สวัดดีคับผมมีเพื่อนคนหนึ่งคับที่เรียนมาด้วยกันเล่นมาด้วยกัน ถือว่าเป็นเพื่อนสนิทกันเลยแหละ แต่ก็ติดอยู่อย่างหนึ่งคือ พ่อของเพื่อนของผมเขา ไม่ค่อยนิสัยดีเท่าไหร่ ชอบด่าชอบตี สุดท้ายตอนแรกเพื่อนผมจะมาเรียนโรงเรียน เดี่ยวกับผมตอนขึ้นม.1 แต่สุดท้ายไม่ได้ไป เพราะสุดท้ายเพื่อนผมได้บวชเรียน แถมไกลด้วย แถมไม่ได้ติดต่อกันด้วยยาวมาเพราะเฟสหาย ครั้งล่าสุดที่ผมเจอหน้ากันก็น่าจะตอนปิดเทอม แถวๆสงกรานต์ เขาได้เดินมาพร้อมนุ่งผ้าเหลืองน่ะ แต่ผมตอนนั่นไม่รู้เป็นไร ไม่กล้าไปทักไปคุยด้วย เพราะไม่รู้จะเรียกยังไง จะเรียกเณรก็ไม่ชิน สุดท้ายผมก็เลยไม่ได้คุยด้วยกันครั้งนั่น แต่สุดท้ายผมมาเล่นหน้าบ้านผม เพื่อนผมกับพ่อเขาที่กำลังจะไปส่งเขากลับวัด เจอกันครั้งล่าสุดก่อนตอนนั้น เขามองมาที่ผมแล้วยิ้มให้ผมนะ ผมคิดว่าเขาอาจจะไม่สนใจผมแล้วด้วย แต่ล่าสุดเฟสผมโดนแบน ผมเลยสมัครเฟสใหม่ใส่ชื่อจริง นามสกุลจริง แล้วอยู่ดีๆเพื่อนผมแอดเพื่อนในเฟสมาชื่อนั่นผมจำขึ้นใจเลย ผมตื่นเต้นมากที่ได้คุยกับเขา เพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมา2ปี คับ แล้วได้มาคุยทักกัน เล่นเกมด้วยกัน แต่สิ่งที่เปรี่ยนไป ไม่ใช่ร่างกายน่ะ แต่เป็นเสียงที่ใหญ่ขึ้น สรุปคือต่อให้เรามาเล่นเกมด้วยกันเพื่อนคนเดิม ที่เดิมๆ เกมเดิมๆ มันก็ไม่มีความรู้สึกแบบเก่ามาได้ ตามไดที่ผมมีโอกาศ เจอเพื่อนอีกแบบนี้ผมจะไม่อายที่จะเขาไปพูดคุยด้วย เราสามารถเอาเรื่องตอนเรียนอยู่ป.5ป.6 มาพูดคุยด้วยกันยังไงก็ไม่เบื่อน่ะสำหรับผมคือมีความสุขมากๆคับที่ได้ติดต่อพูดคุยกับเพื่อนที่ ไม่ได้พูดคุยด้วยกันมา2ปี