เมื่อก่อนเราเคยคิดว่าเพื่อนกันจริงต้องไม่หักหลังกันและกันต้องเทคแคร์ใส่ใจกันไปไหนก็ต้องชวนแต่... ตอนนี้สำหรับเราคำว่าก็แค่ตัวสะกดตัวอักษรที่นำมาเรียงกันและเกิดคำว่าเพื่อน เพราะเมื่อก่อนเราเคยมีเพื่อนสนิทคนนึงเพื่อนนี้เทคแคร์ใส่ใจนิสัยดีใจดีกับเรามากจนเราไม่เคยคิดจะทิ้งหรือทำร้ายหักหลังเขาเลยจนอยู่มาวันนึงเราห่างกันและเขาก็หายไปและเพื่อนในกลุ่มของเราก็เริ่มหายไปทีคนแต่ละคนนิสัยนกสองหัวนินทาคนอื่นไปทั่วหักหลังคนอื่นชอบบลูลี่คนอื่นแล้วมาใส่ร้ายเราว่าเราไปด่าไปว่าเขาอย่างนู้นอย่างงี้และนินทาเราลับหลังตลอดส่วนนึงขี้เราขี้วีนแล้วก็เอาแต่ใจแต่กับเพื่อนถ้าเรามีเราให้ได้ตลอดเคยมีครั้งนึงเรานิสัยแย่มากคนอื่นพากันนินทาคนนึงในกลุ่มเพราะนิสัยเหมือนเราแต่เราก็ดันเอาด้วยกับเขาด้วยตลกมากอะแต่พอคนนี้เขานิสัยดีกับเราแต่แค่ชอบวีนขี้โกรธเหมือนเราอะเราก็เริ่มสงสารแล้วก็อยากขอโทษเขาแต่เราก็ดันกลัวที่จะขอโทษเขาเพราะกลัวเพื่อนจะเกลียดไปด้วยและพอกลังจากเราตัดเพื่อนกับกลุ่มนั้นไปเราก็กลับมาอยู่กับเพื่อนตอนปฐมซึ่งเขาดีกับเรามากๆจนเราคิดว่าคำว่าเพื่อนมันยังมีค่าอยู่และเราก็เริ่มใจเย็นมากๆเย็นจนยอมให้คนอื่นมาแซะมาว่าทั้งที่ตัวเองเงียบเพราะไม่อยากมีปัญหากับใครและอยากตั้งใจเรียนให้มากๆอละเพื่อนคนนี้คือเข้ากับเรามากอะแต่นิสัยเขาก็ขี้วีนแต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรเขานะเพราะยังไงก็เพื่อนกันและเราก็เคยป่านจุดนั้นมาแล้วเราก็เลยไม่โกรธเขาแต่มีวันนึงพวกเราโดดเรียนไปดูหนังกันตอนนั้นเรามีเงินอยู่120บาทส่วนเพื่อนมีประมาณ200บาทตอนแรกพวกเราคิดไว้แล้วว่าจะไม่จ่ายค่าอะไรและจะจ่ายค่าหนังอย่างเดียวแต่เพื่อนหิวข้าวเลยไปกินข้าวกันทีนี้เงินไม่พอจ่ายค่าหนังพวกเราเลยเลือกที่จะกลับและเพื่อนก็โทรให้แม่มารับเพราะแม่เขารู้อยู่แล้วเราเลยขอให้เขาไปส่งข้างรร.หน่อยแต่เขาก็ปัดทิ้งบทสนทนานั้นเราก็เลยต้องเดินกลับเองตอนนั้นอากาศร้อนมากจนเราเกือบเป็นลมอะแต่เราก็ไม่ได้โกรธอะไรนะเพราะเลือกที่จะตามเขาไปเองส่วนไม่นานก็มีกิจกรรมนึงที่รร.กิจกรรมนั้นมีรายชื่อเราและเพื่อนเราด้วยพอถึงวันงานเพื่อนบอกว่าป่วยมาไม่ได้เราก็เข้าใจและเราก็ขอตังจากเพื่อนคืนเพราะตอนนั้นเราหารกันซื้อขนมและเพื่อนไม่มีตังสดเราเลยให้ยืมก่อนพอมาวันนี้เราขอให้เพื่อนโอนคืนแต่เพื่อนปัดนู้นปัดนี่เราก็ขออยู่อย่างนั้นเพื่อนก็ไม่ให้ตอนนั้นเราไม่มีตังติดตัวเลยจะขอแม่แม่ก็ไปธุระพอเสร็จกิจกรรมเรากลับบ้านมาเราทักหาเพื่อนคุยทั่วไปแต่เขาไปตอบเราทักไปเรื่อยๆเขาก็ไม่ตอบจนตอนนี้เรามั่นใจแล้วแน่ๆว่าเขาไม่ตอบแน่ๆต่อให้ทักไปอีกกี่จ้อความก็เถอะแล้วตอนนี้เรามาคิดทบทวนดูแล้วคำว่าเพื่อนไม่มีค่าอะไรเลยสุดท้ายแล้วต่อให้จะสนิทกันแค่ก็ไม่มีใครอยู่กับเราไปจนตายหรอกพึ่งมาเข้าใจคำว่าเพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตานหายากก็วันนี้แหละถ้ามีด่านฟ้าที่โรงเรียนก็ดีจะได้ไปอยู่คนเดียวโดยไม่ต้องอึดอัดอีกแล้ว ทุกคนว่าเราผิดมั้ย.