คือเรากับเค้าบังเอิญมาอยู่ไกล้กันตลอดเลยค่ะ ทำท่าทางคล้ายๆกันเหมือนจะรู้สึกเหมือนกันเเต่ก็ไม่เเน่ใจค่ะ เวลาเรานั่งไกล้เค้าเเล้วเราหันไปฟังครูในทางที่มีเค้าก็จะฟังครูเหมือนกันค่ะ เหมือนเค้าไม่อยากมองเรา เเต่มีเรากันไปทางอื่นเค้าก็เเอบมองเราเค้ากันไปเราก็เเอบมองเขา เเต่เขามองเราเรารู้ตัว เเต่ตอนที่เราเเอบเเอบมองเค้าไม่รู้ตัวค่ะ เราเเคะเล็บหรือทำอะไรอะไรสักอย่างเค้าก็จะทำคล้ายกันเลย เค้าชอบจับผม เราชอบปัดผม ชอบเเอคตอนฟังครูพูดเหมือนกัน เวลานั่งอยู่ไกล้ๆก็จะไม่อยู่นิ่งๆ นิ่งเงียบกว่าเดิม น้ำเสียงเปลี่ยน เเต่นั่งกับคนอื่นจะนิ่งกว่านี้ ตอนที่เราจะมองครู หางตาก็จะเผลอไปมองเองเเต่ไม่รู้หางตามันไปมองเค้ารึยังค่ะ พยายามคิดเเล้ว เเต่หางตามันก็จะไปเอง เราเลยหันหน้าไปทางอื่น ท่าเค้าหันมาเราก็จะทำเป็นว่าทำนู่นทำนี่ หันหน้าไปทางอื่น ประหม่าทำตัวไม่ถูกเเต่ก็ไม่ได้เเสดงอาการมากเค้าเเค่หันมาไม่ได้มองเรา เราก็มองไปทางอื่นค่ะ  ตอนนั้นกลัวคนอื่นจับได้ว่าเเอบชอบเค้าค่ะ บางทีเราก็นิ่งใส่เค้า ยิ้มใส่เค้าปกติ ทำเป็นไม่สนใจเค้า

เค้าอาจจะทำเเบบนี้ปกติกับคนอื่นอยู่เเล้วก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นเด็กเอ๋อ ปัญญาอ่อน โง่ ไม่ปกติ เค้าก็ไม่เลือกนั่ง ไม่ถอยห่างค่ะ เพราะนิสัยที่ดีของเค้าเเบบนี้ก็ทำให้เราคิดไปเองได้ เค้าไม่เคยทำให้ไครเสียใจเสียความรู้สึกค่ะ พยายามจะคิดให้ปกติเเล้วค่ะ

เเล้วทุกคนมีอาการยังไงเหรอคะ ขออภัยใน ณ ที่นี่ ด้วยนะคะ ท่าผิดประการใดนะคะ