งานค้างที่ รร. เยอะมากคืนนี้ผมเหนื่อยมากทั้งกายและใจผมนั่งทำงานในห้องครัวมันร้อนมากทำงานไปเช็ดเหงื่อไปไม่มีพัดลมหรือแอร์เหตุผลที่ต้องทำตรงนั้นเพราะบ้านผมติดถนนเล็กมากครับเปิดร้านขายของชำร้านคือบ้านบ้านคือร้านห้องครัวคือที่เดียวที่ผมนั่งทำงานได้ครับผมเป็นน้องเล็กสุดจากที่ไม่เคยทำอะไรเลยพอพี่ๆไปมหาลัยทำงานก็เหลือไอ้ขี้เกียจเนี่ยแหละทำงานบ้านดูแลร้านหลายๆครั้งย่าก็จะมาช่วยพี่สาวก็กลับมาช่วยงานบ่อยๆครั้งแต่ตอนคนเดียวนี่สิเลยกลับมาบ้านหุ้งข้าวล้างจานทิ้งขยะขี้รถไปตลาดซื้อของมากินและกิจกรรมสุดพิเศษคือการยกกระถางน้ำใต้ซิงค์ล้างจานไปเท่ทิ้งโคตรเหม็นปวดหลังสุดๆไม่เข้าใจทำไมไม่ต่อท่อให้เสร็จและยังมีลูกคงลูกค้าที่จะมาซื้อของอีกบางทีผมก็คิดเงินผิดจิตใจติดลบสุดๆจนบ้างครั้งผมกลับถึงบ้านก็หลับไปเลยก็มีอยากจะนอนเล่นเกมแบบที่เค้าทำกันบ้างผมคุยกับเพื่อนครั้งนึงเรื่องงานบ้านเพื่อนบอกเขาไม่ต้องทำอะไรเลยบ้างคนก็นอนทั้งวันเอาเงินมาวันละ150บ.ผมได้แค่60บ.เองอ่ะแต่เข้าใจผมเกิดมางี้แล้วผมไม่อยากตายหรอก สิ่งที่ผมเครียดคือเกรด4เทอมผมได้3.20แต่งานค้างผมคงส่งไม่ทันพรุ่งนี้วันสอบวันสุดท้ายผมจะไปส่งวันหลังเขาอนุญาตนะแต่ครูบ้างคนจะยอมหรือป่าวก็ไม่รู้กลัวเกรดตกมากๆเลยผมนั่งคิดอยู่นานจนผมตัดสินใจแล้วว่าจะส่งหลังสอบผมไม่ไหวแล้วจริงๆเหงื่อผมท่วมตัวเดี๋ยวจะไปรบกวนคนที่นอนอยู่อีก พน. สอบอีกวันสู้ๆผมจะกลับมาเล่าว่าวันหลังจากนั้นผมยังหายใจอยู่หรือป่าว