จากลูกค้ากลายเป็นผู้ประสพภัย . .

วันนี้กลับจากที่ทำงาน ดึกหน่อยเลยแวะไปหาร้านอาหารกันหิวสำหรับเย็นนี้  เจอร้านริมทาง เป็นร้านก๋วยเตี๋ยวไก่ ตุ๋น ชอบมากกำลังหิวเลย ดีนะยังมีร้านก๋วยเตี๋ยวอุ่นๆให้ทานตอนเย็นแถวนี้ ร้านแสนอร่อย ก๋วยเตี๋ยวไก่ตุ๋น (ชื่อยาวอะไรเบอร์นั่น)

-----

ตอนแรก ว่าจะนั่งข้างในร้าน แต่ว่าอยากได้บรรยากาศ เลยขอมานั่งริมทาง ชิวๆ แต่ลืมไปว่าฝนกำลังจะตก ฟ้าแลบ🌩️ แปร๊บๆๆๆเลย



ว่าแล้วก็สั่งสักชุดก๋วยเตี๋ยวไก่ ใส่ทุกอย่างยกเว้นข้อไก่ เพราะมันแข็งไม่ค่อยชอบ ส่วนอื่นได้หมด

ก็ร้านอาหารแบบห้องแถวริมทาง มีร่มขนาดใหญ่ให้แต่ละโต๊ะสำหรับใครที่ชอบนั่งลมโกรกๆ (ผมคนหนึ่งละชอบ) ส่วนตัวไม่ชอบนั่งข้างในเพราะมันจะอับๆ แคบๆ รู้สึกอึดอัด จึงชอบร้านอาหารที่มีที่นั่งที่มีลมพัดระบายอากาศ

-----

นั่งข้างนอกสิครับ รออะไร  สักพักฝนตก โต๊ะข้างๆ กินเสร็จเก็บตังค์พอดีจ้าาาา  ว่วนผมเพิ่งได้ มาแบบร้อนๆเลย  กำลังปรุงฝนนี้สาดมาเลย


แม้ว่าร่มสีแดงที่ผมนั่งนี้จะใหญ่พอสมควร แต่เม็ดฝนระดับเบอร์0 ก็ยังซึมเข้ามาจากด้านบนได้อยู่ดี

ไหลลงไหล่ ดัง ติ๊งๆๆๆๆ  ได้บรรยากาศผู้ประสพภัย ดีนะไม่มีแมลงสาบแถวนั่นหนีน้ำไต่ขึ้นขาก็บุญเท่าไรแล้ว

วิวดี มีหยาดฝนบ่นกระหม่อม กินไปปาดฝนบนหน้าฝาก ยิ้มกระดูกไก่ไปพลางๆ รอฝนหยุด ไม่หยุดซาๆ ก็ยังดี  ยกความดีให้ก๋วยเตี๊ยวไก่ร้อนๆ ที่ครายความหนาวจากหยาดฝนลงไปได้บ้าง  … ฝนเริ่มหยุดแล้ว คงต้องลากันแต่เพียงเท่านี้ ขอบคุณพนักงานเสื้อแดง ที่บ่นเรื่องฝนตกอยู่ข้างๆตลอด  ไม่เหงาดี  ไว้โอกาสหน้า จะมาใหม่  เอาแบบฝนไม่ตกแบบนี้ดีกว่านะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่