หากพูดถึงอนิเมะฟุตบอลแห่งปี2024 ก็คงจะไม่เอ่ยถึงบลูล็อคไม่ได้ โดยเฉพาะกับช่วงที่ Blue Lock The Movie Episode Nagi เข้าฉายในโรงภาพยนตร์ด้วยแล้ว แน่นอนว่า เกริ่นมาขนาดนี้ เรื่องที่เราจะเขียนก็จะต้องเกี่ยวกับ นางิ เซย์ชิโร่ [Nagi Seishiro] ซึ่งเป็นตัวละครหลักในมูฟวี่นี้ และแน่นอนว่าหากพูดถึงนางิแล้วเราจะลืมอีกคนไปไม่ได้เด็ดขาด คนผู้นั้นคือ มิคาเงะ เรโอะ [Mikage Reo] เด็กหนุ่มลูกเศรษฐีผู้มีความฝันอยากจะเป็นแชมป์โลก อีกหนึ่งตัวละครที่มีบทบาทสำคัญและเป็นคนที่พานางิเข้าสู่โลกแห่งฟุตบอล โดยในบทความนี้ ผู้เขียนจะขออนุญาตใช้ภาพอ้างอิงข้อมูลจากมังงะเป็นส่วนใหญ่ โดยเนื้อหาของมังงะที่อ้างอิงมาเป็นฉบับภาษาอังกฤษ ผู้เขียนจึงอาจแปลคำพูดของตัวละครคลาดเคลื่อนจากฉบับภาษาไทยไปบ้าง ทว่า มีใจความเดียวกันแน่นอน มิคาเงะ เรโอะปรากฏตัวขึ้นครั้งแรกในมังงะบทที่22 และเป็นที่รู้จักจากบทบาท "ผู้ถูกทอดทิ้ง" นั่นเอง
หลังจากอ่านมังงะ Blue Lock Episode Nagi ซึ่งต่อไปจะขออนุญาตเรียกสั้นๆ ว่ามังงะเอพิแล้ว หลายคนก็คงจะทราบและเข้าใจความคิดในมุมมองของนางิมากขึ้น ทว่า เนื่องจากเกิดข้อโต้เถียงกันในประเด็นว่า "เรโอะไม่เคยชอบนางิเลย ที่เรโอะเลือกนางิเพราะผลประโยชน์ เลือกเพราะว่านางิเก่งเท่านั้นและถ้าหมดประโยชน์แล้วก็แค่เขี่ยทิ้ง" เราจึงจะขอเป็นตัวแทนไขข้อข้องใจให้ท่านทั้งหลายได้ทำความเข้าใจตัวละครนี้อย่างละเอียดถี่ถ้วนอีกครั้ง เริ่มกันที่คำถามแรก
คำถาม 1 : เรโอะไม่เคยชอบนางิเลย?
ก่อนจะพูดถึงเรื่องนี้ เราต้องทำความเข้าใจตัวละครก่อนว่า มิคาเงะ เรโอะ ผู้เพรียบพร้อม มักจะนึกในใจอยู่เสมอว่าทุกสิ่งที่ได้มาอย่างง่ายดายนั้นน่าเบื่อ ความจริงคำว่า 'อัจฉริยะที่ได้ทุกอย่างโดยไม่ต้องพยายาม' ซึ่งหลายคนใช้บรรยายนา เซย์ชิโร่นั้นดูจะเข้ากับมิคาเงะ เรโอะมากกว่าเสียด้วยซ้ำ
ในบทที่23 มิคาเงะ เรโอะถูกบรรยายว่ามีรูปร่างหน้าตาสง่างาม เฉลียวฉลาด มีความสามารถด้านการกีฬา และยังเป็นคนใฝ่รู้ที่มีตารางเรียนแน่นมากด้วย เห็นได้จากบทสัมภาษณ์ออฟฟิเชียลต่างๆ ประเภทหนังสือหรือของขวัญที่เขาอยากได้ล้วนเกี่ยวข้องกับเรื่องการเงิน/การลงทุน/ปรัชญา แสดงให้เห็นว่าเขามีหัวด้านธุรกิจและเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่คุณพ่อมิคาเงะคาดหวังในตัวเขาสูง อย่างไรก็ตาม ในฐานะผู้เล่นที่ครอบครัวไม่สนับสนุน จนถึงขั้นที่ถูกกดดันด้วยการตัดค่าขนมเพื่อให้เลิกสนใจฟุตบอล มิคาเงะ เรโอะที่แทบไม่มีเวลาว่างเลย กลับยังคงแบ่งเวลามาฝึกฝนและพัฒนาฝีมือของตัวเองอย่างมุ่งมั่น ไม่เคยขาดซ้อมเลยสักวัน ด้วยเหตุผลนั้น จึงไม่ถูกต้องเลย หากว่าเราดูถูกความพยายามและความทุ่มเทเพื่อทำตามความฝันของเขา โดยใช้คำว่า “อัจฉริยะที่ได้ทุกอย่างมาโดยไม่ต้องพยายาม” มาบรรยาย
ครั้งหนึ่ง เรโอะเคยให้สัมภาษณ์ [นิตยสารบลูล็อค EGOIST BIBLE] ว่าเสปคที่ชอบคือผู้หญิงที่มีความเป็นผู้ใหญ่ ส่วนตัวผู้เขียนคิดว่าน่าจะเป็นความชอบประเภทเดียวกันคำกล่าวที่ว่า "คนเรามักจะชอบคนที่คล้ายตัวเอง" เราจะเห็นได้ว่ามิคาเงะ เรโอะเป็นหนึ่งในตัวละครที่มีนิสัยโตกว่าวัยมากที่สุดคนหนึ่ง แม้จะเกิดมาบนกองเงินกองทองแต่เขากลับไม่ได้ใช้ใช้ชีวิตอย่างโหลยโท่ยหรือสุรุ่ยสุร่าย กลับกันแล้วด้วยฐานะลูกชายเพียงคนเดียวของมิคาเงะกรุ๊ป เขาจำเป็นต้องมีบุคลิคที่สุขุมรอบคอบและมองการณ์ไกล นอกจากนี้มิคาเงะ เรโอะยังมีความเป็นกันเอง ขยันขันแข็ง มีเป้าหมายชัดเจน ใส่ใจในรายละเอียดและไม่เคยยอมแพ้ต่ออุปสรรคใดใดเลย เรียกได้ว่ามีบุคลิคแบบที่นักธุรกิจพันล้านพึงมีทุกประการ เขายังเป็นคนเก่งที่ยอมรับในความสามารถของคนอื่น เห็นได้ชัดจากการที่เขากล้าเดิมพันอนาคตฟุตบอลของตัวเองกับนางิ เซย์ชิโร่เพียงแค่เห็นอีกฝ่ายแทร็ปบอลเท่านั้น หรือการที่เขาแนะนำสึรุงิ ซันเท็ตสึจนทำให้อีกฝ่ายถึงกับพูดออกมาว่า “ฟุตบอลสนุกขนาดนี้เลยเหรอ” เรียกได้ว่า มิคาเงะ เรโอะเป็นพูดเก่งที่ใช้คำเป็นและยังมองเห็นจุดเด่นของคนอื่นได้เป็นอย่างดีอีกด้วย
น่าเสียดายที่แม้บทบาทที่มิคาเงะ เรโอะแสดงตัวในมังงะชุดนี้(อนิเมะซีซั่นหนึ่ง)จะมีค่อนข้างน้อย ทว่า เมื่อรวบรวมข้อมูลจากฉากย่อยต่างๆแล้ว เราจะเห็นได้อย่างชัดเจนว่า มิคาเงะ เรโอะเป็นตัวละครที่มีรอยยิ้มงดงามมากที่สุดคนหนึ่งในบลูล็อค น่าเสียดายที่ด้วยเส้นเรื่องและความขัดแย้งระหว่างเขานางิ เซย์ชิโร่ ทำให้หลายครั้งที่ปรากฏตัว เรโอะมักจะมีบทบาทที่อารมณ์ไม่ดี/ไม่พอใจ/เสียใจ/คิดมากหรือน้อยใจเป็นส่วนใหญ่(ซึ่งเป็นเรื่องที่เข้าใจได้) อย่างไรก็ตาม แท้จริงแล้ว มิคาเงะ เรโอะยังเป็นคนที่หนุ่มๆ บลูล็อคพร้อมใจกันโหวตว่ามีเพื่อนเยอะที่สุดด้วย [ข้อมูลจากนิตยาสารบลูล็อค TOP THREE]
พิจารณา ตั้งแต่ฮาคุโฮ>>team V>>หลังการแข่งขันU-20 เรโอะมักจะเป็นศูนย์กลางของผู้คนและมีบทบาทของผู้นำที่ดีอยู่เสมอ เขาเป็นคนอัธยาศัยดี ดังนั้น จึงสามารถสนิทสนมกับคนได้แทบทุกรูปแบบ ครั้งหนึ่งนางิยังเคยพูดประมาณว่ามิคาเงะ เรโอะเก่งเรื่องการทำให้คนชื่นชอบอีกด้วย(ข้อมูลจริงจากมังงะ)
และจากการที่ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน ยังแสดงให้เห็นได้อย่างชัดเจนอีกด้วยว่า มิคาเงะ เรโอะเป็นคนที่คุยสนุก ผูกมิตรง่ายและดูแลคนอื่นเก่ง เห็นได้ชัดเจนจากความใส่ใจที่เขามีต่อนางิ เพื่อนร่วมทีมโรงเรียนฮาคุโฮ(สร้างแรงจูงใจด้วยบัตรคอนเสิร์ตไอดอล) เพื่อนที่โรงเรียน(ข้อมูลจากเอพิ : สาวๆฮาคุโฮพูดว่าจะจัดปาร์ตี้ติวหนังสืออีกมั้ย จึงตีความว่าเรโอะน่าจะติวกับเพื่อนบ่อยๆ) ทีมv(สร้างแรงบันดาลใจให้เพื่อนร่วมทีมมีใจฮึดสู้) ยังไม่รวมเรื่องที่เขายอมเรียนทุกอย่างที่ครอบครัวอยากให้เรียนด้วย ซึ่งในจุดนี้เราสามารถกล่าวได้ว่า มิคาเงะ เรโอะทำตัวอยู่ในกรอบมาตลอดและเรื่องเดียวที่เขาสู้สุดใจและขบถกับครอบครัวเป็นครั้งแรกนั่นก็คือฟุตบอล (คุณพ่อไม่อนุญาต) เขามีเป้าหมาย ขยันขันแข็งและทุ่มเทอย่างสุดตัว ด้วยเหตุผลนี้ มิคาเงะ เรโอะจึงเป็นหนึ่งในตัวละครที่มีแฟนคลับมากที่สุดคนหนึ่ง(ทั้งแฟนบอยและแฟนเกิร์ลเลย)
สรุปแล้ว เรโอะชอบนางิมั้ย??
ความเห็นส่วนตัว ผู้เขียนมองว่ามิคาเงะ เรโอะถูกใจความสามารถของนางิ เซย์ชิโร่ในครั้งแรก เขาเข้าหาโดยมีจุดประสงค์ แต่เขาเปิดเผยเจตนาและความหลงใหลในฟุตบอลของตัวเองอย่างชัดเจน จริงใจและตรงไปตรงมา มิคาเงะ เรโอะประทับใจในความสามารถของนางิ แต่เขาไม่เคยคิดที่ใช้ประโยชน์จากนางิเลยสักครั้ง เป็นแค่ความหวังของเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่จะได้เลานบอบกับเพื่อนเท่านั้น กลับกันแล้ว เขาตั้งใจที่จะพาเจ้าคนขี้เกียจเข้ามาสู่โลกของฟุตบอล จับมือและก้าวเดินไปข้างหน้าพร้อมกัน เขาไม่เคยพูดว่า ”ฉันต้องการให้นายทำให้ฉันเป็นเบอร์หนึ่ง” แต่พูดว่า “เราจะเป็นเบอร์หนึ่งของโลกด้วยกัน”
มิคาเงะ เรโอะยังคอยดูแล “สมบัติ” ที่ตัวเองค้นพบเป็นอย่างดี อีกทั้งยังรู้สึกสนุกที่ได้เล่นและทำสิ่งต่างๆ ร่วมกันกับอีกฝ่ายด้วย วาดฝันว่าจะได้ยืนเคียงข้างกันและถือถ้วยทองแห่งเกียรติยศนั้น แม้เขาจะเป็นคนเก่งที่พึ่งพาได้ ทว่า ทุกคนโปรดอย่าลืมว่ามิคาเงะ เรโอะเติบโตมาในครอบครัวนักธุรกิจ เขามีตารางชีวิตที่เป็นแบบแผนมาตั้งแต่เด็กและน่าจะไม่เคยเที่ยวเล่นกับเพื่อน หรือแม้แต่เล่นสนุกอย่างที่เด็กวัยรุ่นในวัยเดียวกันทำเลย ในขณะที่เรโอะเข้าไปเปลี่ยนชีวิตที่น่าเบื่อของนางิให้สดใสขึ้น นางิก็ทำให้เรโอะเฝ้ารอที่จะทำกิจกรรมต่างๆ ร่วมกัน เมื่อคนที่ชอบดูแลและเอาใจใส่คนอื่นมาเจอคนขี้เกียจเอื่อยเฉื่อย จึงกลายเป็นว่าทั้งสองคนต่างก็เป็นตัวละครที่ส่งเสริมกันทั้งสองฝ่าย และมีส่วนสำคัญที่จะช่วยตอบคำถามถัดมาได้
คำถามที่ 2 : เรโอะชอบนางิแค่เพราะเก่ง ถ้าไม่เก่งก็ไม่สนใจหรอก!
คำตอบคือทั้งใช่และไม่ (ความจริงคำถามนี้เข้าใจได้ เหตุผลที่นางิต้องการเก่งขึ้นเพราะกลัวเรโอะจะทิ้งเหมือนกัน) เป็นเรื่องจริงที่หากนางิไม่มีความสามารถด้านการตอบสนองที่รวดเร็ว[ข้อมูลจากเอพิ] เส้นทางของทั้งสองคนก็คงจะขนานกันไปเรื่อยๆ แต่ต้องขอค้านอย่างหัวชนฝาในประโยคที่ว่า "เรโอะชอบนางิเพราะเก่ง" ความจริงแล้ว ด้วย [ข้อมูลจากเอพิ] เรโอะชวนนางิเล่นฟุตบอลโดยพูดว่า "หากถ้าพยายามล่ะก็ เรื่องที่จะเป็นนักเตะอาชีพก็ไม่ใช่ความฝันหรอก" แสดงให้เห็นว่าในตอนนั้นเขาไม่ได้สนใจเลยว่าอีกฝ่ายชอบฟุตบอลหรือเป็นคนเก่งหรือไม่ เขาเพียงสนใจและอยากจะเล่นฟุตบอลกันคนคนนี้เท่านั้น อย่างไรก็ตาม นางิกลับตอบว่า "ถ้าไม่พยายามจะเล่นไม่ได้เหรอ" ซึ่งปลดล็อคความรู้สึกของเรโอะที่คุ้นเคยกับการพยายามทำอะไรบางอย่างเพื่อบรรลุเป้าหมายมาโดยตลอด ด้วยเหตุผลนั้น เขาก็เลยยิ่งถูกใจในตัวตนของนางิ เซย์ชิโร่มากขึ้นไปอีก
มิคาเงะ เรโอะยังทุ่มเททุกอย่างเพื่อวางเดิมพันกับความสามารถของนางิด้วย(ถึงขนาดตั้งทีมฟุตบอลในโรงเรียนและคอยตามใจนางิในทุกๆ อย่าง ยอมให้ขี่หลังด้วย) ความกล้าได้กล้าเสียในสายเลือดนักลงทุนของเรโอะ ทำให้เขากล้าเดิมพันหมดหน้าตัก ด้วยฐานะและอิทธิพล เขาสามารถเลือกที่จะพบทีมชาติ ร่วมทีมกับเพชรแห่งญี่ปุ่นอย่างคิระ เรียวสุเกะ หรือฝึกฝนกับทีมเยาวชนเก่งๆ ได้อย่างง่ายดาย ทว่า เขาก็ไม่ได้ทำแบบนั้น มิคาเงะ เรโอะเลือกนางิ เซย์ชิโร่ตั้งแต่ที่พบกันครั้งแรก และเชื่อในความสามารถของอีกฝ่ายมาโดยตลอด ซึ่งเราก็เห็นผลลัพธ์กันประจักษ์ดีอยู่แล้ว เรียกได้ว่ามิคาเงะ เรโอะคนนี้เป็นนักลงทุนที่มองขาดจริงๆ
ครั้งแรกที่พบกัน ในขณะที่ คุณพ่อมิคาเงะบอกว่า “มันเป็นไปไม่ได้” แต่นางิกลับบอกว่า “ต่อให้ไม่พยายามก็ยังเล่นได้” แถมคนที่พูดคนนี้ยังเป็นพวกมีพรสวรรค์ซึ่งครั้งหนึ่งคุณพ่อเคยพูดว่าเป็นพวก [ผู้ถูกเลือกอีก] มิคาเงะ เรโอะจึงตัดสินใจทันทีว่าจะเล่นฟุตบอลกับนางิ เซย์ชิโร่ โดยบอกกับอีกฝ่ายว่า "นายเป็นอย่างที่ต้องการได้เลย" ส่วนตัวเขาจะเป็นฝ่ายที่คอยสนับสนุนเอง
พูดกันตามตรง ด้วยนิสัยและฐานะแล้ว มิคาเงะ เรโอะไม่จำเป็นต้องสนใจหรือมีน้ำอดน้ำทนต่อนางิ เซย์ชิโร่ขนาดนั้น แต่เขาก็ยังพยายามทำความเข้าใจและพานางิที่เอื่อยเฉื่อยมาเล่นฟุตบอลด้วยกันจนได้ อีกฝ่ายนึงแม้จะบ่นว่าน่าเบื่อ น่ารำคาญ ยุ่งยากจัง เหนื่อยจัง แต่สุดท้ายนางิก็ไม่เคยปฏิเสธเลยสักครั้งและยอมมาเล่นด้วยตลอด ยอมแม้กระทั่งมาที่บลูล็อคเพื่อทำความฝันของทั้งคู่ให้เป็นจริงไปด้วยกัน ซึ่งเป็นทางเลือกที่ตรงข้ามกับนิสัยของคนขี้เกียจแบบเขาอย่างสุดๆ สรุปได้ว่าต่างฝ่ายต่างก็สนุกที่ได้มาพบเจอและเล่นฟุตบอลด้วยกัน น่าเศร้าที่สุดท้ายแล้วความผูกพันและความเข้าใจระหว่างพวกเขายังมีไม่มากพอ
แม้แต่ทีมทำอนิเมชั่นยังกล่าวว่า นางิ เซย์ชิโร่และมิคาเงะ เรโอะเป็นคู่หูที่ถูกสร้างมาเพื่อส่งเสริมกันอย่างแท้จริง(แม้แต่ออร่าในสนามยังมีสีของอีกคนแฝงอยู่ แสดงให้เห็นว่าในใจของพวกเขาแล้ว ไม่เคยมีใครที่ลืมสัญญาเลย) และเมื่อจับคู่กันแล้วก็มักจะสร้างผลลัพธ์ที่คาดไม่ถึงอยู่เสมอ พวกเขายังเคยได้รับฉายาจากคุณเทอิเอริว่าเป็น “คู่หูตัวประหลาด” อีกด้วย(ส่งเสริมกันแแบบ คาเงยาม่า/ฮินาตะจากไฮคิว มิโดริมะ/ทาคาโอะจากคุโรบาส แยกกันได้แต่ถ้าจับคู่กันจะเก่งสุดๆ )
[Blue lock] วิเคราะห์ความสัมพันธ์นางิเรโอะ เรโอะคิดอย่างไรกับนางิกันแน่ ทาสหรือคู่หู?
หากพูดถึงอนิเมะฟุตบอลแห่งปี2024 ก็คงจะไม่เอ่ยถึงบลูล็อคไม่ได้ โดยเฉพาะกับช่วงที่ Blue Lock The Movie Episode Nagi เข้าฉายในโรงภาพยนตร์ด้วยแล้ว แน่นอนว่า เกริ่นมาขนาดนี้ เรื่องที่เราจะเขียนก็จะต้องเกี่ยวกับ นางิ เซย์ชิโร่ [Nagi Seishiro] ซึ่งเป็นตัวละครหลักในมูฟวี่นี้ และแน่นอนว่าหากพูดถึงนางิแล้วเราจะลืมอีกคนไปไม่ได้เด็ดขาด คนผู้นั้นคือ มิคาเงะ เรโอะ [Mikage Reo] เด็กหนุ่มลูกเศรษฐีผู้มีความฝันอยากจะเป็นแชมป์โลก อีกหนึ่งตัวละครที่มีบทบาทสำคัญและเป็นคนที่พานางิเข้าสู่โลกแห่งฟุตบอล โดยในบทความนี้ ผู้เขียนจะขออนุญาตใช้ภาพอ้างอิงข้อมูลจากมังงะเป็นส่วนใหญ่ โดยเนื้อหาของมังงะที่อ้างอิงมาเป็นฉบับภาษาอังกฤษ ผู้เขียนจึงอาจแปลคำพูดของตัวละครคลาดเคลื่อนจากฉบับภาษาไทยไปบ้าง ทว่า มีใจความเดียวกันแน่นอน มิคาเงะ เรโอะปรากฏตัวขึ้นครั้งแรกในมังงะบทที่22 และเป็นที่รู้จักจากบทบาท "ผู้ถูกทอดทิ้ง" นั่นเอง
หลังจากอ่านมังงะ Blue Lock Episode Nagi ซึ่งต่อไปจะขออนุญาตเรียกสั้นๆ ว่ามังงะเอพิแล้ว หลายคนก็คงจะทราบและเข้าใจความคิดในมุมมองของนางิมากขึ้น ทว่า เนื่องจากเกิดข้อโต้เถียงกันในประเด็นว่า "เรโอะไม่เคยชอบนางิเลย ที่เรโอะเลือกนางิเพราะผลประโยชน์ เลือกเพราะว่านางิเก่งเท่านั้นและถ้าหมดประโยชน์แล้วก็แค่เขี่ยทิ้ง" เราจึงจะขอเป็นตัวแทนไขข้อข้องใจให้ท่านทั้งหลายได้ทำความเข้าใจตัวละครนี้อย่างละเอียดถี่ถ้วนอีกครั้ง เริ่มกันที่คำถามแรก
คำถาม 1 : เรโอะไม่เคยชอบนางิเลย?
ก่อนจะพูดถึงเรื่องนี้ เราต้องทำความเข้าใจตัวละครก่อนว่า มิคาเงะ เรโอะ ผู้เพรียบพร้อม มักจะนึกในใจอยู่เสมอว่าทุกสิ่งที่ได้มาอย่างง่ายดายนั้นน่าเบื่อ ความจริงคำว่า 'อัจฉริยะที่ได้ทุกอย่างโดยไม่ต้องพยายาม' ซึ่งหลายคนใช้บรรยายนา เซย์ชิโร่นั้นดูจะเข้ากับมิคาเงะ เรโอะมากกว่าเสียด้วยซ้ำ
ในบทที่23 มิคาเงะ เรโอะถูกบรรยายว่ามีรูปร่างหน้าตาสง่างาม เฉลียวฉลาด มีความสามารถด้านการกีฬา และยังเป็นคนใฝ่รู้ที่มีตารางเรียนแน่นมากด้วย เห็นได้จากบทสัมภาษณ์ออฟฟิเชียลต่างๆ ประเภทหนังสือหรือของขวัญที่เขาอยากได้ล้วนเกี่ยวข้องกับเรื่องการเงิน/การลงทุน/ปรัชญา แสดงให้เห็นว่าเขามีหัวด้านธุรกิจและเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่คุณพ่อมิคาเงะคาดหวังในตัวเขาสูง อย่างไรก็ตาม ในฐานะผู้เล่นที่ครอบครัวไม่สนับสนุน จนถึงขั้นที่ถูกกดดันด้วยการตัดค่าขนมเพื่อให้เลิกสนใจฟุตบอล มิคาเงะ เรโอะที่แทบไม่มีเวลาว่างเลย กลับยังคงแบ่งเวลามาฝึกฝนและพัฒนาฝีมือของตัวเองอย่างมุ่งมั่น ไม่เคยขาดซ้อมเลยสักวัน ด้วยเหตุผลนั้น จึงไม่ถูกต้องเลย หากว่าเราดูถูกความพยายามและความทุ่มเทเพื่อทำตามความฝันของเขา โดยใช้คำว่า “อัจฉริยะที่ได้ทุกอย่างมาโดยไม่ต้องพยายาม” มาบรรยาย
ครั้งหนึ่ง เรโอะเคยให้สัมภาษณ์ [นิตยสารบลูล็อค EGOIST BIBLE] ว่าเสปคที่ชอบคือผู้หญิงที่มีความเป็นผู้ใหญ่ ส่วนตัวผู้เขียนคิดว่าน่าจะเป็นความชอบประเภทเดียวกันคำกล่าวที่ว่า "คนเรามักจะชอบคนที่คล้ายตัวเอง" เราจะเห็นได้ว่ามิคาเงะ เรโอะเป็นหนึ่งในตัวละครที่มีนิสัยโตกว่าวัยมากที่สุดคนหนึ่ง แม้จะเกิดมาบนกองเงินกองทองแต่เขากลับไม่ได้ใช้ใช้ชีวิตอย่างโหลยโท่ยหรือสุรุ่ยสุร่าย กลับกันแล้วด้วยฐานะลูกชายเพียงคนเดียวของมิคาเงะกรุ๊ป เขาจำเป็นต้องมีบุคลิคที่สุขุมรอบคอบและมองการณ์ไกล นอกจากนี้มิคาเงะ เรโอะยังมีความเป็นกันเอง ขยันขันแข็ง มีเป้าหมายชัดเจน ใส่ใจในรายละเอียดและไม่เคยยอมแพ้ต่ออุปสรรคใดใดเลย เรียกได้ว่ามีบุคลิคแบบที่นักธุรกิจพันล้านพึงมีทุกประการ เขายังเป็นคนเก่งที่ยอมรับในความสามารถของคนอื่น เห็นได้ชัดจากการที่เขากล้าเดิมพันอนาคตฟุตบอลของตัวเองกับนางิ เซย์ชิโร่เพียงแค่เห็นอีกฝ่ายแทร็ปบอลเท่านั้น หรือการที่เขาแนะนำสึรุงิ ซันเท็ตสึจนทำให้อีกฝ่ายถึงกับพูดออกมาว่า “ฟุตบอลสนุกขนาดนี้เลยเหรอ” เรียกได้ว่า มิคาเงะ เรโอะเป็นพูดเก่งที่ใช้คำเป็นและยังมองเห็นจุดเด่นของคนอื่นได้เป็นอย่างดีอีกด้วย
น่าเสียดายที่แม้บทบาทที่มิคาเงะ เรโอะแสดงตัวในมังงะชุดนี้(อนิเมะซีซั่นหนึ่ง)จะมีค่อนข้างน้อย ทว่า เมื่อรวบรวมข้อมูลจากฉากย่อยต่างๆแล้ว เราจะเห็นได้อย่างชัดเจนว่า มิคาเงะ เรโอะเป็นตัวละครที่มีรอยยิ้มงดงามมากที่สุดคนหนึ่งในบลูล็อค น่าเสียดายที่ด้วยเส้นเรื่องและความขัดแย้งระหว่างเขานางิ เซย์ชิโร่ ทำให้หลายครั้งที่ปรากฏตัว เรโอะมักจะมีบทบาทที่อารมณ์ไม่ดี/ไม่พอใจ/เสียใจ/คิดมากหรือน้อยใจเป็นส่วนใหญ่(ซึ่งเป็นเรื่องที่เข้าใจได้) อย่างไรก็ตาม แท้จริงแล้ว มิคาเงะ เรโอะยังเป็นคนที่หนุ่มๆ บลูล็อคพร้อมใจกันโหวตว่ามีเพื่อนเยอะที่สุดด้วย [ข้อมูลจากนิตยาสารบลูล็อค TOP THREE]
พิจารณา ตั้งแต่ฮาคุโฮ>>team V>>หลังการแข่งขันU-20 เรโอะมักจะเป็นศูนย์กลางของผู้คนและมีบทบาทของผู้นำที่ดีอยู่เสมอ เขาเป็นคนอัธยาศัยดี ดังนั้น จึงสามารถสนิทสนมกับคนได้แทบทุกรูปแบบ ครั้งหนึ่งนางิยังเคยพูดประมาณว่ามิคาเงะ เรโอะเก่งเรื่องการทำให้คนชื่นชอบอีกด้วย(ข้อมูลจริงจากมังงะ)
และจากการที่ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน ยังแสดงให้เห็นได้อย่างชัดเจนอีกด้วยว่า มิคาเงะ เรโอะเป็นคนที่คุยสนุก ผูกมิตรง่ายและดูแลคนอื่นเก่ง เห็นได้ชัดเจนจากความใส่ใจที่เขามีต่อนางิ เพื่อนร่วมทีมโรงเรียนฮาคุโฮ(สร้างแรงจูงใจด้วยบัตรคอนเสิร์ตไอดอล) เพื่อนที่โรงเรียน(ข้อมูลจากเอพิ : สาวๆฮาคุโฮพูดว่าจะจัดปาร์ตี้ติวหนังสืออีกมั้ย จึงตีความว่าเรโอะน่าจะติวกับเพื่อนบ่อยๆ) ทีมv(สร้างแรงบันดาลใจให้เพื่อนร่วมทีมมีใจฮึดสู้) ยังไม่รวมเรื่องที่เขายอมเรียนทุกอย่างที่ครอบครัวอยากให้เรียนด้วย ซึ่งในจุดนี้เราสามารถกล่าวได้ว่า มิคาเงะ เรโอะทำตัวอยู่ในกรอบมาตลอดและเรื่องเดียวที่เขาสู้สุดใจและขบถกับครอบครัวเป็นครั้งแรกนั่นก็คือฟุตบอล (คุณพ่อไม่อนุญาต) เขามีเป้าหมาย ขยันขันแข็งและทุ่มเทอย่างสุดตัว ด้วยเหตุผลนี้ มิคาเงะ เรโอะจึงเป็นหนึ่งในตัวละครที่มีแฟนคลับมากที่สุดคนหนึ่ง(ทั้งแฟนบอยและแฟนเกิร์ลเลย)
สรุปแล้ว เรโอะชอบนางิมั้ย??
ความเห็นส่วนตัว ผู้เขียนมองว่ามิคาเงะ เรโอะถูกใจความสามารถของนางิ เซย์ชิโร่ในครั้งแรก เขาเข้าหาโดยมีจุดประสงค์ แต่เขาเปิดเผยเจตนาและความหลงใหลในฟุตบอลของตัวเองอย่างชัดเจน จริงใจและตรงไปตรงมา มิคาเงะ เรโอะประทับใจในความสามารถของนางิ แต่เขาไม่เคยคิดที่ใช้ประโยชน์จากนางิเลยสักครั้ง เป็นแค่ความหวังของเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่จะได้เลานบอบกับเพื่อนเท่านั้น กลับกันแล้ว เขาตั้งใจที่จะพาเจ้าคนขี้เกียจเข้ามาสู่โลกของฟุตบอล จับมือและก้าวเดินไปข้างหน้าพร้อมกัน เขาไม่เคยพูดว่า ”ฉันต้องการให้นายทำให้ฉันเป็นเบอร์หนึ่ง” แต่พูดว่า “เราจะเป็นเบอร์หนึ่งของโลกด้วยกัน”
มิคาเงะ เรโอะยังคอยดูแล “สมบัติ” ที่ตัวเองค้นพบเป็นอย่างดี อีกทั้งยังรู้สึกสนุกที่ได้เล่นและทำสิ่งต่างๆ ร่วมกันกับอีกฝ่ายด้วย วาดฝันว่าจะได้ยืนเคียงข้างกันและถือถ้วยทองแห่งเกียรติยศนั้น แม้เขาจะเป็นคนเก่งที่พึ่งพาได้ ทว่า ทุกคนโปรดอย่าลืมว่ามิคาเงะ เรโอะเติบโตมาในครอบครัวนักธุรกิจ เขามีตารางชีวิตที่เป็นแบบแผนมาตั้งแต่เด็กและน่าจะไม่เคยเที่ยวเล่นกับเพื่อน หรือแม้แต่เล่นสนุกอย่างที่เด็กวัยรุ่นในวัยเดียวกันทำเลย ในขณะที่เรโอะเข้าไปเปลี่ยนชีวิตที่น่าเบื่อของนางิให้สดใสขึ้น นางิก็ทำให้เรโอะเฝ้ารอที่จะทำกิจกรรมต่างๆ ร่วมกัน เมื่อคนที่ชอบดูแลและเอาใจใส่คนอื่นมาเจอคนขี้เกียจเอื่อยเฉื่อย จึงกลายเป็นว่าทั้งสองคนต่างก็เป็นตัวละครที่ส่งเสริมกันทั้งสองฝ่าย และมีส่วนสำคัญที่จะช่วยตอบคำถามถัดมาได้
คำถามที่ 2 : เรโอะชอบนางิแค่เพราะเก่ง ถ้าไม่เก่งก็ไม่สนใจหรอก!
คำตอบคือทั้งใช่และไม่ (ความจริงคำถามนี้เข้าใจได้ เหตุผลที่นางิต้องการเก่งขึ้นเพราะกลัวเรโอะจะทิ้งเหมือนกัน) เป็นเรื่องจริงที่หากนางิไม่มีความสามารถด้านการตอบสนองที่รวดเร็ว[ข้อมูลจากเอพิ] เส้นทางของทั้งสองคนก็คงจะขนานกันไปเรื่อยๆ แต่ต้องขอค้านอย่างหัวชนฝาในประโยคที่ว่า "เรโอะชอบนางิเพราะเก่ง" ความจริงแล้ว ด้วย [ข้อมูลจากเอพิ] เรโอะชวนนางิเล่นฟุตบอลโดยพูดว่า "หากถ้าพยายามล่ะก็ เรื่องที่จะเป็นนักเตะอาชีพก็ไม่ใช่ความฝันหรอก" แสดงให้เห็นว่าในตอนนั้นเขาไม่ได้สนใจเลยว่าอีกฝ่ายชอบฟุตบอลหรือเป็นคนเก่งหรือไม่ เขาเพียงสนใจและอยากจะเล่นฟุตบอลกันคนคนนี้เท่านั้น อย่างไรก็ตาม นางิกลับตอบว่า "ถ้าไม่พยายามจะเล่นไม่ได้เหรอ" ซึ่งปลดล็อคความรู้สึกของเรโอะที่คุ้นเคยกับการพยายามทำอะไรบางอย่างเพื่อบรรลุเป้าหมายมาโดยตลอด ด้วยเหตุผลนั้น เขาก็เลยยิ่งถูกใจในตัวตนของนางิ เซย์ชิโร่มากขึ้นไปอีก
มิคาเงะ เรโอะยังทุ่มเททุกอย่างเพื่อวางเดิมพันกับความสามารถของนางิด้วย(ถึงขนาดตั้งทีมฟุตบอลในโรงเรียนและคอยตามใจนางิในทุกๆ อย่าง ยอมให้ขี่หลังด้วย) ความกล้าได้กล้าเสียในสายเลือดนักลงทุนของเรโอะ ทำให้เขากล้าเดิมพันหมดหน้าตัก ด้วยฐานะและอิทธิพล เขาสามารถเลือกที่จะพบทีมชาติ ร่วมทีมกับเพชรแห่งญี่ปุ่นอย่างคิระ เรียวสุเกะ หรือฝึกฝนกับทีมเยาวชนเก่งๆ ได้อย่างง่ายดาย ทว่า เขาก็ไม่ได้ทำแบบนั้น มิคาเงะ เรโอะเลือกนางิ เซย์ชิโร่ตั้งแต่ที่พบกันครั้งแรก และเชื่อในความสามารถของอีกฝ่ายมาโดยตลอด ซึ่งเราก็เห็นผลลัพธ์กันประจักษ์ดีอยู่แล้ว เรียกได้ว่ามิคาเงะ เรโอะคนนี้เป็นนักลงทุนที่มองขาดจริงๆ
ครั้งแรกที่พบกัน ในขณะที่ คุณพ่อมิคาเงะบอกว่า “มันเป็นไปไม่ได้” แต่นางิกลับบอกว่า “ต่อให้ไม่พยายามก็ยังเล่นได้” แถมคนที่พูดคนนี้ยังเป็นพวกมีพรสวรรค์ซึ่งครั้งหนึ่งคุณพ่อเคยพูดว่าเป็นพวก [ผู้ถูกเลือกอีก] มิคาเงะ เรโอะจึงตัดสินใจทันทีว่าจะเล่นฟุตบอลกับนางิ เซย์ชิโร่ โดยบอกกับอีกฝ่ายว่า "นายเป็นอย่างที่ต้องการได้เลย" ส่วนตัวเขาจะเป็นฝ่ายที่คอยสนับสนุนเอง
พูดกันตามตรง ด้วยนิสัยและฐานะแล้ว มิคาเงะ เรโอะไม่จำเป็นต้องสนใจหรือมีน้ำอดน้ำทนต่อนางิ เซย์ชิโร่ขนาดนั้น แต่เขาก็ยังพยายามทำความเข้าใจและพานางิที่เอื่อยเฉื่อยมาเล่นฟุตบอลด้วยกันจนได้ อีกฝ่ายนึงแม้จะบ่นว่าน่าเบื่อ น่ารำคาญ ยุ่งยากจัง เหนื่อยจัง แต่สุดท้ายนางิก็ไม่เคยปฏิเสธเลยสักครั้งและยอมมาเล่นด้วยตลอด ยอมแม้กระทั่งมาที่บลูล็อคเพื่อทำความฝันของทั้งคู่ให้เป็นจริงไปด้วยกัน ซึ่งเป็นทางเลือกที่ตรงข้ามกับนิสัยของคนขี้เกียจแบบเขาอย่างสุดๆ สรุปได้ว่าต่างฝ่ายต่างก็สนุกที่ได้มาพบเจอและเล่นฟุตบอลด้วยกัน น่าเศร้าที่สุดท้ายแล้วความผูกพันและความเข้าใจระหว่างพวกเขายังมีไม่มากพอ
แม้แต่ทีมทำอนิเมชั่นยังกล่าวว่า นางิ เซย์ชิโร่และมิคาเงะ เรโอะเป็นคู่หูที่ถูกสร้างมาเพื่อส่งเสริมกันอย่างแท้จริง(แม้แต่ออร่าในสนามยังมีสีของอีกคนแฝงอยู่ แสดงให้เห็นว่าในใจของพวกเขาแล้ว ไม่เคยมีใครที่ลืมสัญญาเลย) และเมื่อจับคู่กันแล้วก็มักจะสร้างผลลัพธ์ที่คาดไม่ถึงอยู่เสมอ พวกเขายังเคยได้รับฉายาจากคุณเทอิเอริว่าเป็น “คู่หูตัวประหลาด” อีกด้วย(ส่งเสริมกันแแบบ คาเงยาม่า/ฮินาตะจากไฮคิว มิโดริมะ/ทาคาโอะจากคุโรบาส แยกกันได้แต่ถ้าจับคู่กันจะเก่งสุดๆ )