ขอเกริ่นก่อนว่าเราอาจจะเรียบเรียงไม่ค่อยเก่งแต่พยายามอธิบาย
ที่นี่เป็นทำงานที่สอง เราเปลี่ยนงานที่แรกเพราะย้ายที่อยู่ ตอนช่วงทดลองงานสองเดือนแรกก็มีโดนดุนิดหน่อย ไม่ได้อะไรมาก เราก็คิดว่าอดทนหน่อยงานอาจจะหนักก็ก็พอทนได้ แต่จนกระทั่งเข้าเดือนสี่เกือบห้าเดือนแล้ว ทำงานทุกวันโดนดุโดนด่าทุกวัน เราเครียดมากจนเครียดลงกระเพาะไปรอบหนึ่ง เราก็ทราบว่าหัวหน้าเราก็ไม่ค่อยรู้สึกดีเท่าไหร่ที่เราทำไม่ได้ตามที่เขาคาดหวัง เขาก็บอกว่างานแค่นี้ยังทำไม่ได้แล้วงานใหญ่กว่านี้คงทนไม่ไหว
เราท้อมากตอนนี้ หมดไฟในการทำงานเลย อยากลาออกแทบทุกเวลา เราแทบจะแบกงานไปทำด้วยทุกที่ ได้นอนแค่สามสี่ชั่วโมงต่อวัน
เราเคยไปปรึกษากับคนใกล้ตัวก็มีแต่คนบอกว่าให้เราอดทนเพราะทุกที่มีปัญหาหมด แต่ที่ทำงานที่เก่าเราก็มีโดนดุโดนว่าแต่ไม่เคยเครียดขนาดนี้ ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะสังคมที่ค่อนข้างต่างกันมากกับที่เก่าด้วย สโคปงานที่เยอะมาก เทียบกับที่ทำงานเก่า ที่ทำงานเก่าเล็กน้อยไปเลย
ทุกวันนี้เรานั่งคิดอยู่ว่าจะไปต่อหรือพอดี ไม่อยากเป็นภาระของใครแล้วก็อยากรักษาสภาพจิตใจตัวเองด้วย แต่ถ้าออกเราก็ยังไม่มีงานรองรับตอนนี้
ควรลาออกหรืออยู่ต่อ
ที่นี่เป็นทำงานที่สอง เราเปลี่ยนงานที่แรกเพราะย้ายที่อยู่ ตอนช่วงทดลองงานสองเดือนแรกก็มีโดนดุนิดหน่อย ไม่ได้อะไรมาก เราก็คิดว่าอดทนหน่อยงานอาจจะหนักก็ก็พอทนได้ แต่จนกระทั่งเข้าเดือนสี่เกือบห้าเดือนแล้ว ทำงานทุกวันโดนดุโดนด่าทุกวัน เราเครียดมากจนเครียดลงกระเพาะไปรอบหนึ่ง เราก็ทราบว่าหัวหน้าเราก็ไม่ค่อยรู้สึกดีเท่าไหร่ที่เราทำไม่ได้ตามที่เขาคาดหวัง เขาก็บอกว่างานแค่นี้ยังทำไม่ได้แล้วงานใหญ่กว่านี้คงทนไม่ไหว
เราท้อมากตอนนี้ หมดไฟในการทำงานเลย อยากลาออกแทบทุกเวลา เราแทบจะแบกงานไปทำด้วยทุกที่ ได้นอนแค่สามสี่ชั่วโมงต่อวัน
เราเคยไปปรึกษากับคนใกล้ตัวก็มีแต่คนบอกว่าให้เราอดทนเพราะทุกที่มีปัญหาหมด แต่ที่ทำงานที่เก่าเราก็มีโดนดุโดนว่าแต่ไม่เคยเครียดขนาดนี้ ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะสังคมที่ค่อนข้างต่างกันมากกับที่เก่าด้วย สโคปงานที่เยอะมาก เทียบกับที่ทำงานเก่า ที่ทำงานเก่าเล็กน้อยไปเลย
ทุกวันนี้เรานั่งคิดอยู่ว่าจะไปต่อหรือพอดี ไม่อยากเป็นภาระของใครแล้วก็อยากรักษาสภาพจิตใจตัวเองด้วย แต่ถ้าออกเราก็ยังไม่มีงานรองรับตอนนี้