่อนเพราะถ้าเราไม่พุดอะไรออกไปนางก็จะเคาะประตูเราเรื่อยๆ จนสุดท้ายนางก็ออกไป
***ครั้งนี้คนติดยามาเคาะหน้าต่างเรามากระซิบเราที่พึ่งแต่งจัวเสร็จหลังจากอาบนํ้าคือขนลุกตกใจกลัวมากแล้วก็เคาะเรื่อยๆพูดเรื่อยเราเลยปิดไฟห้องและเงียบทำเหมือนหลับ แล้วเสียงก็หายไป
***ครั้งนี้คนติดยาทำเหมือนเดิมเคาะหน้างต่างกระซิบอะไม่รู้แล้วก็เข้ามาในบ้านได้เพราะพ่อกัลปู่ยังไม่นอนเปิดประตูแง้มๆอยู่นางก็เข้ามาเลยเราอยุ่ในห้องนางพยายามจะขอโทรศัพท์พ่อดูพ่อไม่ให้บอกมาบ้านนี้ทำไมดึกๆกลับบ้านไปเลยนางบอกมาคุยกับเรา ก็คือเราได้ยินแล้วจู่ๆนํ้าตาก็ไหลออกมาเราค่ตจะกลัวนางเลย มีอีกน่ากลัวมาก เราตกใจบ่อมากขึ้นเรื่อยๆจากเหตุการณ์ที่เจอครั้งแรกจนมาถึง ณ ปัจจุบันนี้ยังตกใจเสลามีคนเดินเข้ามาในบ้านหรือเราหันไปกะทันหัน แค่แม่เดินมาเงียบๆไม่ได้พูดอะไร เราก็ตกใจตัวจะเริ่มเย็นใจเต้นเเรง ไท่รุว่าอาการแบบนี้ทำยังไงเราถึงจะหายได้ คนติดยาคนนี้โดนจับแล้วโดนจับขัง2-3ปีบางที2-3เดือน แล้วปล่อยบ่อยมากๆเวลาที่นางโดนจับเราตกใจอยุ่แต่สบายใจมากขึ้นสดใสขึ้นกว่าตอนนางอยู่บ้าน เดี๋ยวมาเล้าต่อนะคะ
จะรับมือยังไงดี มีคนติดยามาบ้านมาเคาะหน้าต่างบ่อยๆ
ขอเล่าเป็นเหตุการณ์ๆไปนะคะ
**เราอยู่ในบ้านซึ่งเปิดประตูสองบานเปิดหน้าต่างเรากำลังดูหนังอยู่กลางบ้านจู่ๆนางก็เข้ามาเลยนางก็แอบขโมยขี่ของคนอื่นเหมมือนกัน
**เรากำลังทำกับข้าวอยู่ห้องครัวหันไปอีกทีคนติดยาคนนั้นยืนอยู่ไกล้ๆเราแล้วนางถามว่าเราทำแะไรเราเลยบอกไปว่าเราทำกับข้าวอยู่แล้วนางบอกว่ากินด้วยนะเราเลยตอบอื้ม (ตอนนั้นเราสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวคิดอะไรไม่ออกรุ้สึกเหมือนใจจะหลุดออกมาเลยตัวเย็นมาก) นางเดินไปล็อคประตูบ้านตอนนั้นประตูทุกบ้านล็อคหมดคุรปู่นั่งอยู่กลางบ้านดูทีวีแล้วนางก็เข้ามาคุกเข่าคุยกับปู่กราบปู่และจบด้วยขอตังค์แต่ปู่บอกว่าไม่มีเรากำลังจะ้ดินไปเปิดประตูวิ่งออกไปแต่เราก้าวขาไม่ออกจริงขามันไปช้ามากๆจนนางหันมาเหนแล้วจะเดินตามเรามาที่ประตู เราเลยเดินหลบหนีนางมาอยู่ที่ปู่อยู่ตรงข้ามกับจุดที่นางยืนนางเดินาหาเราเดินหนีจู่ๆนางก็จู่จมเข้ามาหาเราอ้าแขนบอกกอดหน่อย เราแทบจะก้าวขาไม่ออกเลยดลัวมากนํ้าตาจะไหลตัวเย็นสุดๆ เราตอบไปว่า ไม่!! นางบอกเถอะนะ เราก็จํ้าเท้าเร็วๆเข้าห้องแม่เพราะไกล้ที่สุด /วันนั้นอยู่กับปู่สองคนตอน6โมงเย็นพ่อกับแม่ไปทำธุระกำลังกลับบ้านแลลเราไม่รู้ว่าปู่เปิดประตูบ้านใหญ่
**ตอนอยู่มอหกตอนนี้ล่าสุดคนติดยาคนนั้นพึ่งออกจากเรือนจำมา เราเริ่มกลับมาใช้ชีวิตที่บ้านแบบกังวลตลอดเวลาไม่ค่อยแฮปปี้เลย และแล้วมีวันนึงปู่ดูโทรศัพท์อยู่นอกบ้านเปิดประตูบานใหญ่ทิ้งไว้เล็กๆแล้วปู่ไม่เห็นว่าคนติดยานั้นเดินเข้าบ้าน ดีที่เราอยู่ในก้องนอนตัวเองเเละล็อคห้อง นางมาเคาะแระตูแล้วบอกว่าเพื่อนเรามาหา ทั้งๆที่ไม่ได้มาหาเพราะปกติเพื่อนมาหาเพื่อนจะโทรหาก่อนตลอด และพยามเคาะให้เราเปิดประตูและถามว่าเราอายุเท่าไหร่ขอเบอร์เราเราไม่ให้เราไม่ตอบนางขอเฟสเบอร์เพื่อนเราเราไม่ให้นางถามว่าบ้านเพื่อนอยู่ไหนเราบอกว่าอยู่..ที่ไกลๆที่ม่ใช่บ้านเพื่อนเพราะถ้าเราไม่พุดอะไรออกไปนางก็จะเคาะประตูเราเรื่อยๆ จนสุดท้ายนางก็ออกไป
***ครั้งนี้คนติดยามาเคาะหน้าต่างเรามากระซิบเราที่พึ่งแต่งจัวเสร็จหลังจากอาบนํ้าคือขนลุกตกใจกลัวมากแล้วก็เคาะเรื่อยๆพูดเรื่อยเราเลยปิดไฟห้องและเงียบทำเหมือนหลับ แล้วเสียงก็หายไป
***ครั้งนี้คนติดยาทำเหมือนเดิมเคาะหน้างต่างกระซิบอะไม่รู้แล้วก็เข้ามาในบ้านได้เพราะพ่อกัลปู่ยังไม่นอนเปิดประตูแง้มๆอยู่นางก็เข้ามาเลยเราอยุ่ในห้องนางพยายามจะขอโทรศัพท์พ่อดูพ่อไม่ให้บอกมาบ้านนี้ทำไมดึกๆกลับบ้านไปเลยนางบอกมาคุยกับเรา ก็คือเราได้ยินแล้วจู่ๆนํ้าตาก็ไหลออกมาเราค่ตจะกลัวนางเลย มีอีกน่ากลัวมาก เราตกใจบ่อมากขึ้นเรื่อยๆจากเหตุการณ์ที่เจอครั้งแรกจนมาถึง ณ ปัจจุบันนี้ยังตกใจเสลามีคนเดินเข้ามาในบ้านหรือเราหันไปกะทันหัน แค่แม่เดินมาเงียบๆไม่ได้พูดอะไร เราก็ตกใจตัวจะเริ่มเย็นใจเต้นเเรง ไท่รุว่าอาการแบบนี้ทำยังไงเราถึงจะหายได้ คนติดยาคนนี้โดนจับแล้วโดนจับขัง2-3ปีบางที2-3เดือน แล้วปล่อยบ่อยมากๆเวลาที่นางโดนจับเราตกใจอยุ่แต่สบายใจมากขึ้นสดใสขึ้นกว่าตอนนางอยู่บ้าน เดี๋ยวมาเล้าต่อนะคะ