คือเราคบกับแฟนนมาสอง สามปีแล้ว ช่วงแรกๆเขาทักมาก่อนตลอดเลย คุยกันทุกวัน แต่พอเวลาผ่อนมาเกือบปีกว่าๆเขาเริ่มหาย
เขาอยู่กับเพื่อนตลอดเลย ถ้าไม่อยู่กับเพื่อน ก็จะนั่งดูยูทูป เล่นเกม ไม่แม้แต่จะทักมาเลยด้วยซ้ำ อย่าถามถึงโทรเลย เขาไม่เคยโทรมมาอีกเลยมี
มีแต่เราที่โทรไป โทรไปแต่ละครั้ง กว่าจะรับสายต้องโทรสอง สามรอบ พอถามก็บอกไม่ได้ยินบ้าง มันไม่เด้งขึ้นบ้าง แต่ทุกครั้งที่เราอยู่กับเขา
พอเพื่อนเขาโทรมามันเด้งขึ้นตลอดเลย บางครั้งเราก็น้อยใจ เรื่องที่โทรแล้วไม่รับ พอผ่านไปสักพักโทรอีกทีติดสายเพื่อน แล้วบอกคุยกับเพื่อน เพื่อนโทรมมาจากนั้นเราก็มีทะเลาะกันบ้างที่เราโทรแต่ไม่ได้ยิน แถมยังไม่โทรกลับอีก ทีเพื่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย เราทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมากๆอยู่เหมือนกัน
และประเด็นที่สองที่ทะเลาะกันบ่อยๆคือ หลังจากที่คบกันได้ปีที่สองเข้าสู่ปีที่สาม เราได้ย้ายมาอยู่หอด้วยกัน ช่วงแรกๆที่อยู่ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร มีทะเลาะกันนิดหน่อย สุดท้ายก็ดีกัน มีไปหาเพื่อนบ้าง เพื่อนมาหาบ้าง แต่ก็กลับมานอนที่หอตลอด ผ่านไปครึ่งปี เขาก็เริ่มกลับไปนอนที่บ้าน บอกว่าไม่อยากอยู่หอแล้ว
กลับไปอยู่บ้านเพราะบ้านเขาอยู่ใกล้กับบ้านเพื่อน หลังจากนั้นก็ไม่มานอนที่หออีกเลย จนเราต้องแยกย้ายกันอยู่ เราก็หาห้องเช่าใหม่ ส่วนเขาก็กลับไปอยู่บ้าน ติดต่อกันด้วยการโทร และแชทเป็นส่วนใหญ่ แต่หลังๆมาคือไม่มีเวลาเลย แม้แต่วันครบรอบคบกันเขายังลืม เขาอยู่กับเพื่อน มีความสุขเฮฮามาก แต่เราอยู่ห้องคนเดียวรู้สึกน้อยใจมากๆเขาแค่พูดขอโทษแล้ววางสายอยู่กับเพื่อนต่อแค่นั้น แม้แต่วันเกิดเรา ตอนเที่ยงคืนเป็นเราที่ต้องโทรหาเขา เขาก็ยังอยู่กับเพื่อน เรารู้สึกน้อยใจมากๆ ก็เลยทะเลาะกัน ที่เขาไม่มีเวลาให้ เราร้องให้ หนักอยู่นะ แต่พอเพื่อนที่เขาอยู่ด้วยเขามาคุยกับเขา เขาหัวเราะมีความสุข
หลังๆมาคือแบบรู้สึกเราต้องร้องขอเวลาจากเขาตลอด โทรไป ก็ไม่ค่อยรับ คุยแป๊บๆก็ขอวางสาย ทุกวันคือไม่มีเวลาให้เลย อยู่กับเพื่อน ติดนู่นนี่ตลอด
ตลอดทั้งวันไม่ทัก ไม่โทรเลย ถึงจะปล่อยเป็นอาทิตย์เขาก็ไม่ติดต่อมา จะมีก็แต่ตอนที่เขาต้องการอะไรสักอย่างเขาถึงจะโทร เวลาทะเลาะกันเขาเลือกที่จะเงียบ ไม่แก้ปัญหาอะไรเลย ปล่อยให้เราร้องให้อยู่คนเดียวตลอด ปล. ไม่ได้ว่าอะไรเพื่อนเขานะคะ คือแค่อยากให้เขาแบ่งเวลาให้เราบ้างค่ะ ตอนนี้รู้สึกสับสนไปหมดเลย ไม่รู้จะเลือกยังไง อยู่ต่อก็ทรมาน จบก็น่าจะเจ็บมากๆเลย ลืมค่ะ เขาอายุน้อยกว่าเรา 2 ปี ตอนนี้ก็21แล้วเราทำงาน ส่วนเขาเรียนอยู่ค่ะ
แฟนไม่สนใจ จะเลิกก็ทำใจยากมาก รู้สึกว่ามันผูกพันกับเขาไปแล้ว ทำไงดี?
เขาอยู่กับเพื่อนตลอดเลย ถ้าไม่อยู่กับเพื่อน ก็จะนั่งดูยูทูป เล่นเกม ไม่แม้แต่จะทักมาเลยด้วยซ้ำ อย่าถามถึงโทรเลย เขาไม่เคยโทรมมาอีกเลยมี
มีแต่เราที่โทรไป โทรไปแต่ละครั้ง กว่าจะรับสายต้องโทรสอง สามรอบ พอถามก็บอกไม่ได้ยินบ้าง มันไม่เด้งขึ้นบ้าง แต่ทุกครั้งที่เราอยู่กับเขา
พอเพื่อนเขาโทรมามันเด้งขึ้นตลอดเลย บางครั้งเราก็น้อยใจ เรื่องที่โทรแล้วไม่รับ พอผ่านไปสักพักโทรอีกทีติดสายเพื่อน แล้วบอกคุยกับเพื่อน เพื่อนโทรมมาจากนั้นเราก็มีทะเลาะกันบ้างที่เราโทรแต่ไม่ได้ยิน แถมยังไม่โทรกลับอีก ทีเพื่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย เราทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมากๆอยู่เหมือนกัน
และประเด็นที่สองที่ทะเลาะกันบ่อยๆคือ หลังจากที่คบกันได้ปีที่สองเข้าสู่ปีที่สาม เราได้ย้ายมาอยู่หอด้วยกัน ช่วงแรกๆที่อยู่ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร มีทะเลาะกันนิดหน่อย สุดท้ายก็ดีกัน มีไปหาเพื่อนบ้าง เพื่อนมาหาบ้าง แต่ก็กลับมานอนที่หอตลอด ผ่านไปครึ่งปี เขาก็เริ่มกลับไปนอนที่บ้าน บอกว่าไม่อยากอยู่หอแล้ว
กลับไปอยู่บ้านเพราะบ้านเขาอยู่ใกล้กับบ้านเพื่อน หลังจากนั้นก็ไม่มานอนที่หออีกเลย จนเราต้องแยกย้ายกันอยู่ เราก็หาห้องเช่าใหม่ ส่วนเขาก็กลับไปอยู่บ้าน ติดต่อกันด้วยการโทร และแชทเป็นส่วนใหญ่ แต่หลังๆมาคือไม่มีเวลาเลย แม้แต่วันครบรอบคบกันเขายังลืม เขาอยู่กับเพื่อน มีความสุขเฮฮามาก แต่เราอยู่ห้องคนเดียวรู้สึกน้อยใจมากๆเขาแค่พูดขอโทษแล้ววางสายอยู่กับเพื่อนต่อแค่นั้น แม้แต่วันเกิดเรา ตอนเที่ยงคืนเป็นเราที่ต้องโทรหาเขา เขาก็ยังอยู่กับเพื่อน เรารู้สึกน้อยใจมากๆ ก็เลยทะเลาะกัน ที่เขาไม่มีเวลาให้ เราร้องให้ หนักอยู่นะ แต่พอเพื่อนที่เขาอยู่ด้วยเขามาคุยกับเขา เขาหัวเราะมีความสุข
หลังๆมาคือแบบรู้สึกเราต้องร้องขอเวลาจากเขาตลอด โทรไป ก็ไม่ค่อยรับ คุยแป๊บๆก็ขอวางสาย ทุกวันคือไม่มีเวลาให้เลย อยู่กับเพื่อน ติดนู่นนี่ตลอด
ตลอดทั้งวันไม่ทัก ไม่โทรเลย ถึงจะปล่อยเป็นอาทิตย์เขาก็ไม่ติดต่อมา จะมีก็แต่ตอนที่เขาต้องการอะไรสักอย่างเขาถึงจะโทร เวลาทะเลาะกันเขาเลือกที่จะเงียบ ไม่แก้ปัญหาอะไรเลย ปล่อยให้เราร้องให้อยู่คนเดียวตลอด ปล. ไม่ได้ว่าอะไรเพื่อนเขานะคะ คือแค่อยากให้เขาแบ่งเวลาให้เราบ้างค่ะ ตอนนี้รู้สึกสับสนไปหมดเลย ไม่รู้จะเลือกยังไง อยู่ต่อก็ทรมาน จบก็น่าจะเจ็บมากๆเลย ลืมค่ะ เขาอายุน้อยกว่าเรา 2 ปี ตอนนี้ก็21แล้วเราทำงาน ส่วนเขาเรียนอยู่ค่ะ