ตอนนี้ แฟนๆ ช่องสาม คงจะ move on ไปสู่อ้อมกอดคุณพระอรรถเป็นที่เรียบร้อย 
แต่ขออนุญาตส่งท้าย ด้วยทีมงานเรื่อง โลกหมุนรอบตัวเธอ ถามผู้ชม ใครคือโฮลเด้น 
ตัวละครจากหนังสืออ่านนอกเวลา "The Catcher in the Rye" ที่แทรกอยู่ในเรื่อง 
ขอขอบคุณ ทีมงานที่เอาใจใส่อ่านคอมเม้นท์ และ ให้คำถามปลายเปิด
หากใครได้ดูละครเรื่องนี้ ลองช่วยแชร์ความคิด
 
ก่อนที่จะตอบว่าใคร คือ "the rescuer of children who saves childhood"
ขอตอบก่อนว่า ใครเติบโต อยากให้เครดิต กับ ซีนพีคแห่งการเติบโต คุณพนิดา
ทั้งฝีมือการแสดง ที่สามารถดึงศักยภาพคนเป็นแม่ ที่มีลูกชาย ซีน discovery นี้
ยกให้เป็นซีนช็อคแห่งปี เนื้อเรื่องเกินความคาดหมาย การแสดงทำถึง
และเทคนิกการซ่อนเร้น เสียงพ่อที่ไม่บอกหมด แต่บอกใบ้  ปล่อยให้ผู้ชมรู้เอง 
 
คุณพนิดา คือ ตัวละครที่เติบโต เพราะเธอคือ คน Gen X มาแบบครบเครื่อง 
ทั้งความสามารถ รูปร่างหน้าตา แต่งงานเข้าสู่ตระกูลใหญ่ 
มีส่วนเป็นเจ้าของบริษัทอย่างง่ายดาย แต่เธอ คือ ผู้ล้มครั้งยิ่งใหญ่ 
จึงได้เข้าใจชีวิตแต่งงานและความเป็นแม่ ก็ไม่ง่าย สำหรับคน Gen X ที่จะเอาอยู่กับทุกๆ ด้าน
 นี่คือ ตัวร้ายที่มีมิติ ค่อยๆ ปรับตัวเข้าหาลูกคนที่เหลือ
และถ้าจะอยู่คนละขั้วกับตะวัน ก็เข้าใจได้ คุณพนิดาพิพากษาตะวันจากข้อมูลที่มี
 
ใครคือ โฮลเด้น ? คงหนีไม่พ้นมานะ ทั้งที่ในใจคนดู มีแต่ “ชินลูกแม่” 
เรื่องของชิน ถ้าขยี้ ชีวิตขมปี๋ ในขณะที่ทั้งตะวันกับมานะ มีโอกาสแสดงความอบอุ่นต่อกัน 
แต่ชินไม่มีใครเลย เขาเป็นผู้ให้โดยไม่มีโอกาสได้รับสิ่งที่ต้องการอยู่ลึกๆ 
 เขาต้องยิ้มทุกครั้งแม้หัวใจร้องไห้ 
เขาไม่มีพื้นที่เข้าจอดความรู้สึก นอกจากแสดงความยินดีกับเพื่อนอย่างจริงใจ 
 
ถ้าดาวพุธระเบิด จะทำให้ระบบสุริยจักรวาลเสียดุลย์ขนาดไหน 
เพราะแรงเหวี่ยงทางฟิสิกส์จะเสียไป คิดถึงภาพ ลูกบอล ที่แรงเหวี่ยงเท่ากัน กระทบกัน 
ลูกบอลเหล่านั้นจะเคลื่อนไหวไม่หยุด (momentum balance) 
แต่ถ้าลูกบอลลูกหนึ่งตก อีกสองลูกก็ต้องตกลงด้วย 
ตัวละครชิน เป็นกายและสมองให้มานะ ตอนที่ป่วย ส่วนตะวัน คือ หัวใจของมานะ  

ถ้าทำเวอร์ชั่นใหม่ ในอีก 10 ปีข้างหน้า  มานะ ตะวัน ชิน คือ ชายทั้งหมด 
ละครเรื่องนี้ จะเก๋ไปอีกแบบ เด็กชายสามคนถูกเลี้ยงมาด้วยกัน มีความสมจริง
แต่เวอร์ชั่นนี้ ก็ได้พูดอะไรเกี่ยวกับวัยรุ่น ต่างเพศ ที่ถูกจัดวางไว้ใกล้กัน 
ทั้งนี้ ไม่ได้หมายความว่า พอเป็นซีรีย์ Y แล้วจะดัง
ตัวแปรอยู่ที่คุณภาพ ไม่ว่าเป็นละครประเภทใด

มานะ เก็บความทรงจำใสๆของวัยเยาว์ ในอ่างลึกแห่งอดีต
ทำให้ชีวิตของเขาเบิกบาน สดชื่น มั่นคง และเป็นสุข
ยิ่งมานะถ่ายทอดความเมามายในโลกอดีตมากเพียงใด
คนดูก็ยิ่งตั้งคำถาม  “ความทรงจำมีค่า.. จริงหรือ ?”

เคยได้ยินคำกล่าว  หากจะเดินทางต่อ ออกจากสวน ก็ต้องทิ้งส้มบางลูกไป
เราไม่อาจเอาส้มที่เก็บได้ทั้งหมดออกจากสวนแล้วก้าวเดิน
เพราะมานะไม่ลบอดีตออกไปบ้าง เขาจึงไม่เหลือที่ว่างไว้เก็บสิ่งอื่นในอนาคต
 
การออกมาเผชิญโลกของผู้ใหญ่ คือ สิ่งที่มานะไม่พร้อม แต่แสร้งว่าพร้อม 
เพื่อเอาชนะปัญหาทางเศรษฐกิจ เขาแปลกแยกจากโลกธุรกิจ 
ไม่ได้สนุกกับชีวิตวัยทำงานจริงๆ 

ความต้องการที่พิเศษสุดสำหรับเขา คือ การได้กลับบ้าน
เขาให้ค่ากับความจริงใจ ความเชื่อใจ ไม่เสแสร้ง
ไม่ใช่เพียงเขาชอบโลกที่เป็นแบบนั้น 
แต่การกระทำของเขาคือความพยายามสร้างโลกที่เป็นแบบนั้น  
ตะวัน ชิน มานะ ทั้งสามพร้อมที่จะเสียสละต่อกัน
ตราบใดที่ไม่หมดรัก ความเสียสละก็ไม่มีวันจบลง
ทั้งสามขีดเส้นใต้เสมอ จะไม่ปล่อยมือกัน
 
หากจะสร้างก็อตซิลล่าพ่นไฟแข่งกับประเทศอื่น ไทยเรา ก็ทำได้ 
แต่อลังการงานสร้างเหล่านี้ จะไม่ทำงานกับความรู้สึกคนดู จนกว่า จะได้รู้ว่า 
ก็อตซิลล่ามันพ่นไฟใส่ตึกเพราะมาตามหาลูกของมัน ที่มนุษย์จับขังไว้ในเมือง
เช่นเดียวกัน เรื่องราวของตะวัน ชิน มานะ ซึ่งแลกทุกอย่างได้เพื่อรักษาความผูกพัน
มองผิวเผินช่างบ้าบิ่น ไร้เดียงสา เหมือนก๊อตซินล่า

แต่หากเรามองจิตใจเด็กกำพร้า
ที่หวงแหนความอบอุ่น ความเป็นเจ้าของ  ความรักแบบไม่มีเงื่อนไข  
การพักพิงและความเชื่อใจ พวกเขาขาดหายความรู้สึกเหล่านี้จากครอบครัว  
พวกเขากลัวการถูกทอดทิ้งเป็นครั้งที่สอง...