วันนี้ป้าแถวบ้าน พาไปเลี้ยงราเม็ง ขากลับแวะซื้อน้ำเงี้ยว สูตรเชียงราย แล้วก็ฝรั่ง 1 โล ตอนเดินทางก็เห็นรถป้ายทะเบียนนานาจังหวัด หรือป้ายเขียว ไม่ว่าจะเป็นคนโลคอล หรือมาเที่ยว ก็ทำให้ความรู้สึกแปลกแยกของฉัน ลดลงได้เยอะเลย บรรเทาความรู้สึกทุกข์ใจจากร่องรอยของน้ำท่วมได้ด้วย เพราะผู้คนยังคึกคัก

จริง ๆ ก่อนหน้า คือเมื่อวาน มันก็มีเรื่องเนกาทีฟว์ อยู่บ้าง แต่ขอไม่เล่าลงละกัน อย่างที่เธอบอกแหละ ชีวิตไม่มีเรื่องอะไรเลย มันก็ไม่สนุกสิ

วันนี้รู้สึกงานจะไม่เดินเลย เล่นพันติ๊บกับทวิตเตอร์ X.com เพลินมาก พอดีย้ายบราวเซอร์มาใช้ GG โครม มันเลยขึ้นหน้าแรกของพันติ๊บให้ ทำให้เข้าถึงกระทู้ต่าง ๆ ของโต๊ะต่าง ๆ ได้สะดวก ง่ายขึ้น เลยได้วิ่งรอกตอบกระทู้ได้อีกหลายกระทู้ ถือว่าปั่น GG AdSense

มีสาระความรู้ รอให้ตั้งใจอ่านเพียบ แต่อย่างว่าแหละ อยากได้คณิตมากสุดละ และอยากใช้คณิตเหล่านั้น เป็นเครื่องมือในการคิดค้นสิ่งใหม่ ๆ ได้ด้วย ส่วนภาษาอังกฤษของฉันก็ถดถอยลงไปมาก ก็ต้องอ่านซ่อม ปกติก็ไม่เคยตอบกระทู้โต๊ะห้องสมุด ถูกอยู่แล้ว 55

งานด้านวัฒนธรรม คันเจ้อ ก็อย่างที่พูดกับเธอซ้ำ ๆ แหละ ว่า ของมันต้องมี มันต้องสร้างไว้ให้จังหวัดพะเยา ให้เป็นความภูมิใจของคนพะเยาอะ แม้จะนั่งอ่าน นั่งคิด นั่งถาม นั่งทำ อยู่เชียงใหม่ก็เถอะ เชียงใหม่มีมันสมองระดับโลก มาช่วยพัฒนาเยอะแล้ว

ฉันยังมีความอยากเป็นแพทย์แผนไทยอยู่ เพราะหลักคิดที่ว่า นามสกุลฉัน สืบสาแหรกไปทั้งข้างพ่อ และข้างแม่ ไม่มีใครเป็นหมอแผนโบราณเลย นามสกุลไม่มีคำว่า เวช หมอ ยา แพทย์ โอสถ ฯลฯ ญาติสนิทหลาย ๆ คน ก็ทำงานสายวิทย์สุขภาพ เป็นแผนปัจจุบันกันหมด

อยากเป็นกุ๊กอาหารเลบานอน อันนี้อยากมาหลายปีละ แต่รู้สึกจะยังไม่เคยเล่าให้เธอฟังใช่มั้ย กระทู้ถามถั่วหัวช้างหรือถั่วลูกไก่ ก็คือจะเอามาลองทำดูเล่น ๆ น่ะแหละ 55 แล้วก็อยากจบ ดร. สายสังคมศาสตร์ ต่อยอดวุฒิ ป.โท เพิ่มจำนวน ดร. ให้จังหวัดบ้านเกิด

อ่านดูแล้วเหมือนตัวเองเป็นเด็กที่ยังไม่รู้จะเรียนต่ออะไร เพ้อฝันเรื่อยเปื่อย ไอ้โน่นก็อยากเป็น ไอ้นี่ก็อยากเป็น 555

น่าจะถึงเวลาอันสมควรแล้ว ก็ต้องขอจบกระทู้นี้ลงแต่เพียงเท่านี้ ขอให้ทุกท่านที่เข้ามาอ่าน โชคดี มีชัยย