(ต้องบอกก่อนว่าความสัมพันธ์นี้เป็นความสัมพันธ์ทางออนไลน์เจอกันทางออนไลน์ไม่ได้อยู่ด้วยกัน)
คือช่วงนี้แฟนไม่ค่อยมีเวลาให้สักเท่าไหร่เราโทรกันแต่ก็ไม่ได้คุยกันมากเวลาที่มีให้กันก็เหมือนจะไม่มีที่ไม่ได้คุยเพราะแฟนนั้นชอบดูอนิเมะตอนโทรกันนั้นส่วนใหญ่แทบจะได้ยินเสียงในอนิเมะมากกว่าเสียงเขาเราก็ลองชวนคุยทักนู้นทักนี่เขาก็จะตอบแค่ที่ถามแล้วก็กลับไปดูเมะ เราก็เคยลองคุยว่าถ้าจะดูอนิเมะก็ไม่ต้องโทร เพราะเราโทรกันก็ไม่ได้พูดคุยกัน เขาก็บอกว่าอยากอยู่กับเราอยากให้เราอยู่ด้วยกับเขา เราก็สวนกลับว่า"อยู่ก็เหมือนไม่อยู่" เราไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากฟังเสียงอนิเมะกับเขา เขาก็บอกว่าขอโทษเขาเลยจัดตารางเวลาว่าเขาจะดูแค่ตอนที่อยากดูส่วนใหญ่ก็คือตอนค่ำเวลาที่ไม่ดูก็จะมาโทรคุยกับเรา เราก็โอเค แต่เรื่องต่อมาคือเวลาที่เขาว่างคุยกับเราก็มักจะมีคนมาชวนเขาไปเล่นเกมหรือไม่เขาก็อยากเล่นเอง เขาบอกว่างั้นตอนเขาเล่นเกมคาสายกันไหมเราก็ปฏิเสธเพราะว่าเรานั้นก็เกร็งไม่ค่อยกล้าพูดอะไรกับเขาตอนเล่นเกมกับเพื่อนแล้วตอนเขาเล่นคนเดียวเขาก็บอกว่าเป็นคนที่หงุดหงิดง่ายเรากลัวเขาหัวร้อนแล้วจะมาพาลถึงเรา เขาก็เคยชวนเราเล่นแต่มีปัญหาทางด้านสัญญาณมือถือของเราช้าและปิงบ่อยทำให้เราไม่ได้โหลดเล่นกับเขาเราก็เคยหาเกมที่เราเล่นด้วยกันแต่ว่าพอเกมที่พวกเราเล่นด้วยกันมันถึงจุดอิ่มตัวที่ของมันมีทุกอย่างแล้วเขาก็ไม่ค่อยอยากเล่นเท่าไหร่เขามักจะเปิดเซิร์ฟให้เราเข้าเล่นคนเดียวแล้วเขาก็AFKดูอนิเมะ(ก็มีถามไถ่เป็นครั้งคราว)เราค่อนเป็นรู้สึกเหงานอยบางที่ก็น้อยใจร้องไห้ทั้งเขารู้และเขาไม่รู้ เขาบอกเขาขอโทษเขาพยายามปรับตัวแล้วบางครั้งเขาก็ปฏิเสธเพื้อนที่ชวนเล่นเกมบางที่เราก็รู้สึกว่าเราเห็นแก่ตัวมากเป็นแฟนที่ไม่ดีทำไมต้องเก็บเขาไว้ที่เราคนเดียวไม่ปล่อยให้เขาได้ใช้ชีวิตของเขา
มีครั้งนึงเรานั้นจะต้องวางสายทำอะไรสักอย่าง เขาก็บอกงั้นจะดูอนิเมะรอ(ตอนโทรกันเขาดูอนิเมะอยู่) แล้วเราบอกว่าทำธุระเสร็จว่าจะไลฟ์ในแอพๆนึงเขาก็บอกว่างั้นเปลี่ยนไปเล่นเกมแล้วกัน ตอนนั้นเรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวกีดกันเขาจากเกมเหมือนเขาพยายามหาเวลาที่เราไม่ว่างเพื่อจะได้เล่นเกม เขาน่าจะไม่อยากเล่นเพราะเกรงใจกลัวเราน้อยใจเรารู้สึกผิดมากๆ เราบอกว่าถ้าอยากเล่นก็เล่นได้เล่นเลยเราไม่อะไรแล้วอยากให้เขาได้ใช้ชีวิตของตัวเองแต่เขาก็ยืนกรานว่าอยากอยู่กับเราชีวิตเขาเป็นของเราในตอนนั้นเราทั้งรู้สึกดีที่เขาจะอยู่กับเราแต่ก็รู้สึกผิดที่เขาไม่ได้ใช่ชีวิตตามที่เขาอยากใช้ต้องให้เราสั่ง,บังคับ เขาว่าพยายามที่สุดแล้วที่จะได้ใช้เวลากับเราให้มาก ยังบอกอีกว่าตอนเรางอนเขาเราก็มักจะใช้คำที่ทำร้ายจิตใจเขาแต่เขาก็ต้องแบกหน้ามาขอโทษเราซึ่งเรายอมรับว่าเราก็ลืมตัวว่าเขาก็คนว่าเขาก็แฟนคนนึงว่าเขาก็มีความรู้สึกเรารู้สึกผิดมากที่ได้ยินคำนั้นเราบอกเราขอโทษเราไม่รู้เลยว่ามันทำร้ายเขาขนาดนั้นไม่รู้ว่าที่ขอโทษทั้งหมดนั้นเขาต้องทนมาพูดกับเราซึ่งเราตอนนี้ก็กลัวคำขอโทษจากเขาว่าเขาจะทนมาขอโทษเราอีกรึเปล่าเราบอกว่าเรานั้นไม่ต้องการให้เขาขอโทษเราอีกต่อไปเพราะเราไม่รู้ว่าเขานั้นขอโทษทั้งที่ในใจเขาเป็นยังไงเขานั้นบอกว่าเขานั้นไม่สัญญายังไงเขาก็จะขอโทษเราต่อไป เรื่องอาจจะดูดีขึ้นที่ทำให้เราได้มาปรับความเข้าใจกันถึงแม้จะปรับได้ไม่สมบูรณ์นักแต่ว่าเขาก็ยังไม่ค่อยมีเวลาให้เราเหมือนเดิมไม่มีเวลาก็เรื่องเดิมน่ะแหละ เรากลับมานอยกลับมาร้องไห้ แล้วเราก็ไปนึกเรื่องที่ว่าถ้าเขาได้รู้ว่าที่เขาทำกับเรามันเป็นยังไงเขาจะดีขึ้นไหมเราเลยทักไปหาเพื่อนคนนึงว่าอยากจะลองทำแบบนี้ดูเพื่อนเขาก็พร้อมช่วย เรานั้นจะทำเป็นว่าหากวันไหนเวลาไหนอยากเล่นเกมอยากดูอนิเมะก็บอก เราจะได้ไปเล่นเกมกับเพื่อนคนนี้เขาก็โอเค พอเวลามาถึงตอนที่เขานั้นอยากดูอนิเมะเราก็ขอตัวไปเล่นเกมกับเพื่อนแต่เรานั้นจะเล่นเกมกันนานๆให้เขาได้รอ ให้เหมือนที่เรารอเขาคุยตลอดที่ผ่านมา เรานั้นต้องการแค่ให้เขาเห็นในสิ่งที่เขาทำ แต่ผลลัพธ์ดันไม่ใช่อย่างนี้เขาดันหึงหวงเรากับเพื่อน ไม่ใช่สิ่ง ที่ต้องการ เราเห็นว่าผลออกมาไม่ใช่ตามที่หวังก็กะจะมาเฉลยไม่ให้เขาได้คิดอะไรเกินเลย
คือว่าถ้าประสบปัญหาแบบนี้ต้องทำยังไง??
เรารู้แล้วว่าเราทำแบบนี้ผิดมากๆ ขอโทษแฟนจิงๆ
เราเรียกร้องความสนใจมาไปใช่ไหม
เราควรปล่อยเขาไหม
เราควรเอาไงกับตัวเรา
แฟนไม่ค่อยมีเวลาให้(เราทำถูกไหม)
คือช่วงนี้แฟนไม่ค่อยมีเวลาให้สักเท่าไหร่เราโทรกันแต่ก็ไม่ได้คุยกันมากเวลาที่มีให้กันก็เหมือนจะไม่มีที่ไม่ได้คุยเพราะแฟนนั้นชอบดูอนิเมะตอนโทรกันนั้นส่วนใหญ่แทบจะได้ยินเสียงในอนิเมะมากกว่าเสียงเขาเราก็ลองชวนคุยทักนู้นทักนี่เขาก็จะตอบแค่ที่ถามแล้วก็กลับไปดูเมะ เราก็เคยลองคุยว่าถ้าจะดูอนิเมะก็ไม่ต้องโทร เพราะเราโทรกันก็ไม่ได้พูดคุยกัน เขาก็บอกว่าอยากอยู่กับเราอยากให้เราอยู่ด้วยกับเขา เราก็สวนกลับว่า"อยู่ก็เหมือนไม่อยู่" เราไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากฟังเสียงอนิเมะกับเขา เขาก็บอกว่าขอโทษเขาเลยจัดตารางเวลาว่าเขาจะดูแค่ตอนที่อยากดูส่วนใหญ่ก็คือตอนค่ำเวลาที่ไม่ดูก็จะมาโทรคุยกับเรา เราก็โอเค แต่เรื่องต่อมาคือเวลาที่เขาว่างคุยกับเราก็มักจะมีคนมาชวนเขาไปเล่นเกมหรือไม่เขาก็อยากเล่นเอง เขาบอกว่างั้นตอนเขาเล่นเกมคาสายกันไหมเราก็ปฏิเสธเพราะว่าเรานั้นก็เกร็งไม่ค่อยกล้าพูดอะไรกับเขาตอนเล่นเกมกับเพื่อนแล้วตอนเขาเล่นคนเดียวเขาก็บอกว่าเป็นคนที่หงุดหงิดง่ายเรากลัวเขาหัวร้อนแล้วจะมาพาลถึงเรา เขาก็เคยชวนเราเล่นแต่มีปัญหาทางด้านสัญญาณมือถือของเราช้าและปิงบ่อยทำให้เราไม่ได้โหลดเล่นกับเขาเราก็เคยหาเกมที่เราเล่นด้วยกันแต่ว่าพอเกมที่พวกเราเล่นด้วยกันมันถึงจุดอิ่มตัวที่ของมันมีทุกอย่างแล้วเขาก็ไม่ค่อยอยากเล่นเท่าไหร่เขามักจะเปิดเซิร์ฟให้เราเข้าเล่นคนเดียวแล้วเขาก็AFKดูอนิเมะ(ก็มีถามไถ่เป็นครั้งคราว)เราค่อนเป็นรู้สึกเหงานอยบางที่ก็น้อยใจร้องไห้ทั้งเขารู้และเขาไม่รู้ เขาบอกเขาขอโทษเขาพยายามปรับตัวแล้วบางครั้งเขาก็ปฏิเสธเพื้อนที่ชวนเล่นเกมบางที่เราก็รู้สึกว่าเราเห็นแก่ตัวมากเป็นแฟนที่ไม่ดีทำไมต้องเก็บเขาไว้ที่เราคนเดียวไม่ปล่อยให้เขาได้ใช้ชีวิตของเขา
มีครั้งนึงเรานั้นจะต้องวางสายทำอะไรสักอย่าง เขาก็บอกงั้นจะดูอนิเมะรอ(ตอนโทรกันเขาดูอนิเมะอยู่) แล้วเราบอกว่าทำธุระเสร็จว่าจะไลฟ์ในแอพๆนึงเขาก็บอกว่างั้นเปลี่ยนไปเล่นเกมแล้วกัน ตอนนั้นเรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวกีดกันเขาจากเกมเหมือนเขาพยายามหาเวลาที่เราไม่ว่างเพื่อจะได้เล่นเกม เขาน่าจะไม่อยากเล่นเพราะเกรงใจกลัวเราน้อยใจเรารู้สึกผิดมากๆ เราบอกว่าถ้าอยากเล่นก็เล่นได้เล่นเลยเราไม่อะไรแล้วอยากให้เขาได้ใช้ชีวิตของตัวเองแต่เขาก็ยืนกรานว่าอยากอยู่กับเราชีวิตเขาเป็นของเราในตอนนั้นเราทั้งรู้สึกดีที่เขาจะอยู่กับเราแต่ก็รู้สึกผิดที่เขาไม่ได้ใช่ชีวิตตามที่เขาอยากใช้ต้องให้เราสั่ง,บังคับ เขาว่าพยายามที่สุดแล้วที่จะได้ใช้เวลากับเราให้มาก ยังบอกอีกว่าตอนเรางอนเขาเราก็มักจะใช้คำที่ทำร้ายจิตใจเขาแต่เขาก็ต้องแบกหน้ามาขอโทษเราซึ่งเรายอมรับว่าเราก็ลืมตัวว่าเขาก็คนว่าเขาก็แฟนคนนึงว่าเขาก็มีความรู้สึกเรารู้สึกผิดมากที่ได้ยินคำนั้นเราบอกเราขอโทษเราไม่รู้เลยว่ามันทำร้ายเขาขนาดนั้นไม่รู้ว่าที่ขอโทษทั้งหมดนั้นเขาต้องทนมาพูดกับเราซึ่งเราตอนนี้ก็กลัวคำขอโทษจากเขาว่าเขาจะทนมาขอโทษเราอีกรึเปล่าเราบอกว่าเรานั้นไม่ต้องการให้เขาขอโทษเราอีกต่อไปเพราะเราไม่รู้ว่าเขานั้นขอโทษทั้งที่ในใจเขาเป็นยังไงเขานั้นบอกว่าเขานั้นไม่สัญญายังไงเขาก็จะขอโทษเราต่อไป เรื่องอาจจะดูดีขึ้นที่ทำให้เราได้มาปรับความเข้าใจกันถึงแม้จะปรับได้ไม่สมบูรณ์นักแต่ว่าเขาก็ยังไม่ค่อยมีเวลาให้เราเหมือนเดิมไม่มีเวลาก็เรื่องเดิมน่ะแหละ เรากลับมานอยกลับมาร้องไห้ แล้วเราก็ไปนึกเรื่องที่ว่าถ้าเขาได้รู้ว่าที่เขาทำกับเรามันเป็นยังไงเขาจะดีขึ้นไหมเราเลยทักไปหาเพื่อนคนนึงว่าอยากจะลองทำแบบนี้ดูเพื่อนเขาก็พร้อมช่วย เรานั้นจะทำเป็นว่าหากวันไหนเวลาไหนอยากเล่นเกมอยากดูอนิเมะก็บอก เราจะได้ไปเล่นเกมกับเพื่อนคนนี้เขาก็โอเค พอเวลามาถึงตอนที่เขานั้นอยากดูอนิเมะเราก็ขอตัวไปเล่นเกมกับเพื่อนแต่เรานั้นจะเล่นเกมกันนานๆให้เขาได้รอ ให้เหมือนที่เรารอเขาคุยตลอดที่ผ่านมา เรานั้นต้องการแค่ให้เขาเห็นในสิ่งที่เขาทำ แต่ผลลัพธ์ดันไม่ใช่อย่างนี้เขาดันหึงหวงเรากับเพื่อน ไม่ใช่สิ่ง ที่ต้องการ เราเห็นว่าผลออกมาไม่ใช่ตามที่หวังก็กะจะมาเฉลยไม่ให้เขาได้คิดอะไรเกินเลย
คือว่าถ้าประสบปัญหาแบบนี้ต้องทำยังไง??
เรารู้แล้วว่าเราทำแบบนี้ผิดมากๆ ขอโทษแฟนจิงๆ
เราเรียกร้องความสนใจมาไปใช่ไหม
เราควรปล่อยเขาไหม
เราควรเอาไงกับตัวเรา