สวัสดีทุกคนนะคะ ที่อ่านคือเรามีเพื่อนคนนึงสนิทกันตั้งแต่เรียนมัธยมคะ เราสองคนเรียนห้องด้วยกันตั้งแต่ประถมเลย พอขึ้นมัธยมเราก็เรียนคนละห้อง แต่เราก็มาหากันเกือบทุกวันพักเที่ยงก็เจอกัน จนมหาลัยเราได้เข้าเรียนที่มหาลัยของจังหวัดแต่เพื่อนไปเรียนและไปทำงานกับญาติที่กทม ทำให้เราไม่ค่อยได้เจอกันส่วนเราก็มีกลุ่มเพื่อนมหาลัย แต่พอเราใกล้จบเราก็มีเงินแล้วได้ชวนเพื่อนคนนี้ไปเที่ยวด้วยกันกับเพื่อนมัธยมทำให้ได้กลับมาเจอกันในรอบหลายปีกันคะ แต่ก่อนหน้านี้ก็คุยกันในแชทปกติ พอเรียนจบเราก็ได้มีโอกาสไปทำงาน กทม คะเลยชวนเพื่อนมาเป็นรูมเมทกัน เพราเพื่อนอยู่ห้องคนเดียว (ช่วงมหาลัยเราก็มีเมทที่เป็กลุ่มเพื่อนเดียวกันกับเพื่อนคนนี้แต่เราจะมีนิสัยเหมือนกันกับเพื่อนคนนี้ตรงที่ชอบปาร์ตี้ ชอบเข้าสังคมคะ)
พอเราได้ย้ายมาอยู่กับเพื่อนคนที่อยู่กทม ด้วยความที่เราสนิทกันมากเลยคึยกันได้ทุกเรื่อง
แต่นิสัยเพื่อนเราคนนี้คือไม่เข้าชอบเข้าสังคม ไม่ค่อยมีเพื่อนสนิทนอกจากเรา แล้วเขาก็อยู่คนเดียวมาก่อนหน้านี่ ส่วนเราจะมีเพื่อนที่เรียนจบมหาลัยแล้วมาทำงานใกล้กันคะ ช่วงแรกๆเราก็ไปไหนมาไหนกับเพื่อรเราไปกินข้าวไป เที่ยวกัน แต่พอเรามีเพื่อนที่มหาลัยที่ทำงานใกล้กันเราก็จะไปกินข้าว ไปเที่ยวกับเพื่อนกลุ่มนี้บ้าง  พอเราชวนเพื่อนสนิทคนนี้เราไปเขาก็ไม่ไปเพราะเขาบอกว่า คุยกัยคนละเรื่องเข้ากันไม่ได้ เราก็งงว่ายังไง สรุปเราก็ไปกับเพื่อนมหาลัยบ้าง แต่พักหลังๆ เวลาเราไปกับเพื่อนมหาลัยเพื่อนคนนี้ก็จะเงียบใส่ไม่ชอบพูดกับเรา บางทีก็บอกว่าก็อยู่แต่กับเพื่อน เราก็เอ้าชวนไปไม่ไปอะ พอเรากลับมากจากเลิกงาน (ลืมบอกคะ เราทำงานออฟฟิศ เพื่อนเราทำงานห้าง วันหยุดไม่ค่อยตรงกันทำให้บางทีไม่ได้ไปไหนด้วยกัน) เราทักทายเขา เขาก็ไม่ตอบอะไร ปกติเพื่อนคนนี้เขาจะร่าเริงมากเมื่ออยู่กับเรา แต่คนร่าเริงถ้าอยู่นิ่งเงียบ เราก็จะรู้เลยว่าผิดปกติ คือมันบ่อยมากจนรู้วึกอึดอัดอ่ะคะ
บางครั้งเราก็ถามตรงๆว่าแก ไม่พอใจอะไรเรารึป่าว เขาก็พูดว่าป่าวไม่เป็นอะไร บ้างทีก็กลับมาเป็นปกติบางทีก็เงียบใส่ บ่อยมากๆคะ จนเราแบบอีกแล้วหรอ พอบางทีวันหยุดตรงกันเราก็ไม่รู้ง่าจะไปเที่ยวไหนดีเขาก็ไม่รู้ซึ่งเราก็อาจจะนัดเพื่อนมหาลับไปเที่ยวแล้ว แล้วเราก็อยากไปกับเพื่อนคนนี้ของเรา แต่ฝนดันตก ทำให้เราต้องอยู่ที่คาเฟ่ เราก็ไม่สามารถไปหาเพื่อนได้เพราะเพื่อนคนนี้ไปเที่ยวแถวชานเมืองเราก็บอกไม่ได้ไป วันต่อมาเพื่อนก็เงียบใส่เราอีก ครั้งนี้เราก็รู้สึกผิดนะ แต่ตอนแรกเราก็ชวนเขามาแล้วเขาก็ไม่มา เราก็สงสารนะเพราะเพื่อนเหมือนมีแค่เรา แต่ก็ทำกับเราอีกพอเราพูดเขาก็เหมือนไม่รับฟัง เราก็รู้สึกอีกแล้ว เบื่อนะที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ เข้าห้องมาแทบไม่คุยกัน จนเรารู้สึกว่าอยากย้ายไปอยู่คนเดียว จะได้ไม่มีปัญหาคืออายุก็ไม่ใช่น้อยๆกันแล้ว30กันแล้ว แต่ต้องมาเจอแบบนี้เราก็ไม่รู้จะรับมือยังไง เพราะเราไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้เลย (สมัยเรียนประถมเพื่อนคนนี้มีเพื่อนเยอะนะเราก็อยู่ในกลุ่มด้วยแต่ก็มีเรื่องให้เข้าใจผิดกันจนเพื่อนเลิกคบกับคนอื่นๆ เพื่อนเป็นหัวหน้ากลุ่มเลยตอนนั้น แต่เราก็ยังติดต่อและยังคุยกับเพื่อนเก่าอยู่แต่เพื่อนเราคนนี้ไม่ได้คึยกับใครเลยตั้งแต่มีเรื่องตอนเด็ก)
อยากจะถามชาวพันทิปว่าเราควรจัดการความรู้สึกนี้กับตัวเองยังไง เพราะเราไม่ใช่คนที่โกรธคน งอนคนเป็น เพราะเราก็มัหลายสังคมทั้งเพื่อนเก่า เพื่อนมหาลัย