สวัสดีค่ะ จะมาขอเล่าประสบการณ์ชีวิตของเราที่เรากำลังเจออยู่ตอนนี้ อยากจะขอคำแนะนำทำยังไงให้พ้นอยากสิ่งที่เจออยู่(ยาวหน่อยนะคะ)
เราเรียนอยู่ชั้นปวช.3 กำลังเตรียมที่จะขึ้นมหาลัยปีหน้า เราเริ่มทำงานพาสไทม์ตั้งแต่ม.3ช่วงโควิด ทำมาตลอดเรื่อยๆ
รับงานจัดเสริฟ ร้านอาหาร อะไรที่ทำได้เราทำหมด เพราะเราไม่อยากที่จะเป็นภาระพ่อแม่เรารู้ว่าพ่อแม่ติดหนี้ไว้เยอะ
(พ่อแม่เรามีนิสัยที่ พอไม่มีเงินใช้ก็จะไปกู้ยืมธนาคาร คนอื่น มาเป็นแบบนี้มานานแล้ว) เราพยามที่จะเตือน ว่าหยุดยืมไปหากู้คนอื่นได้แล้ว ลองขายอะไรดูมั้ยถ้า ได้กำไรก็เอาไปคืนเจ้าหนี้ที่ติด เขาก็ไม่ได้สนใจสิ่งที่เราพูดเท่าไร นั้นแหละค่ะ กรรมเลยต้องเป็นเรา เราทำงานพาสไทม์หารายได้เองได้ พ่อแม่ก็เริ่มมาขอเรา แรกๆ ขอ300-500 หลังๆ 2000-4000 จนตอนนี้คือถ้าเรามีเท่าไรเขาจะให้โอนให้หมดเลย
เราพยามปฏิเสธมาตลอด ทุกคำพูดที่จะพูดได้ ว่า เราต้องเก็บเงินจ่านค่าเทอม ค่าไว้ใช้กินชีวิตประจำวันและ เงินเก็บเข้ามหาลัย เขาก็ไม่ฟังเรากัน เงินไปโรงเรียนเราก็ใช้เองแถมต้องให้น้องวันละ100และกดดัน ให้เราเอาเงินให้เขา ถ้าเราไม่ให้ เขาก็ว่า เป็นลูกอกตัญญู ไม่ช่วยพ่อแม่ เราไม่รู้จะทำยังไงดี โดนแบบนี้มาตั้งแต่อายุ 15-16
เรื่องการพนัน ก็เหมือนกันพ่อแม่ก็เอาแต่ขอเงินเรา 100 เพิ่มเติมเงินเว็บพนัน
หรือบางทีถ้าเขาหาเงินได้เขาก็เอาไปเล่น
พยามเตือนแล้วว่าเล่นมีแต่เสีย อย่าเล่น
เขาก็ไม่ฟัง เราเคยเครียดมากๆตอนช่วงฝึกงานตอนนั้นเราฝึกงานต่างจังหวัด เลยต้องนอนหอ โชคดีที่ทำงานให้เบี้ยเลี้ยงเดือนละ3,000 เลยจ่ายค่าหอเอง2000 เหลือให้ใช้ชีวิต700กว่าๆหักค่าน้ำไฟ
เราโครตน้อยใจ ตรงที่เวลาพ่อแม่รูทเมทเราโทรมาก็มีแต่ถาม สบายดีไหม เป็นยังไงบ้าง เงินพอใช้มั้ยที่นู่น , แต่เวลาพ่อแม่เราโทรมา ก็จะถามแต่ มีเงินสัก1000มั้ยยืมก่อน โอนตังให้ที ไม่เคยถามว่าอยู่ที่นั้นเป็นยังไง เราก็บอกเราไม่มีเลย อยู่ที่นี่ค่าครองชีพมันสูง พ่อแม่ก็พูดอีก จะใช้เงินอะไรเยอะเยะที่นู่น ที่ทำงานก็มีข้าวฟรีให้กิน(ดุไปอีกโกรธที่เราไม่มีตังให้เขา)
จนเราต้องออกรับงานพาสไทม์ตามโรงแรมในช่วงวันหยุดคือ เราไม่ได้หยุด2เดือนเต็มเลยค่ะ ฝึกงานสัปดาห์ละ5วัน อีก2วันก็ไปวิ่งรับงาน เต็มวัน
จนพอมีเงินประทังชีวิตจนฝึกงานจบมาได้
ตอนนี้เหลือแต่รอขึ้นมาหาลัย เราคิดไว้จะเก็บเงินไว้มหาลัยเพราะค่าใช้จ่ายมันเลยอะแน่ๆ แต่กลับมาไม่ทันไรก็จะเอาเงินกับเราตลอด เราไม่ให้ก็ กดดันเราว่าเราไม่ช้วยพ่อแม่ ล่าสุดจะลากเราไปทำเรื่อง กู้ของแอปธนาคารไหนหรือเว็ปไหนไม่รู้ บอกจะให้สมัครไว้ เวลาพ่อแม่เดือดร้อนจะได้ไปกู้ได้ แต่เราไม่อยากกู้จริงๆ เพราะเราเห็นพ่อแม่ที่กู้จนเป็นหนี้กองโตไว้ก็ไม่อยากจะเป็นแบบนั้นเลยจริงๆ ถ้ากู้ก็ขอเรื่องเดียวคือ กยศ เพื่อที่จะเรื่องมหาลัยแค่นี้ก็พ่อ เราเครียด ท้อ น้อยใจคนในครอบครัวมาก เรามีน้องสาวอยู่คนหนึ่ง ไม่เห็นต้องมาลำบากอะไรเหมือนเรา
เวลาขออะไรพ่อแม่ก็ให้ เติมเน็ตให้ อยากไปดูคอนเสิร์ตก็จะเอาตังให้แต่พอเราขอตังที่ยืมเราไปเพื่อจะไปจ้างตากล้องถ่ายพอร์ตโฟริโอเข้ามหาลัย ก็ไม่ให้
ตอนนี้พาอแม่เราเอาเงินเราไป8000กว่าย้งไม่ได้คืนปีหน้าก็จะขึ้นมหาลัย เงินทุกบาททุกสตางค์ที่เราหามามันเหนื่อยมากๆ เลยกว่าจะทำงานได้มา บางครั้งก็ควบต่อสองกะ เหนื่อยแล้วจริงๆ เรามีทั้งภาพหลักฐานทุกคำพูด เวลาที่เขาปฏิเสธเขาเรื่องเงินเขาจะด่าเราเหมือนเราไม่ใช่ลูกของเขาเลย หนูเคยมีอาการซึมเศร้า อยากจบชีวิตมาหลายครั้ง กินข้าวไม่ลงคิดแต่เรื่องจบชีวิต แต่อีกใจกผ้ไม่อยากตายอยากใช้ชีวิตอยากทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ
ตอนนี้เรากำลังทำพอร์ตเพื่อชิงทุนเรื่องฟรี4ปี ของมหาลัย ขอกำลังใจๆน้อยๆ ให้เด็กคนนี้ได้มั้ยคะ หนูเหนื่อยแล้วจริงๆ.
หนูไม่นู้ควรเอายังไงกับชีวิตต่อ กลัวขึ้นมหาลัยเขาก็จะมาตามเอาเงินจากหนูไปอีก
พ่อแม่เอาเงินไปจนเกือบหมดตัว
เราเรียนอยู่ชั้นปวช.3 กำลังเตรียมที่จะขึ้นมหาลัยปีหน้า เราเริ่มทำงานพาสไทม์ตั้งแต่ม.3ช่วงโควิด ทำมาตลอดเรื่อยๆ
รับงานจัดเสริฟ ร้านอาหาร อะไรที่ทำได้เราทำหมด เพราะเราไม่อยากที่จะเป็นภาระพ่อแม่เรารู้ว่าพ่อแม่ติดหนี้ไว้เยอะ
(พ่อแม่เรามีนิสัยที่ พอไม่มีเงินใช้ก็จะไปกู้ยืมธนาคาร คนอื่น มาเป็นแบบนี้มานานแล้ว) เราพยามที่จะเตือน ว่าหยุดยืมไปหากู้คนอื่นได้แล้ว ลองขายอะไรดูมั้ยถ้า ได้กำไรก็เอาไปคืนเจ้าหนี้ที่ติด เขาก็ไม่ได้สนใจสิ่งที่เราพูดเท่าไร นั้นแหละค่ะ กรรมเลยต้องเป็นเรา เราทำงานพาสไทม์หารายได้เองได้ พ่อแม่ก็เริ่มมาขอเรา แรกๆ ขอ300-500 หลังๆ 2000-4000 จนตอนนี้คือถ้าเรามีเท่าไรเขาจะให้โอนให้หมดเลย
เราพยามปฏิเสธมาตลอด ทุกคำพูดที่จะพูดได้ ว่า เราต้องเก็บเงินจ่านค่าเทอม ค่าไว้ใช้กินชีวิตประจำวันและ เงินเก็บเข้ามหาลัย เขาก็ไม่ฟังเรากัน เงินไปโรงเรียนเราก็ใช้เองแถมต้องให้น้องวันละ100และกดดัน ให้เราเอาเงินให้เขา ถ้าเราไม่ให้ เขาก็ว่า เป็นลูกอกตัญญู ไม่ช่วยพ่อแม่ เราไม่รู้จะทำยังไงดี โดนแบบนี้มาตั้งแต่อายุ 15-16
เรื่องการพนัน ก็เหมือนกันพ่อแม่ก็เอาแต่ขอเงินเรา 100 เพิ่มเติมเงินเว็บพนัน
หรือบางทีถ้าเขาหาเงินได้เขาก็เอาไปเล่น
พยามเตือนแล้วว่าเล่นมีแต่เสีย อย่าเล่น
เขาก็ไม่ฟัง เราเคยเครียดมากๆตอนช่วงฝึกงานตอนนั้นเราฝึกงานต่างจังหวัด เลยต้องนอนหอ โชคดีที่ทำงานให้เบี้ยเลี้ยงเดือนละ3,000 เลยจ่ายค่าหอเอง2000 เหลือให้ใช้ชีวิต700กว่าๆหักค่าน้ำไฟ
เราโครตน้อยใจ ตรงที่เวลาพ่อแม่รูทเมทเราโทรมาก็มีแต่ถาม สบายดีไหม เป็นยังไงบ้าง เงินพอใช้มั้ยที่นู่น , แต่เวลาพ่อแม่เราโทรมา ก็จะถามแต่ มีเงินสัก1000มั้ยยืมก่อน โอนตังให้ที ไม่เคยถามว่าอยู่ที่นั้นเป็นยังไง เราก็บอกเราไม่มีเลย อยู่ที่นี่ค่าครองชีพมันสูง พ่อแม่ก็พูดอีก จะใช้เงินอะไรเยอะเยะที่นู่น ที่ทำงานก็มีข้าวฟรีให้กิน(ดุไปอีกโกรธที่เราไม่มีตังให้เขา)
จนเราต้องออกรับงานพาสไทม์ตามโรงแรมในช่วงวันหยุดคือ เราไม่ได้หยุด2เดือนเต็มเลยค่ะ ฝึกงานสัปดาห์ละ5วัน อีก2วันก็ไปวิ่งรับงาน เต็มวัน
จนพอมีเงินประทังชีวิตจนฝึกงานจบมาได้
ตอนนี้เหลือแต่รอขึ้นมาหาลัย เราคิดไว้จะเก็บเงินไว้มหาลัยเพราะค่าใช้จ่ายมันเลยอะแน่ๆ แต่กลับมาไม่ทันไรก็จะเอาเงินกับเราตลอด เราไม่ให้ก็ กดดันเราว่าเราไม่ช้วยพ่อแม่ ล่าสุดจะลากเราไปทำเรื่อง กู้ของแอปธนาคารไหนหรือเว็ปไหนไม่รู้ บอกจะให้สมัครไว้ เวลาพ่อแม่เดือดร้อนจะได้ไปกู้ได้ แต่เราไม่อยากกู้จริงๆ เพราะเราเห็นพ่อแม่ที่กู้จนเป็นหนี้กองโตไว้ก็ไม่อยากจะเป็นแบบนั้นเลยจริงๆ ถ้ากู้ก็ขอเรื่องเดียวคือ กยศ เพื่อที่จะเรื่องมหาลัยแค่นี้ก็พ่อ เราเครียด ท้อ น้อยใจคนในครอบครัวมาก เรามีน้องสาวอยู่คนหนึ่ง ไม่เห็นต้องมาลำบากอะไรเหมือนเรา
เวลาขออะไรพ่อแม่ก็ให้ เติมเน็ตให้ อยากไปดูคอนเสิร์ตก็จะเอาตังให้แต่พอเราขอตังที่ยืมเราไปเพื่อจะไปจ้างตากล้องถ่ายพอร์ตโฟริโอเข้ามหาลัย ก็ไม่ให้
ตอนนี้พาอแม่เราเอาเงินเราไป8000กว่าย้งไม่ได้คืนปีหน้าก็จะขึ้นมหาลัย เงินทุกบาททุกสตางค์ที่เราหามามันเหนื่อยมากๆ เลยกว่าจะทำงานได้มา บางครั้งก็ควบต่อสองกะ เหนื่อยแล้วจริงๆ เรามีทั้งภาพหลักฐานทุกคำพูด เวลาที่เขาปฏิเสธเขาเรื่องเงินเขาจะด่าเราเหมือนเราไม่ใช่ลูกของเขาเลย หนูเคยมีอาการซึมเศร้า อยากจบชีวิตมาหลายครั้ง กินข้าวไม่ลงคิดแต่เรื่องจบชีวิต แต่อีกใจกผ้ไม่อยากตายอยากใช้ชีวิตอยากทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ
ตอนนี้เรากำลังทำพอร์ตเพื่อชิงทุนเรื่องฟรี4ปี ของมหาลัย ขอกำลังใจๆน้อยๆ ให้เด็กคนนี้ได้มั้ยคะ หนูเหนื่อยแล้วจริงๆ.
หนูไม่นู้ควรเอายังไงกับชีวิตต่อ กลัวขึ้นมหาลัยเขาก็จะมาตามเอาเงินจากหนูไปอีก