เรื่องมันเริ่มขึ้นตอนที่ผมนั้นจบมอ 6 ไม่สามารถจะเรียนต่อได้เพราะการเงินก็เลยไปสมัครงานอยู่ ที่ หนึ่ง ได้ที่นี่ตอนไปอบรมได้เจอกับพี่ผู้หญิงคน หนึ่ง ถามไปถามมา บ้านเขาอยู่ติดกับบ้านเรา ทีนี้พอขาผมไม่มีรถมา พี่เขาก็เลยอาสาไปส่ง พี่เขาไปรถเกียร์ผมขับไม่เป็นก็เลยต้องซ้อนท้ายพี่เขา มี เกือบจะล้มอยู่ผมคนตัวหนักและซ้อนท้ายพี่แกไป แอบอายเขิลนิดนึง

  ทีนี้พอเริ่มงาน ก็มีความ สนิทสนมกันเรื่อยๆมีคุยกันบ้าง เพราะ อยู่กะเดียวกันบ้านอยู่ใกล้กัน และมีอยู่เดือน หนึ่ง ที่พี่แกต้องถูกย้ายไปสาขาอื่น ขอบอกตรงๆเลยครับว่ารู้สึกเศร้าอยู่บ้างตรงที่พี่จะย้ายไป มันเป็นความรู้สึกที่แบบว่า ไม่ได้เห็นหรือไม่ได้คุยมันรู้สึกเหงา แต่ก็โชคดีที่ว่า สถานที่ทำงานที่ย้ายไปก็อยู่ใกล้บ้านเรา ด้วยก็เลยมีไปหาพี่แกบ้างแต่  คุยไม่ได้นานเพราะต้องทำงาน
   
  แล้วทีนี้พอทำงานมาจะครบเดือนใช่ไหมพี่เค้า รู้สึกอยากจะลาออก(ผมกับพี่เขาก็คุยเรื่องนี้กันประจำแล้วเพราะรู้สึกว่างานที่ทำนั้น ไม่ค่อยเหมาะ พี่แกก็ชวนผมไอยู่แต่ทีนี้โรงงานที่ไปสมัคร อายุผมไม่ถึงด้วยผมก็เลยบอกพี่เค้าไปก่อน แล้วสุดท้าย พี่เขาก็ไม่ได้ไป สมัคร) แต่ สาขาแรกที่เราทำด้วยกันเขาจะดึงกลับมาก็เลย คุยกับพี่เขาว่าพี่อดทนต่ออีกหน่อยได้ไหม เดี๋ยวพี่จะได้ย้ายกลับมาแล้ว แล้วทีนี้ตอนคุยกันพี่ก็บอกว่า ตอนที่คิดจะลาออก แกก็เริ่มเล่าว่า ทางบ้านไม่ให้คุยกับลูก ผมก็ถามจนพี่ เขาเล่าว่า พี่กับลูกแอบหนีมาเพราะ มีปัญหาทางบ้านเลยหนีมามากับลูก สอง คน ตอนแรกพี่แกกะจะให้ลูกมาเรียนที่นี่แต่ทางน้า ไม่เห็นด้วยเลยโทรให้เรียกพ่อ เขากลับมารับลูกไป แล้วคือพูดตรงๆคือผมเป็นห่วงพี่เค้าด้วยเพราะผมเป็นเพื่อนกับพี่เขาในเฟสอยู่แล้วเค้าชอบโพสอะไรที่เศร้าเศร้า ผมก็เลยเป็นห่วง เป็นความรู้สึกที่ผม ไม่มีให้ใครจริงๆนอกจากพี่เค้าความรู้สึกแบบนี้ พี่เขา เป็นโรคซึมเศร้าแพนิคอยู่ด้วย คุยไปคุยมา ผมจำอยู่ได้ประโยคนี้คุยด้วยกัน พี่เค้าบอกว่า เขาจะไม่ค่อยเล่าให้ใครฟังถ้าไม่ไว้ใจหรือเชื่อใจจริงๆ
 
   แล้วทีนี้เดือนที่ผ่านมาผมสึกว่าผมสนิทกับพี่เขามากขึ้นเพราะได้ไปเทียวด้วยกันได้ไปวัดด้วยกัน2คน และได้เข้าด้วยกะเดียวกันหลังเลิกงานเสร็จก็จะไปนั่งเล่นอยู่ร้านน้าเขา ที่เขาอาศัยอยู่ด้วย และจะโดนด่าเรื่องงานด้วยกัน โดนด่าเสร็จก็จะมาปรับทุกข์ด้วยกัน แล้วที่นี่ ครึ่งเดือนหลังพี่เขาไปอยู่กะอื่น รู้สึกว่า ก็ยังสนิทด้วยกัน

  แต่พอเข้าเดือนนี้รู้สึกว่า ความสนิทนั้นเริ่มหายไป คือเราได้คุย เรื่องจะไปเที่ยวเยอะมาก จะไปตรงนี้ด้วยกันน๊าอยากไปตรงนี้โอเคเดือนหน้าตกลงกันจะไปหน้า แต่พอเข้าเดือนนี้ คุยกันอีกรอบพี่เค้าก็ บอกว่าไม่ไปแล้ว บอกตรงๆตอนนั้นทำให้ความรู้สึกผมแบบว่าเช็งเหมือนกัน เพราะรู้สึกเสียโอกาสที่จะได้สานสัมพันธ์กับพี่เค้าลงไปด้วย
 
  ตอนนี้ผมก็เลยไม่รู้จะเริ่มคุยยังไงกับพี่เขาดี รู้สึกว่าตอนนี้แชทเริ่มหนักขวาแล้วด้วย พี่เค้าเป็นคนที่ตอบน้อย อยู่แล้วด้วยมั้งในความรู้สึกผม เวลาคุยกันก็จะเป็นคนที่คุยเสียงเบา

  ที่นี่ผมก็เลยอยากถาม ทุกคนว่าผมควรเริ่มยังไงดีที่จะเริ่มคบกับพี่เขาคือผมไม่ติดที่พี่เค้ามีลูกแล้ว ขอบอกว่า พี่เค้าอายุประมาณ25-26 ส่วนผมอายุประมาณ 18-19 ที่ผมอยากคบจริงจังก็คือพี่เขาเพิ่งโพสต์เฟซแล้วบอกว่าพร้อมเปิดรับสิ่งใหม่ๆแล้วนะ ผมก็เลยอยากจะลองคบกับพี่เขาดู ส่วนเรื่อง ลูกกับสามีเขา ตอนผมคุยกันเขาบอก เป็นอดีตสามีไปแล้ว