เรื่องนี้เกิดขึ้นปีไหนผมยังไม่แน่ใจเลยครับ เพราะตั้งแต่ปี 2021-2024 ผมงงกับสับสนไปหมด จำได้แต่เดือนที่เกิดเหตุการณ์ ประมาณช่วงปีสอง ผมได้ปัดแอปหาคู่ไปเจอทหารคนนึง หล่อมาก ตรงสเปคสุด ผมเป็นคนทักพี่เขาไปก่อน แล้วเราก็คุยกันถูกคอ พี่เขาชื่อเอ้ หลังจากคุยกันได้ประมาณ 1 อาทิตย์ เราก็ตัดสินใจนัดเจอกันที่ห้างอิมสำโรง ตอนเจอกันผมประทับใจพี่เอ้มาก พี่เขาใส่ชุดทหารสีขาว หล่อแบบเข้มๆกล้า หน้าอกเห็นชัดมาก (อันนี้ไม่ได้หื่นนะครับ ตอนเจอกันผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ) เราได้ไปทานข้าวกัน หลังจากทานเสร็จพี่เอ้อาสาไปส่งผมที่ รถไฟฟ้า เเล้วก็แยกย้ายกัน และหลังจากนั้นเราก็นัดเจอกันบ่อยขึ้น จนพี่เอ้ได้ขอผมเป็นแฟน ผมกับพี่นัดเจอกันบ่อยขึ้น จนคบกันได้ซัก 2 อาทิตย์พี่เอ้ได้ชวนผมไปที่แฟลตทหารของเขาและได้มีอะไรกันที่นั่นครั้งแรก แล้วหลังจากวันนั้นผมก็มักจะไปห้องเขาบ่อยมากขึ้น เอาง่ายๆทุกครั้งที่เราทำกิจกรรมร่วมกันเช่นกินข้าว หลังจากกินเสร็จผมก็จะไปนอนห้องเขาเสมอ จากปกติที่กินเสร็จแล้วจะกลับบ้าน บางครั้งเลิกเรียนแล้ววันรุ่งขึ้นเป็นวันหยุดผมก็จะให้พี่เอ้มารับแล้วก็ไปขลุกอยู่กับพี่เอ้ทั้งวัน ส่วนพ่อกับแม่ผมก็ไม่ได้สงสัยอะไร เพราะถึงผมจะติดแฟน การเรียนผมก็ไม่ตก ทั้งผมกับพี่เอ้อยู่ด้วยกันเรามีความสุขมากนะครับ เพราะเราติดสกินชิปกันมากทั้งคู่ พี่เอ้ชอบเล่นกีตาร์ให้ผมฟัง ชอบนอนกอดกัน นอนจับมือกัน เวลาไปข้างนอกหรือไปทานข้าวกันพี่เอ้ก็จับมือผมใว้ตลอด จนปิดเทอมแล้วผมก็กลับมาอยู่บ้าน กลับมาเฉยๆนี่แหละครับไม่มีเหตุผลอะไรเลยแค่อยากกลับ แต่ผมก็ยังไปนอนค้างกับพี่เอ้บ้างนะครับ แต่แค่คืน 2 คืนก็กลับ ไม่ได้ค้างยาวเหมือนเปิดเทอม จนมาวันนึง ผมแชตไปบอกพี่เอ้ว่าผมขอไปนอนด้วยนะ แต่พี่เอ้บอกว่าไม่ได้ เพราะมีเพื่อนมานอนด้วย ตอนนั้นผมก็รู้สึกนอยด์นิดๆ เพราะไม่เคยโดนปฎิเสธจากพี่เอ้เลย แต่ผมกับเขาก็ยังนัดเจอกันอยู่นะครับ แต่นัดกันเจอกันเที่ยวกันข้างนอก มีบางครั้งเที่ยวเสร็จก็เปิดโรงแรมนอนด้วยกัน ตอนนั้นผมก็รู้สึกแปลกๆ เป็นแฟนกันแต่มี Sex กันแต่ละทีต้องเปิดโรงแรมเนี่ยนะ แต่ผมก็เก็บความสงสัยใว้ในใจ และสิ่งที่ทำให้ผมสงสัยมากขึ้นก็คือเขามักจะไม่ค่อย Video call กับผม ทั้งๆที่เมื่อก่อน Video call กันทุกวัน พอถามเขาก็บอกเกรงใจเพื่อน จนผมฟันธงว่าเขามีคนอื่นแน่นอน ผมเลยทะเลาะกับเขาใหญ่โต พี่เอ้ปฎิเสธยังไงผมก็ไม่เชื่อ จนผมตัดสินใจบล็อกพี่เอ้ไป เพราะเชื่อไปแล้วว่าเขามีคนอื่น บล็อกทุกทาง ทั้ง Ig , Facebook, Line จนเวลาผ่านไปถึงพฤษภาคม ผมทักไปขอโทษพี่เอ้ในไลน์ พี่เอ้อ่านแล้วไม่ตอบ ผมเลยคิดว่าพี่เอ้คงไม่ให้อภัยผมแล้ว ผมเลยเลิกติดต่อพี่เอ้ไปตอนนั้นก็แอบเสียใจเพราะยังรักพี่เอ้อยู่ จนประมาณเดือนกันยายนผมเลยปลดบล็อคในเฟส ถึงรู้ว่าพี่เอ้เสียชีวิตแล้ว ที่ผมรู้เพราะคอมเม้นท์ใน Facebook เยอะมาก ตอนนั้นใจผมหายวูบ ทั้งตกใจและเสียใจในเวลาเดียวกัน ผมได้ทักไปหาเพื่อนพี่เอ้ ถึงรู้ว่าพี่เอ้ประสบอุบัติเหตุทางท้องถนนจนเสียชีวิตคาที่ วันที่เกิดเหตุคือช่วงสงกรานต์ นั่นก็แปลว่าพี่เอ้เสียชีวิตก่อนที่ผมจะทักไปขอคืนดี 1 เดือน คนที่อ่านข้อความคือเจ้าหน้าที่ที่พบมือถือของพี่เอ้ ตอนนั้นผมช็อกมาก ผมได้ทักไปคุยรายละเอียดการเสียชีวิตของพี่เอ้กับเพื่อนพี่เอ้ที่ผมรู้จัก จนรู้ว่าตอนเจอศพพี่เอ้ พี่เอ้ยังตั้งหน้าจอเป็นรูปผมกับเขาที่ถ่ายรูปด้วยกันอยู่เลย ที่คอของพี่เอ้ก็ยังห้อยสร้อยที่สลักชื่อผมกับเขาอยู่ด้วยกันอยู่เลย นั่นแปลว่าพี่ตลอดเวลาพี่เอ้ยังรักผมมาตลอด ผมเลยถามเขาต่อว่าทำไมไม่บอกผมตั้งแต่ตอนที่เขาเสีย เขาเลยบอกว่าบอกไปก็ไม่รู้จะมีประโยชน์อะไรเพราะผมกับพี่เอ้เลิกติดต่อกันนานแล้ว ส่วนเรื่องที่พี่เอ้มีคนอื่นมั้ย อันนี้ผมไม่รู้จริงๆ แต่พอมาคิดตอนนี้ผมก็คิดว่าไม่มี เป็นความงี่เง่าของผมเอง
ตอนนั้นผมเสียใจมาก จากที่เสียใจที่รู้ว่าพี่เอ้ตายแล้ว บวกกับที่รู้ว่าก่อนตายพี่เอ้ยังตั้งหน้าจอโทรศัพท์เป็นรูปผมกับพี่เอ้ที่ถ่ายด้วยกัน กับสร้อยคอที่สลักชื่อผมกับพี่เอ้ ทำให้รู้ว่าตลอดเวลาพี่เอ้ยังรักผอยู่ ยิ่งทำให้ผมเสียใจหนักกว่าเดิม หลังจากที่ผมรู้ข่าวผมร้องให้ทุกครั้งที่อยู่คนเดียว นึกย้อนถึงตอนที่ผมกับพี่เอ้อยู่ด้วยกัน นึกถึงตอนที่เราสองคนมีความสุขร่วมกัน นึกถึงกิจกรรมที่ทำด้วยกัน หลังผมรู้ข่าวใหม่ๆ ผมได้ไปแฟลตทหารที่พี่เอ้อยู่ก่อนตาย เอาดอกไม้ไปวางไว้ที่หน้าห้องและหลังจากนั้นผมก็ไม่ได้กลับไปที่นั่นอีกเลย ตอนนี้ผมเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ย้อนกลับไปนึกถึงในสิ่งที่ตัวเองทำลงไปก็ยังเสียใจ ถ้าย้อนกลับไปได้ผมจะไม่ทำอะไรแบบนั้นอีกเลย