ผมกับแฟนอายุห่างกัน 2 ปี ผม 30 คบกันมาได้  1ปี1 เดือน ก่อนหน้านี้ปกติไม่มีอะไร 
ผมทำงานแบบ Hybrid แล้วแต่วัน แต่ก็จะมีงานให้ทำตลอดเวลาไม่ได้พักเท่าไหร่ เนื่องจากกำลังจะได้โปรโมทตำแหน่ง
โดยส่วนตัวเป็นคนไม่ติดเพื่อน ไม่เที่ยว ไม่สูบ ไม่กินเหล้า เพราะต้องมีภาระ แต่ละเดือนที่ต้องรับผิดชอบ เช่นผ่อนคอนโด ค่าส่วนกลาง ค่าน้ำไฟ ค่ากินอยู่ ค่า Internet บลาๆๆ ค่าออกไปเที่ยว ตจว ทุกอย่าง รวมถึงทำงานบ้านทุกอย่าง ยกเว้นทำกับข้าว

ส่วนแฟนขาย เสื้อผ้า Online รับผิดชอบแค่ค่าโทรศัพท์รายเดือน กับ กินส่วนตัวที่ผมไม่ได้อยู่ด้วย บางวันที่ผมต้องออกไป ทำงานไม่ได้กลับคอนโด งานบ้านไม่ทำ เพราะบอกว่าเหนื่อย 

หลังๆมานี้เธอมักจะบ่นผมทุกอย่าง และจะมีอารมณ์หงุดหงิด พอผมบอกเหตุผล ที่ฟังขึ้นเธอก็งอน
- เช่น ถ้าผมซักผ้าของผม ไม่ได้ซักให้เธอ ก็บ่น หรือแม้แต่ไม่ตาก อบแห้ง ลืมรีดเสื้อให้เธอก็บ่น 
- ผมไม่ทำงานบ้าน กวาดพื้น บางวัน เธอก็บ่น ฝุ่นเยอะ
- ผมเล่นเกมส์ เพื่อผ่อนคลาย จากงาน วันละ ไม่เกินชม เธอก็บ่นว่าโตแล้วเล่นทำไม ไร้สาระ
- ผมนอนช้ากว่า เพราะบางครั้ง ยังอยากทำอะไรอยู่ เธอก็บ่น 
- ผมไปกินข้าวพี่ๆเพื่อนๆ หลังเลิกงานก็บ่นว่าไปทำไม ปล่อยให้เขารออยู่ห้องคนเดียว ซึ่งผมก็ต้องผูกมิตรกับที่ทำงานไว้ เพื่อหน้าที่การงาน
- มีผู้หญิงมา Like ใน IG จะบ่น และ งอน
- ทักเพื่อนบ้านในคอนโดที่เป็น ผู้หญิง ก็คือขึ้นมาโดนบ่น จะหาว่า ชอบใช่ปะ ออกแนวเนบๆ
- หรือว่าง ไปขุดอดีตผม มาบ่น และมางอน
- ไม่ได้อยู่กัน ถ้าผมรับสายช้า หรือ ไม่ตอบไลน์ ก็โดนบ่น คืออยากให้ฟังเหตุผลบ้างว่าที่ไม่รับ เกิดจากอะไร แต่ไม่เคยชนะเลย
- มีอีกหลายเรื่องที่โดนบ่น

อาการบ่น บางครั้งก็จะมีอารมหงุดหงิดตามมา เหมือนคนไม่ได้ดั่งใจ ตามที่เขาคาดหวัง

ผมเหนื่อยและท้อมากกทุกวันนี้ ไม่กล้าไประบายกลัวที่ต้องมานั่งฟังปัญหาเดิมๆ
บางครั้งด้วยความรับผิดชอบของผมเองก็เหนื่อยมากๆ ทั้งงานประจำ งานบ้าน แถมยังต้องคอยระวังความรู้สึกแฟนอีกว่า วันนี้จะโดนอะไรอีก
ผมกลับ รู้สึกว่าไม่ได้ความสบายใจ คงคิดว่าปรับความเข้าใจลำบาก เพราะแค่บอกเหตุผลเวลาโดนบ่น ผมก็เหนื่อยละ
ผู้หญิงเป็นแบบนี้ส่วนใหญ่จริงหรอครับ หรือ ผมโชคดีเกินไปที่เจอเค้า

หาวิธีรับมือไม่ถูก ในใจลึกก็ไม่อยากเปลี่ยนแฟนบ่อยๆ แต่ตอนนี้รู้สึก ท้อ ที่โดนบ่นและวีนใส่บ่อยๆ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อผมคงจำเป็นต้องเลิกกับเค้าเพื่อสุภาพจิตผม