เล่าก่อนว่าผมเป็นผู้ชายคบผู้หญิงมาตลอดชอบผู้หญิงมาตลอดเเต่พอขึ้นม.5ได้รู้สึกหวั่นใหวกับเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง เรืองมีอยู่ว่าผู้ชายคนนี้เขาดูเเมนดีน่ะเเต่กับผมเค้าไม่พูดหยาบเลย เเตกต้างจากเพื่อนคนอื่นๆเค้าสนใจผมมากรุ้ทุกอย่างผมชอบกินอะไรไม่ชอบกินอะไร หวานน่อยหวานมากรู้หมด เวลาผมบอกว่าผมไม่หิวข้าวเค้าซื้อข้าวมาให้ ทั้งๆทีผมไม่ได้สั้งเเล้วยังบอกอีกด้วยว่าไม่หิวเเต่เขาซื้อมาให้จริงๆผมหิวเเละเเต่เกร่งใจไม่ใช่แค่เขาทีผมเกรงใจแต่ผมเป็นคนที่ว่าเกรงใจทุกคนแต่สมมุติว่าเพื่อนคนอื่นถามผมว่าหิวไหมแต่เวลาตอนกลับมาไม่มีใครซื้อขนมมาให้แตกต่างจากเขาที่เวลากลับมาเขาซื้อกันมาให้เมื่อตอนมัธยมต้นผมแซวสาวกับเขาตลอดจีบสาวกับเขาตลอดแต่ก็ไม่ได้จีบนะ
ตอนนี้ผมรุ้สึกชอบเค้ามากบางทีผมก็เเอบดูออกว่าเค้าสนใจผมชมผมว่าหล่อไรงี้ อยากหล่อเหมือนผม ผมพูดไม่ถูกอ่ะ เเต่ดูเหมือนว่าต่างคนต่างคิดอะไรอยู่เพียงเเต่ไม่กล้าบอกกัน ผมควรทำไงดีรุ้สึกอึดอัด
เเอบชอบเพื่อนผู้ชาย
ตอนนี้ผมรุ้สึกชอบเค้ามากบางทีผมก็เเอบดูออกว่าเค้าสนใจผมชมผมว่าหล่อไรงี้ อยากหล่อเหมือนผม ผมพูดไม่ถูกอ่ะ เเต่ดูเหมือนว่าต่างคนต่างคิดอะไรอยู่เพียงเเต่ไม่กล้าบอกกัน ผมควรทำไงดีรุ้สึกอึดอัด