สวัสดีค่ะ เราแค่อยากมาระบาย คือเราสนิทกับน้องคนนึงมากๆมา4-5ปี สนิทกันจนคิดว่าเป็นน้องชายแท้ๆเลย แต่ สัญญาณอันตรายมันเริ่มขึ้น ตั้งแต่แรกแล้ว แค่เราไม่เคยสังเกตรึใส่ใจมัน

1.เวลากินข้าวแล้วอยู่กับเราเขา"แทบจะ"ไม่จ่ายค่าอาหารใดๆ บางทีที่บอกว่ายืม เขาก็ไม่เคยคิดจะคืนเราเลย

2.เวลามีอะไร เราจะเป็นคนช่วยประจำ เช่น ต้องการเสื้อผ้าใหม่(กกน.เราก็ซื้อให้ค่ะ) ต้องการอุปกรณ์การเรียน(ปากกา ดินสอ ยางลบ บลาๆๆ) ของบำรุงต่างๆเช่นผิวกาย ผิวหน้า ช่วยงาน ที่ปรึกษา ที่ระบายต่างๆ

3.เวลาทำอะไรขัดใจเขา เขาจะชอบทำหน้าบึ้งตึง ไม่สบอารมณ์ เดินหนี ไปอยู่มุมห้อง หรือพิงกำแพงต่างๆ ใส่หูฟัง กอดเข่า ซึ่ง เราก็ต้องคอยไปง้อเสมอๆ

4.ไม่ใส่ใจเรา"จริง" ตอนนั้นเราก็คิดว่าเขาเอาใจใส่เราจริงๆ แต่จริงๆแล้วไม่ใช่เลย เขาไม่เคยมองออก เวลาที่เราเศร้า เครียด เหนื่อย จนเราต้องเป็นคนพูดระบายออกมา แต่บางที เขาก็จะตัดจบด้วยคำว่า" อา อืม อือ ครับ " เสมอ ไม่ก็เงียบหายไปเลย แต่อ่านตลิดนะ เหมือนเขาแค่ คาแชทไว้แล้วเล่นเกมต่อเฉยๆ

5.พยายามโบ้ยความผิดต่างๆนานาๆ เวลาที่เรากำลังคุย หรืออะไรอยู่ เขามักจะไม่ค่อยสนใจ จนเราเริ่มใส่อารมณ์ เขาก็จะมาเชิงแบบ ทำไมต้องงี่เง่า ทำไมต้องแบบนั้นแบบนี้ รึเวลาที่เราทำให้เขาโกรธ เพียงเพราะเราต่องการเตือนหรือตำหนิเขาในเรื่องที่เขาไม่สมควร เขาจะใช้คำรุนแรงใส่เรา

6.วันดีๆ อันนี้เรา ไม่อะไรเลยนะ ขอแค่ อย่างน้อย"จำวันเกิดกันให้ได้" แต่ตลอด4-5ปีที่ผ่านมา เขาแทบจะซื้อของขวัญแบบ วันแทบจะถึงตลอด โดยการที่ เหมือนเขา ไม่คิดจะจำสิ่งที่เราชอบเลย แม้แต่สีที่เราชอบ อาหารที่เราชอบ ของที่เราชอบ จำได้แค่"เราชอบแมว"เท่านั้น และตลอด4-5ปี เราได้รับของจากเขาเพียงแค่ "แก้ว ยาวมัดผม กระเป๋าตัง" และของที่เราบอกว่าอยากได้ มีแค่"เซรั่ม กับ เสื้อชุดเซ็ท" สำหรับวันเกิด " 2ปีของเรา " นี่คือของขวัญที่เราได้มาตลอด4-5ปี เราไม่เคยได้อะไรนอกเหนือจากนี้ มีของขวัญที่แม่เขาให้ เพราะเราก็มีคุยกับแม่เขาบ้าง

**เรื่องนี้สำคัญ**
7. *เขาเอา ความลับที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตของเรา ไปเล่าให้เหล่าเพื่อนของเขาฟัง* มันเป็นเรื่องขิงเรา ที่เราเคยโดนทำร้าย จากญาติของเรา ซ้ำๆ เป็นปีๆ ไปเล่าให้เพื่อนของเขาฟัง ถามว่าเรารู้ได้ไง เราสังหรณ์ใจไม่ดี เลยทัก จนเขาสารภาพ แต่เขาบอกว่า เขาบอกเรื่องนี้แค่คนเดียว "แต่" เพื่อนของเขา บอกว่าเขาเล่ามากกว่า1คน เจ็บจี๊ดมากค่ะ 

"ความลับของเรา เราก็ไม่ต้องการให้คนอื่นเล่าต่อ" จริงมั้ยคะ แล้วเรื่องของเรา มันกระทบกับจิตใจเรามากๆ ถึงขนาดที่ นึกถึงแล้วไม่เคยกลั้นน้ำตาไว้อยู่ลย เราทรมานกับเหตุการ์ณนี้มากๆ แต่เขา ดันเอา เรื่องของเราไปเล่าต่อ ตั้งแต่แตกหักกันมา เราก็ไม่เคยเอาความลับของเขาไปเล่าต่อเลยค่ะ เพราะไม่อยากเป็นคนนิสัยไม่ดีแบบเขา 

เราคอยซัพพอร์ตทุกอย่างค่ะ สิ่งที่อยากทำ สิ่งที่อยากได้ เพราะเราคิดว่า"เขาเป็นครอบครัว" แต่จริงๆแล้วเราแค่โดนปั่นหัว gaslight controlling manipulate ต่างๆหลายๆอย่าง เราหมดกับเขาน่าจะถึงแสนเลยค่ะ 

ปล./ทิ้งท้าย

** เราอยากให้ทุกคนใช้ความรักอย่างระมัดระวัง อย่าเปิดเผยเรื่องราวมากจนเกินไป อย่าเผลอใจให้มากไป อย่าหลงคมคายใครง่ายๆ เพราะคำว่ารัก และการเอาใจใส่แค่ช่วงแรก ไม่ว่าจะสถานะไหนก็ตาม  อยากจะให้เตือนตนเองตลอด ว่าไม่มีใครสำคัญเท่าตัวเราอีกแล้ว  **

แล้วก็

** ถ้าเพื่อนมันเตือน ก็ฟังเพื่อนบ้าง เพื่อนมันหวังดี **