ตามที่ผมพาดหัวไปเลยครับ ผมนอนฟังเพลงอยู่แล้วนอนคิดไปด้วย มนุษย์ทุกคนในโลกนี้ต่างมีความฝันกันทุกคน แตกต่างกันออกไปตามความต้องการของแต่ละบุคคล บางคนประสบความสำเร็จตามความฝันที่ตัวเองตั้งไว้ บางคนยังพยายามอยู่ บางคนอาจจะล้มเลิกมันไป ส่วนตัวผมมีความฝันหลายอย่างในชีวิต ยกตัวอย่างเล่นๆ นักฟุตบอล(ล้มเลิกไปเพราะตอนมัธยมต้นเล่นฟุตบอลไม่ห่วงร่างกายตัวเอง หัวเข่าไม่ค่อยแข็งแรงเท่าที่ควร) เป็นเกมเมอร์(อันนี้ล้มเลิกไปตามวันเวลา และช่วงวัยที่ได้ผ่านมา หมดยุคร้านเกม หมดไฟในการเล่นเกม) จนกระทั่งไปถึงอยากเป็นคนมีชื่อเสียง ในด้านที่สร้างสรรค์สักด้านนึง (ผมอาจจะทำได้ในอนาคตอะนะ) แต่ที่กล่าวมาทั้งหมด3อย่างนั้น มีสิ่งนึงที่ผมยังรักและอยากจะเป็นมันให้ได้ ถึงมันจะผ่านมาหลายปีแล้วก็ตาม นั่นคือ ศิลปินฮิปฮอปครับ เริ่มจากที่ผมเป็นคนชอบฟังเพลง ชอบเสียงดนตรี แต่เล่นเครื่องดนตรีไม่เป็น ไม่เข้าใจโน๊ตดนตรี หลักการ หรืออะไรที่เกี่ยวกับดนตรีเลยซักอย่าง ตอนเด็กผมเริ่มฟังเพลงหลากหลายแนวมาก เฮฟวี่เมทัล หัดว๊าก หัดตาม พอทำได้แต่มันก็ในแบบเด็กๆ555 ชอบนอนฟังวิทยุตอนกลางคืนกับคุณปู่ ฟังเพลงลูกทุ่ง ลูกกรุง จนปู่หลับ ชอบเปลี่ยนสถานีฟัง ไปเจอสถานีเพลงวัยรุ่น เปิดเพลงของRapper Terry ผมเลยนอนฟังและจำเนื้อร้องไว้ เห้ย ทำไมมันเท่ห์จังเลย แต่ตอนนั้นยังเด็กอยู่ เลยไม่ได้อะไรมากกับแนวดนตรีที่ได้ยินไป จนกระทั่งผมมีจานดาวเทียมติดที่บ้าน ก่อนหน้านี้ดูทีวีต้องใช้เสาหมุน ฝนตกพายุมาทีไม่ได้ดู กว่าจะมีก็ดาวเทียมใช้ก็ปาไปตอนผมป.4-5 แล้ว นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมได้เจอช่องเพลง MTV ครั้งแรก และประจวบเหมาะที่พ่อของผมซื้อมือถือให้เครื่องแรกในชีวิต I mobile เครื่องสีแดง ราคา980บาทให้เนื่องด้วยผมสอบได้ลำดับที่1 บ่อยๆ ซึ่งการมาถึงของจานดาวเทียมนี่แหละทำให้ผมหยั่งลึกถึงแนวดนตรีที่เรียกว่าฮิปฮอปในตอนนั้น เพลงแรกที่ได้ยิน Fight Night ของ Migos ผมชอบและรักเลย (ซึ่งตอนนั้นผมจดชื่อเพลงภาษาอังกฤษในกระดาษไว้เยอะมาก ) จนวันนึงช่องนี้มันหายไป แต่ก็มีช่องขายเกมมือถือแบบสมัคร SMS มาแทน มีเพลงให้ฟังขออนุญาตกล่าวถึงนะครับ GenZ TV มีเกม มีเพลงให้ฟัง นั่นเลยเป็นอีกช่องที่จุดไฟให้ผมในตอนนั้นมาก Holiday-YoungThug , Can't hold us ผมชอบมากถึงขั้นที่ใช้โทรศัพท์มือถือถ่ายวิดิโอจากทีวีไว้ฟัง นั้นเป็นจุดเริ่มต้นที่ผมสนใจแนวนี้มาก จากนัน3-4 ปี ผมเข้ามัธยมศึกษา มีมือถือสมาร์ทโฟนใช้แล้ว แต่เป็นตัวที่ถูกๆที่สุด (แต่ตอนนั้นมือถือทัชสกรีนที่ดีๆราคาแพงมากจริงๆ) ผมหลงลืมแนวดนตรีนัไปนานมากจนจบม.3 พอขึ้นมา.4 ช่วงนั้น Rap is Now กำลังมาแรงมาก ผมเลยนึกขึ้นได้ว่าตัวเองคุ้นเคยกับจังหวะแนวนี้พอดี เลยเริ่มไปศึกษาจุดเริ่มต้นของแนวนี้ ศิลปินขั้นแรกของวงการที่ทุกคนต้องรู้จักและฟังไว้ คนที่เขาแนะนำผมไปหาฟังหมด 2pac Biggie Nas Wutangclan BonethugnHarmoney ดละอีกมากมายหลายคน พอเข้าใจที่มาแล้ว จับต้นชนปลายได้ ก็เริ่มหัดแร็พ หัดฟังคำ หลายแบบ ลองผิดลองถูก ชวรเพื่อนไปทำเพลงกัน เพลงแรกที่ทำตอนนั้นอยู่ม.4 เป็นจังหวะ Boombap จำวันที่ชัดๆไม่ได้ แต่จำได้ไม่ลืมคือตื่นเช้าขึ้นมาแล้วลบไฟล์ทิ้ง เพราะมันแย่จนไม่กล้าจะปล่อยลงยูทูปเลย5555 แต่นั่นเป็นก้าวแรกที่ผมหลงไหลฮิปฮอปมาก ฟังแร็พเปอร์ตามยุค ยุคที่ผมเริ่มและมีหลายคนที่ดัง Lil pump 69 trippie redd lil Yachty lil skies lil Uzi vert ตระกูล SoundCloud ล้วนๆ ฟังจนเอียน จากความชอบ ติดเป็นนิสัย จนมีช่วงที่วงการในไทยมีแร็พเปอร์หน้าใหม่ มากเกินไป แนวดนตรีซ้ำซาก ผมจึงหันไปเสพฮิปฮอปฝั่ง UK แทน ซึ่งแนวนั้นคือ Drill นั่นเอง หลายคนในไทยยังไม่เข้าใจแนวดนตรีนัเท่าไหร่นัก เพราะมันเป็นแนวดนตรีที่มีความรุนแรงในเพลง เกือบแทบจะทุกสัมผัส และผมไม่ฟังคนที่ดังๆ บูมๆ ยกตัวอย่างเช่น Russ million Tion wayn Central Cee Skepta Dave เพราะที่กล่าวมา ไม่ใช่ Drill ตามแบบแผนที่มันควรเป็น และเมื่อใครยกตัวอย่างบุคคลเหล่านี้ผมพร้อมจะเสริฟข้อมูลให้เสมอ (ผมศึกษาทุกระเบียบนิ้ว ละเอียดยิ๊บ)
แต่ผมกลับไปฟังคนที่ Underground แทน กับ Drill ที่มาจาก Roadman ตัวจริง ซึ่งในเนื้อหามีความรุนแรงก็จริง แต่การใช้คำ จังหวะ มันคมคาย ลื่นหู สำหรับผมมาก เสียง 909 808 pattern มันอิสระ ซึ่งผมก็สามารถแร็พสไตล์นี้ได้ด้วย มีเพลงที่รอปล่อย1เพลงในคลังตอนนี้ นั่นเลยเป็นเหตุผลที่ผมตั้งคำถาม ว่า คนเราจะยังคงรักความฝันของตัวเองได้นานแค่ไหนกัน สรุปการเดินทางที่ผมได้เจอมา และประสบมาเอง สรุปรวมระยะเวลา 12 ปี นับจากวันที่ผมได้ฟังเพลงวิทยุวันนั้น แล้วทุกคนยังรักความฝันของตัวเองอยู่มั้ยครับ ยังจะทำมันต่ออยู่มั้ย
คนเราจะยังยึดมั่นความฝันของตัวเองได้นานแค่ไหน
แต่ผมกลับไปฟังคนที่ Underground แทน กับ Drill ที่มาจาก Roadman ตัวจริง ซึ่งในเนื้อหามีความรุนแรงก็จริง แต่การใช้คำ จังหวะ มันคมคาย ลื่นหู สำหรับผมมาก เสียง 909 808 pattern มันอิสระ ซึ่งผมก็สามารถแร็พสไตล์นี้ได้ด้วย มีเพลงที่รอปล่อย1เพลงในคลังตอนนี้ นั่นเลยเป็นเหตุผลที่ผมตั้งคำถาม ว่า คนเราจะยังคงรักความฝันของตัวเองได้นานแค่ไหนกัน สรุปการเดินทางที่ผมได้เจอมา และประสบมาเอง สรุปรวมระยะเวลา 12 ปี นับจากวันที่ผมได้ฟังเพลงวิทยุวันนั้น แล้วทุกคนยังรักความฝันของตัวเองอยู่มั้ยครับ ยังจะทำมันต่ออยู่มั้ย