สวัสดีค่ะ จะบอกเกี่ยวกับตัวเราก่อนนะคะ
เราเป็นคนนึงชอลเล่นเกมเเต่ไม่มาก ส่วนมากดูยูทูป อะไรที่เป็นการดูคะ ตอนนี้เทอม1 เรารุ้สึกว่าเกรดเฉลี่ยต้องต่ำกว่า3.50เเน่เลย เพื่อนเรากับเรานั้น การเรียนเฉลี่ยเกือบเท่ากัน วิชาคนิตเราโดนเปรียบเทียบ เพื่อนเราได้78 เราได้76 เราพูดให้ยายฟัง
ยายพูดว่า เขาคือเก่งเเท้ เราก็เเอบน้อยใจนิดนึงนะ
คือ เอาง่ายๆนะ เรากับเพื่อน อยุ่ด้วยกันเเต่ร.ร.ศูนเด็กจนปัจจุบัน เราก็ไม่ได้สนิทอะไรมากหรอก60-70%เเล้วกัน เหมือนเรารุ้สึกว่า มันมีการโดนเปรียบเทียบจากเพื่อนคนนี้เเต่เด็ก เเต่เราก็พยามอดทนไม่พูด พอมาปัจจุบัน ยังโดนอีก เเต่เรา พยามจะไม่เปรียบเทียบตัวเองกับเพื่อนด้วย คะเเนนเราคิดกับเขาเเบบว่าห่างกี่คะเเนน เเต่ล่ะวิชาเเละมารวมกัน จากนั้นก็ลบๆออกเมื่อได้คะเเนนเยอะ เราพยามไม่ซีเรียจเรื่องการเรียนเช่นเกรดเฉลี่ย เเต่เราเหมือนปล่อยวางไม่ได้ เหมือนเราพยามจะเอาชนะเขาเเต่มันมีสาเหตุเหมือนกัน เรานั่งกับอีกคน เพื่อนนั่งกับคนอื่นเเต่ก็เก่งอยุ่นะกว่าเรา เราคิดในใจว่า ได้อยุ่กับคนเก่งเเล้วไม่อยากนั่งกับเราด้วยให้ความสำคัญกับเขามากกว่าเพื่อได้อยุ่กับเขา เราเเอบเสียใจด้วยนะเราคิดไปมันยังไงก็จริงเเต่ก็คุยๆกันไม่มีอะไร
ทุกคนอาจคิดว่า เราคิดไปเรื่อยต่างๆนานาๆ เเต่มันมีความเป็นจริง เราเลยพยามทำด้วยตัวเองจับกลุ่มเพื่อนใหม่ไว้ เเต่เราไม่ค่อยชอบเดินกลุ่มเท่าไหร่ยกเว้นงาน ซื้ออะไรกินก็เเทบคนเดียว เเต่ก็ลองชวนๆเพื่อนบ้างเปิดใจ
เราปล่อยวางไม่ได้เท่าไหร่
เอาจริงนะ เราก็อยากบอกเกี่ยวกับเพื่อนอยุ่ เเต่มันจะยาวนะ
เราพยามเเล้วเเต่เรื่องเกรดเฉลี่ยนี้ เราพยามหยุดเเข่งกับเพื่อนไม่ได้ เราคิดว่า ทางบ้านก็คงคิดเเหละ บอกยายทางบ้านเขา ลุง เเม่ ว่าเกรดเท่าไหร่ เรารุ้เลยยังไงเขาก็ถามเกรดเฉลี่ยเราด้วยได้เกรดอะไรบ้าง
เรากะเพื่อน ทางบ้านเขากับทางบ้านเรา รุ้จักกันบ้านเดียวกัน เเต่เราอยู่ อีกชื่อบ้าน ย้ายๆ
เรื่อง IS เหมือนกัน เราดูเเทบจะมีกลุ่มที่ ไม่ช่วยอะไรมีเเค่2-3คนที่จริงจังเราคิดดูเเล้ว
เเละอีกอย่างในห้องมี37คน เราจะตัดคนนึงเนื่องจากมันดูเเทบไม่เข้าเรียนกิจกรรมบางอัน เหลือ36 กลุ่มล่ะ8คน เพื่อนเรามันได้ดีอ่ะดิ อยุ่กับคนที่ช่วยกัน เรารุ้ได้เพราะมีกลุ่มนึงที่จับกับกลุ่มเพื่อนได้เเล้ว
เราวิเคราะห์ไว้เเล้วว่า 8×4=32 จำนวนคนในกลุ่ม 32-36=4 เหลือ4คนเป็นเศษ เราคิดเเล้วว่าเราจะเลือกเป็นเศษ เนื่องจาก ในกลุ่มต้องมีอย่างน้อย9คนใน1กลุ่ม เราคิดถูกเนาะ
ทุกคนเรานี่คือเรื่องเรา ที่เราคิดเกี่ยวกับมัน
เเละเจอมัน เราพิมมาทั้งหมดเหมือนรุ้สึก เเต่เรากับเพื่อนมันไม่เหมือนเคย
เราพิมีเยอะมาก เเต่ว่า ช่วงนี้เราพยามพัฒนาตนเองบางทีเเละก็ เรื่องต่างๆ
ขอบคุณที่มาอ่านนะคะ เราเเค่ต้องการว่า
เรื่องเเบบนี้เราทำยังไงคิดยังไงกับหัวข้อนี้
ขอบคุณนะคะที่อ่าน(เกือบ)จบ
การโดนเปรียบเทียบ
เราเป็นคนนึงชอลเล่นเกมเเต่ไม่มาก ส่วนมากดูยูทูป อะไรที่เป็นการดูคะ ตอนนี้เทอม1 เรารุ้สึกว่าเกรดเฉลี่ยต้องต่ำกว่า3.50เเน่เลย เพื่อนเรากับเรานั้น การเรียนเฉลี่ยเกือบเท่ากัน วิชาคนิตเราโดนเปรียบเทียบ เพื่อนเราได้78 เราได้76 เราพูดให้ยายฟัง
ยายพูดว่า เขาคือเก่งเเท้ เราก็เเอบน้อยใจนิดนึงนะ
คือ เอาง่ายๆนะ เรากับเพื่อน อยุ่ด้วยกันเเต่ร.ร.ศูนเด็กจนปัจจุบัน เราก็ไม่ได้สนิทอะไรมากหรอก60-70%เเล้วกัน เหมือนเรารุ้สึกว่า มันมีการโดนเปรียบเทียบจากเพื่อนคนนี้เเต่เด็ก เเต่เราก็พยามอดทนไม่พูด พอมาปัจจุบัน ยังโดนอีก เเต่เรา พยามจะไม่เปรียบเทียบตัวเองกับเพื่อนด้วย คะเเนนเราคิดกับเขาเเบบว่าห่างกี่คะเเนน เเต่ล่ะวิชาเเละมารวมกัน จากนั้นก็ลบๆออกเมื่อได้คะเเนนเยอะ เราพยามไม่ซีเรียจเรื่องการเรียนเช่นเกรดเฉลี่ย เเต่เราเหมือนปล่อยวางไม่ได้ เหมือนเราพยามจะเอาชนะเขาเเต่มันมีสาเหตุเหมือนกัน เรานั่งกับอีกคน เพื่อนนั่งกับคนอื่นเเต่ก็เก่งอยุ่นะกว่าเรา เราคิดในใจว่า ได้อยุ่กับคนเก่งเเล้วไม่อยากนั่งกับเราด้วยให้ความสำคัญกับเขามากกว่าเพื่อได้อยุ่กับเขา เราเเอบเสียใจด้วยนะเราคิดไปมันยังไงก็จริงเเต่ก็คุยๆกันไม่มีอะไร
ทุกคนอาจคิดว่า เราคิดไปเรื่อยต่างๆนานาๆ เเต่มันมีความเป็นจริง เราเลยพยามทำด้วยตัวเองจับกลุ่มเพื่อนใหม่ไว้ เเต่เราไม่ค่อยชอบเดินกลุ่มเท่าไหร่ยกเว้นงาน ซื้ออะไรกินก็เเทบคนเดียว เเต่ก็ลองชวนๆเพื่อนบ้างเปิดใจ
เราปล่อยวางไม่ได้เท่าไหร่
เอาจริงนะ เราก็อยากบอกเกี่ยวกับเพื่อนอยุ่ เเต่มันจะยาวนะ
เราพยามเเล้วเเต่เรื่องเกรดเฉลี่ยนี้ เราพยามหยุดเเข่งกับเพื่อนไม่ได้ เราคิดว่า ทางบ้านก็คงคิดเเหละ บอกยายทางบ้านเขา ลุง เเม่ ว่าเกรดเท่าไหร่ เรารุ้เลยยังไงเขาก็ถามเกรดเฉลี่ยเราด้วยได้เกรดอะไรบ้าง
เรากะเพื่อน ทางบ้านเขากับทางบ้านเรา รุ้จักกันบ้านเดียวกัน เเต่เราอยู่ อีกชื่อบ้าน ย้ายๆ
เรื่อง IS เหมือนกัน เราดูเเทบจะมีกลุ่มที่ ไม่ช่วยอะไรมีเเค่2-3คนที่จริงจังเราคิดดูเเล้ว
เเละอีกอย่างในห้องมี37คน เราจะตัดคนนึงเนื่องจากมันดูเเทบไม่เข้าเรียนกิจกรรมบางอัน เหลือ36 กลุ่มล่ะ8คน เพื่อนเรามันได้ดีอ่ะดิ อยุ่กับคนที่ช่วยกัน เรารุ้ได้เพราะมีกลุ่มนึงที่จับกับกลุ่มเพื่อนได้เเล้ว
เราวิเคราะห์ไว้เเล้วว่า 8×4=32 จำนวนคนในกลุ่ม 32-36=4 เหลือ4คนเป็นเศษ เราคิดเเล้วว่าเราจะเลือกเป็นเศษ เนื่องจาก ในกลุ่มต้องมีอย่างน้อย9คนใน1กลุ่ม เราคิดถูกเนาะ
ทุกคนเรานี่คือเรื่องเรา ที่เราคิดเกี่ยวกับมัน
เเละเจอมัน เราพิมมาทั้งหมดเหมือนรุ้สึก เเต่เรากับเพื่อนมันไม่เหมือนเคย
เราพิมีเยอะมาก เเต่ว่า ช่วงนี้เราพยามพัฒนาตนเองบางทีเเละก็ เรื่องต่างๆ
ขอบคุณที่มาอ่านนะคะ เราเเค่ต้องการว่า
เรื่องเเบบนี้เราทำยังไงคิดยังไงกับหัวข้อนี้
ขอบคุณนะคะที่อ่าน(เกือบ)จบ