เรามีแฟนอยู่แล้วเราก็ใช้ชีวิตกับแฟนมาปกติมีความสุขทุกอย่างอยู่ด้วยกันตลอด แต่เราจะมีวูบนึงที่ชอบนึกถึงคนเก่าแต่ไม่ใช่คนแรกของเราและไม่คนแรกของอะไรหลายๆอย่างไม่สิอาจจะเป็นรุ่นน้องคนแรกเลยที่เคยคุยมาเออลืมบอกไปว่าเขาเป็นคนคุยคุยมาก่อนเจอแฟนคนปัจจุบันอีกเรายอมทุกอย่างเพื่อรุ่นน้องคนนี้ยอมแบบว่ายอมไปตบกับคนเก่าน้องแต่ไม่ได้เขามานะเหมือนเขาจะหวงก้างแล้วแซะเราไม่หยุดเราไม่อยากตบเลยแต่เขามาแซะเราไม่หยุดมาท้าเราตลอดเวลาจนเราเริ่มรำคาญเลยตบไปก็สาหัดอยู่เหมือนกันแต่ตอนนั้นเราตบกับคนนั้นเขาไม่มาห้ามหรือมาดูเราตอนตบเลยนะแต่เขามาหาเราตอนที่เราตบแล้วเขามาบอกแค่ว่าแล้วจะไปตบกับมันทำไมบอกแล้วว่าอย่าแต่เขาก็ไม่เคยไปบอกกับคนที่เราตบด้วยว่าให้เลิกตอแยเราและนั้นคือตบแรกของเราเลยจริงๆแต่เรื่องนั้นก็ผ่านมาและช่วงนั้นเราก็ได้คุยกับน้องต่อเพราะน้องอยากคุยกับเราคุยกันมาไม่นานนักน้องชวนเราไปงานวัดมารับมาส่งแต่พอน้องกลับไปน้องเลิกคุยกับเราไปเลยแต่ตอนนั้นรู้สึกเสียใจมากอ่ะนอยไปหลายวันมากหลังจากนั้นเราก็มูฟได้จนมาเจอแฟนปัจจุบันแต่ก็นานอยู่กว่าจะลืมน้องได้เราอยู่กินกับแฟนมา1ปีกว่าๆได้แล้วแต่เราก็มีแอบยืมโทรศัพท์เพื่อน(เพื่อนเรา)ทักหาน้องคนนั้นอยู่แต่ก็คุยกันนานๆทีถ้ามีโอกาศเราไม่ได้คุยกันบ่อยมีบ้างครั้งที่เราไปหาน้องและใช้โทรศัพท์เพื่อนติดต่อหาน้องเหมือนเดิมแต่เราไปก็แค่ไปนั่งเล่นนั่งคุยขำปกติแต้เราไปไม่เคยไปอยู่สองต่อสองเลยต้องมีเพื่อนเราอยู่ด้วยตลอด น้องไม่เคยปริปากฟ้องแฟนเราเลยสักครั้งเพื่อนน้องรู้หมดแต่ก็ไม่มีคนพูด ถ้าถามว่าเรารู้สึกผิดมั้ยแล้วรักแฟนปัจจุบันอยู่มั้ยก็รู้สึกผิดแล้วก็ยังรักมากๆจริงๆแต่เวลาเราได้เจอน้องเราก็ยังรู้สึกดีเหมือนแรกๆที่เคยรู้สึกแล้วก็ยังรู้สึกตกหลุมรักน้องเหมือนเดิมไม่เคยเกลียดเลยแม้เขาจะทำเราไว้ขนาดไหนแต่มีโกรธที่เขาไม่ช่วยเราในตอนนั้นเอาจริงๆเราแค่ไม่เข้าใจว่าตอนนี้เรารู้สึกอะไรกันแน่แต่เราไม่ได้อยากได้น้องกลับมานะแค่อยากทำแบบนี้แค่นี้ไม่เกินเลยไปกว่านี้เท่านั้นเองตอนนี้เรายังสับสันกับตัวเองว่าเราทำไปทำไมแต่ก็พูดไม่ถูกเหมือนกัน