ในการเติบตของชีวิตมันมีอะไรให้คิดมากมายเเต่ก็ไม่เคยลืมเรื่องในวัยมัธยมได้เลยผมสงสัยจังว่าการที่เราได้มาพบเพื่อนๆทุกๆคนมันมีทังสุขเละเศร้าก่นเเกล้งกันบ้างเเต่ยังไงก็คือเพื่อนเเต่จะมีเเค่เรารึเปล่าที่คิดเเบบนี้เพราะตั้งเเต่จบมาเราก็เหลือเพื่อนที่ยังคบเเละคุยกันอยู่เเค่คนเดียวางทีก็แอบเหงาเหมือนกันว่าทำไมเพื่อนถึงเหลือน้อยจัง   ถ้าผมอยากมีเพื่อนในกระทู้เป็นเพื่อนคุยจะได้มั้ยครับ5555