คือหนูอายุ16เเล้วนะคะตอนนี้หนูกำลังเรียนอยู่ม.3หนูคิดไว้ว่าจะเรียนจบหนูจะไปเรียนปวช.ต่อเเต่บ้านหนูยากจนมากค่ะ เเล้วคือหนูไม่มีคนส่งเรียนปัจจุบันหนูอาศัยอยู่กับย่าเเละปู่พ่อและเเม่ของหนูเเยกทางกันตั้งเเต่หนูอายุได้2ขวบตอนนี้หนูก็อยู่ภายในการดูแลของพ่อนะคะเเต่ว่าพ่อหนูมีเฟนใหม่เเล้วซึ่งเขาก็ไม่ค่อยมารับผิดชอบหนูไม่เคยให้เงินหนูไปเรียนขอเงินเเต่ละทีก็บอกว่าไม่มีตลอดเเต่พ่อสามารถให้เงินเเฟนใหม่ได้หนูก็แอบเสียใจนะคะจนตอนนี้หนูรู้สึกเป็นเด็กขาดความอบอุ่นเเต่ดีที่หนูมีย่ากับปู่หนูอยู่ข้างๆตลอดย่าเเละปู่เป็นคนให้เงินหนูไปเรียนทุกวันซึ่งเงินจากย่ากับปู่น่าจะมาจากเงินผู้สูงอายุเเละเงินกู้ด้วยนะคะไม่ก็เป็นเงินจากลูกหลานย่ากับปู่ส่งมาให้หนูพยายามตอบเเทนด้วยการตั้งใจเรียนให้จบม.3เเละช่วยเหลือย่ากับปู่อยู่ตลอดเเต่ในมุมมองของญาติๆหนูคือเขาคิดกันว่าย่าหนูลำเอียงมากที่ส่งหนูเรียนคนเดียวดูรักหนูอยู่คนเดียว หนูก็ไม่รู้จะทำยังไงหนูได้เเต่ทนเขาพูดว่าหนูที่หนูเอาเปรียบคนอื่นๆในบ้านหนูก็ไม่อยากให้ย่าลำเอียงหรอกนะคะเเต่หนูไม่มีใครรับเลี้ยงเเล้วทั้งพ่อเเม่เเค่นี้ก็ไม่มีความรับผิดชอบในการเลี้ยงหนูเลย เเล้วญาติๆคนอื่นคือเขาครอบครัวสมบูรณ์มากลูกพี่ลูกน้องหนูเขามีพ่อเเม่กันหมดมีคนส่งเรียนต่างจากหนูคนเดียวที่ไม่มีใครส่งเรียนเลยมีเเต่ย่ากับปู่ตอนนี้หนูเก็บกดเรื่องครอบครัวมากจนหนูไม่รู้จะทำตัวยังไงกับครอบครัวเเละญาติๆของหนูเลยค่ะ

ปล.คือหนูพิมพ์ไม่ค่อยรู้เรื่องนะคะหนูสับสนมากๆจนไม่รู้จะระบายยังไงเลย