เวลาพระภิกษุเทศนาให้ญาติโยมฟังก็ต้องเป็นภาษาบาลี
ที่มาของภาษาบาลีเหล่านั้นก็ต้องฟังจากพระพุทธเจ้าเท่านั้นแล้วจดจำมาเทศนาตามเหมือนพระอัสชิเทศนา เช่น
“เย ธมฺมา เหตุปฺปภวา เตสํ เหตํ ตถาคโต อาห เตสญฺจ โย นิโรโธ จ เอวํ วาที มหาสมโณ”
เวลาญาติโยมฟังอย่างงี้ก็จะเข้าใจได้ไหม
หากจะแปลเองให้ญาติโยมฟังก็กลายเป็นคนแปลอีกไม่รู้ว่าแปลผิดแปลถูก
แล้วถ้าแปลเองคนไม่เชื่อ ก็กระพริบตาให้ลูกศิษย์ หรือ แปลงตัวเป็นคนข้างนอก มาพูดว่าพระองค์นั้นเป็นพระอริยะ พระภิกษุองค์นั้นก็ส่งเสียงว่า อ้อ แต่ไม่ได้บอกกล่าวให้ชัดเจนว่า ไม่ไช่ ไม่ได้เป็น แต่ใช้คำว่า อ้อ 
ชาวบ้านตาปริบๆ ได้ยินดังนั้น ก็เลยอุปาทานหมู่ว่า นี่แหละ พระอริยะ ว่าอะไรมาก็เชื่อหมด ตามประสา ชาวพุทธในบัตรประชาชน
ตานี้ก็ถวายเงินถวายทอง พระภิกษุนั้นก็รับ หรือ ว่าไม่รับแต่ก็รับไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
นอกจากนี้ก็มีผลิตภัณฑ์หาเงินทองแปะโลโก้การค้า 

------
ถ้าบอกว่าไม่เอาคำพระสาวก แต่เทศนาเป็นภาษาไทย อ้างอิงจากตำราพระไตรปิฏกบาลีอักษรไทย จะอาบัติทุกกฏหรือไม่ครับ
หรือ เป็นพวกเนรคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ครับ
หรือเป็นพวกน่านับถืออย่างยิ่งครับ
------

กระผมตาแก่ตาดำนั่งดูมันทำตาปริบๆๆ จะกระโดดใส่แบบตอนหนุ่มๆก็ไม่มีแรงแล้ว ก็ได้แต่คิดในใจว่า คนทั่วไปรอดยาก