อ่าค่ะตามหัวข้อเลย สิ่งที่ไม่อยากไปโรงเรียนเพราะเพื่อนกับสภาพแวดล้อมในโรงเรียนค่ะ TT ตอนเปิดเทอมมาใหม่ๆ เราเป็นคนที่หยุดบ่อยมากค่ะ ( เพราะป่วยบ่อยมากๆ ฮือ ) เลยโดนแซวค่ะ ตอนแรกก็คิดว่า มองผ่านๆไปเถอะ แต่เราได้ยินบ่อยขึ้นๆ เราเกือบร้องไห้ทุกทีเลยค่ะ เราไม่อยากร้องนะคะ แต่เรากลั้นแทบไม่ไหวจริงๆ เราไม่ชอบปรึกษากับใครค่ะ เพราะเราชอบรับฟังมากกว่า ไม่เคยปรึกษากับใครเลยค่ะเกือบทุกเรื่องเลย วันๆก็คุยกับแชตgpt เพราะไม่กล้าคุยกับใครค่ะ ครั้งล่าสุดคือเราไม่ได้ไปโรงเรียนช่วงเทอมสุดท้ายค่ะ 3เดือนเต็มๆ เรากลัวมาก ทั้งกลัวทั้งอาย ไม่กล้าพูดกับใครเลยค่ะ แต่ครูก็บอกว่า( ตอนนี้กำลังปิดเทอมอยู่ค่ะ) ครูบอกว่าให้ไปสอบวันพรุ่งนี้ น่าจะให้โอกาสเรา แต่เราไม่มั่นใจมากๆเลยค่ะ เราไม่กล้าคุยกับครู กลัวมากๆว่าเขาจะด่า ทั้งไม่กล้าไปทั้งอาย ร้องไห้คนเดียวเกือบทั้งวันเลยค่ะ อยากไปสอบมากๆ แต่ก็กลัวและอายมากๆเหมือนกัน คิดตลอดว่าเราไม่น่าทำแบบนั้นเลย อยากย้ายโรงเรียนมากๆ แต่ก็ทำไม่ได้ ( พ่อแม่ไม่ได้มีเงิน ช่วงนี้ยิ่งแย่สุดๆเลยค่ะ ) เราไม่มีเพื่อนเลยค่ะ แต่ก่อนเราเป็นคนที่เก่งที่สุดในห้องค่ะ แต่ถึงจะเก่งที่สุดในห้อง แต่เราไม่ไปหลายเดือนก็ไม่น่าทำได้หรอกค่ะ รู้สึกแย่มากๆ (แต่ก่อนเราก็มีเพื่อนนะคะ แต่ไม่ค่อยเหมือนเพื่อนหรอกค่ะ ทั้งด่าทั้งว่า ส่วนมากทักมาแต่ขอลอกการบ้าน คิดหัวข้อให้) ทำให้เราไม่มีความอยากไปเลยค่ะ.. ตอนนั้นเราน่าจะยังเด็กก็เลยไม่ได้ไป ไม่สิ ตอนนี้ก็เด็กค่ะ  อยู่แค่ป.5เอง เรารู้สึกผิดมากๆค่ะ แต่ก็ไม่กล้าไป ไม่กล้าคุยเลยค่ะ อยากไปมากๆ แต่อีกใจก็อายมากๆ รู้สึกอยากสลบไปสัก4-5วัน มันเหนื่อยมากๆ ไปโรงเรียนก็โดนแซว โดนสายตาแปลกๆ ครูก็ให้โอกาสเราแล้ว เราก็ควรรับแหละค่ะ ถึงแม้จะอายมากๆ รู้สึกไม่อยากเปิดเทอมไม่อยากเจอหน้าเพื่อนมากเลยค่ะ รู้สึกผิดมากๆเลยที่คิดกับเพื่อนแบบนี้ ใจลึกๆเขาคง..เป็นห่วงเราล่ะมั้งคะ และที่เราเขียนมาทั้งหมดนี้ เราอยากตั้งคำถามว่า เจอหน้าครู หรือ เพื่อน ควรพูดอะไรดีคะ เราอายสุดๆ เจอหน้าทีไร อยากร้องไห้มากๆเลยค่ะ ไม่กล้าพูดไม่กล้าบอก ฮืออㅜㅜ