ตามหัวกท.เลยค่ะ
จขกท. รู้สึกใจหาย ใจแป๊ว ทุกครั้ง เวลา ร้านประจำ ร้านที่คุ้นเคย ร้านโปรด หรือแม้แต่ร้านที่ ไม่เคยอุดหนุน แต่เดินผ่าน
บ่อยๆ ปิดลง ย้าย หรือหายไป
สมัยมา กทม. ใหม่ๆ มีโจ๊กรถเข็น
พ่วงมอไซต์ เป็นคุณตาคุณยาย
มาขาย อายุน่าจะ60ปลายๆ เฉียด70ทั้งคู่ ทำช้าๆ เนิบๆ พูดจาดี ยิ้มแย้ม รสชาติอร่อย เครื่องเยอะ ทั้งหมูสับ หมูเด้ง ปูอัด ที่สำคัญเครื่องในหมู ทั้งหลาย ไม่คาว ไม่เหม็นสาป ซื้อทุกวัน อยากอุดหนุน อยากเป็นกำลังใจ เล็กๆให้ตายาย อยู่ๆ ก็หายไป สิบกว่าปีแล้ว คิดถึงมาก หวังว่า ทั้งคู่จะสบายดี และมีความสุข
ร้านรถเข็นขนมรังผึ้ง ขนมถังแตก คนขายเป็นผช.ตัวเล็กๆ ผอมๆ ยกให้เป็นขนมถังแตก รังผึ้ง ที่อร่อยที่สุด เท่าที่เคยกินมา ซื้อบ่อยจนรู้ใจกัน ว่าถังแตก ไม่ใส่น้ำตาล พี่เขาใส่มะพร้าว ให้เยอะมาก รังผึ้ง ก็ใส่เผือก ใส่ข้าวโพด ให้เยอะมาก กินอร่อย กินแล้วมีความสุข
พี่เขายิ้มกว้างๆ พูดเบาๆ ใจดีกับเราเสมอ
อยู่ๆก็หายไป ตะเวนถาม พ่อค้าแม่ค้าแถวนั้น มีคนบอกย้ายไปขาย ซอยนั้นซอยนี่ ตามหาจนเหนื่อย ก็ไม่เจอ ไม่มีอีกแล้ว ใครที่จะทำได้ อร่อยแบบนั้น กินมาสิบกว่าปี
ทุกวันนี้ยังมองหา และตื่นมาด้วยความหวัง ว่าจะเจอเขาขายอยู่ ที่ไหนสักที่
ร้านก๋วยเตี้ยวไก่มะระ เป็นสองสามีภรรยาขาย ให้เราเยอะมาก เยอะจนเพื่อนแซวว่า เขาแอบชอบเธอป่ะ คือเขาขาดทุนนะนี่ ให้สะโพกไก่1ชิ้น ข้อไก่เข่าไก่ ไก่ฉีก ตีนไก่ เลือด แบบอลังการ
พอไปยืนดูพี่เขา ทำให้คนอื่น เออ เขาให้เยอะแค่เราคนเดียวจริงๆ
เคยถามเขา ว่า ทำไมพี่ให้หนูเยอะจัง
พี่เขาบอกว่า เพราะน้องใจดี (คือเขาขายริมฟุตบาท แล้วหน้าฝน เวลาฝนตก หอยทาก มันจะไต่ จากน้ำขัง ขึ้นมาที่ฟุตบาท แบบเยอะมากๆ เราจะรีบออกไป แต่ช่วงตี4กว่า ๆ เอาไฟ โทรศัพท์ ไปส่อง หยิบ หอย ออกจากทางเท้า ก่อนจะมีคนมาเหยียบตาย เป็นช่วงที่ พี่เขามาตั้งร้านพอดี) และพี่เขาบอก เวลามีลูกค้าคนอื่นมา จะให้คิวก่อน และดูเราดีใจมาก เวลาเขามีลูกค้าเยอะๆ (เราจะให้คนอื่นแซงคิวก่อนตลอด หรือบางคนมา จอดรถซื้อ เราจะบอก ทำให้พี่เขาก่อน เลยค่ะ รถจะได้ไม่ติด หรือ เขาซื้อเยอะ พี่ทำให้เขาก่อน รอนานเดี้ยวเขาไม่เอา พี่จะได้ขายหมดไวๆ เขาซื้อเป็นสิบๆถุงเลย) พอได้ฟังเหตุผล ที่เราได้เยอะ ก็อดยิ้ม ไม่ได้นะคะ ร้านพี่เขา หายไปตั้งแต่ โควิดช่วงแรกๆ หายไปแล้ว หายไปเลย
จริงๆมันก็นาน พอให้ลืมแล้วแหละ แต่ทุกวัน ที่เดินผ่านจุดที่ เขาเคยขาย ก็จะหันไปมอง และจำภาพเขา ที่ยืนลวกเส้น และ โกย หัวไชเท้าใส่ ถุงแยกให้จนเต็มถุง เพราะจำได้ว่า เราชอบกินตลอด
ไม่ใช่แค่จะไม่ได้ กินก๋วยเตี๋ยวไก่มะระอร่อยๆ แต่มัน เหมือนเพื่อน เหมือนญาติ เหมือนคนรู้จัก หายไป
ไม่มีใคร ให้ยิ้มให้ ให้ถามว่า วันนี้ขายดีไหมคะ
มีบางอย่าง หายไป จากความคุ้นเคย...
แล้วคุณล่ะคะ เคยนึกถึงร้านโปรด ร้านประจำ ที่เขาย้าย เลิกขาย หรืออยู่ๆ ก็หายไปกันบ้างไหม
อืมมม มีเพื่อนสมาชิก แซวว่ากท.คุณตั้งสั้นๆบ้างนะ อยากบอกว่า ลบแล้วลบอีก สั้นได้แค่นี้ จริงๆค่ะ5555
เวลาร้านอาหารโปรด ร้านประจำ เลิกขาย ย้ายร้าน เจ๊ง ปิดกิจการ หรือหายไป รู้สึกใจหายหรือคิดถึงกันบ้างไหมคะ?
จขกท. รู้สึกใจหาย ใจแป๊ว ทุกครั้ง เวลา ร้านประจำ ร้านที่คุ้นเคย ร้านโปรด หรือแม้แต่ร้านที่ ไม่เคยอุดหนุน แต่เดินผ่าน
บ่อยๆ ปิดลง ย้าย หรือหายไป
สมัยมา กทม. ใหม่ๆ มีโจ๊กรถเข็น
พ่วงมอไซต์ เป็นคุณตาคุณยาย
มาขาย อายุน่าจะ60ปลายๆ เฉียด70ทั้งคู่ ทำช้าๆ เนิบๆ พูดจาดี ยิ้มแย้ม รสชาติอร่อย เครื่องเยอะ ทั้งหมูสับ หมูเด้ง ปูอัด ที่สำคัญเครื่องในหมู ทั้งหลาย ไม่คาว ไม่เหม็นสาป ซื้อทุกวัน อยากอุดหนุน อยากเป็นกำลังใจ เล็กๆให้ตายาย อยู่ๆ ก็หายไป สิบกว่าปีแล้ว คิดถึงมาก หวังว่า ทั้งคู่จะสบายดี และมีความสุข
ร้านรถเข็นขนมรังผึ้ง ขนมถังแตก คนขายเป็นผช.ตัวเล็กๆ ผอมๆ ยกให้เป็นขนมถังแตก รังผึ้ง ที่อร่อยที่สุด เท่าที่เคยกินมา ซื้อบ่อยจนรู้ใจกัน ว่าถังแตก ไม่ใส่น้ำตาล พี่เขาใส่มะพร้าว ให้เยอะมาก รังผึ้ง ก็ใส่เผือก ใส่ข้าวโพด ให้เยอะมาก กินอร่อย กินแล้วมีความสุข
พี่เขายิ้มกว้างๆ พูดเบาๆ ใจดีกับเราเสมอ
อยู่ๆก็หายไป ตะเวนถาม พ่อค้าแม่ค้าแถวนั้น มีคนบอกย้ายไปขาย ซอยนั้นซอยนี่ ตามหาจนเหนื่อย ก็ไม่เจอ ไม่มีอีกแล้ว ใครที่จะทำได้ อร่อยแบบนั้น กินมาสิบกว่าปี
ทุกวันนี้ยังมองหา และตื่นมาด้วยความหวัง ว่าจะเจอเขาขายอยู่ ที่ไหนสักที่
ร้านก๋วยเตี้ยวไก่มะระ เป็นสองสามีภรรยาขาย ให้เราเยอะมาก เยอะจนเพื่อนแซวว่า เขาแอบชอบเธอป่ะ คือเขาขาดทุนนะนี่ ให้สะโพกไก่1ชิ้น ข้อไก่เข่าไก่ ไก่ฉีก ตีนไก่ เลือด แบบอลังการ
พอไปยืนดูพี่เขา ทำให้คนอื่น เออ เขาให้เยอะแค่เราคนเดียวจริงๆ
เคยถามเขา ว่า ทำไมพี่ให้หนูเยอะจัง
พี่เขาบอกว่า เพราะน้องใจดี (คือเขาขายริมฟุตบาท แล้วหน้าฝน เวลาฝนตก หอยทาก มันจะไต่ จากน้ำขัง ขึ้นมาที่ฟุตบาท แบบเยอะมากๆ เราจะรีบออกไป แต่ช่วงตี4กว่า ๆ เอาไฟ โทรศัพท์ ไปส่อง หยิบ หอย ออกจากทางเท้า ก่อนจะมีคนมาเหยียบตาย เป็นช่วงที่ พี่เขามาตั้งร้านพอดี) และพี่เขาบอก เวลามีลูกค้าคนอื่นมา จะให้คิวก่อน และดูเราดีใจมาก เวลาเขามีลูกค้าเยอะๆ (เราจะให้คนอื่นแซงคิวก่อนตลอด หรือบางคนมา จอดรถซื้อ เราจะบอก ทำให้พี่เขาก่อน เลยค่ะ รถจะได้ไม่ติด หรือ เขาซื้อเยอะ พี่ทำให้เขาก่อน รอนานเดี้ยวเขาไม่เอา พี่จะได้ขายหมดไวๆ เขาซื้อเป็นสิบๆถุงเลย) พอได้ฟังเหตุผล ที่เราได้เยอะ ก็อดยิ้ม ไม่ได้นะคะ ร้านพี่เขา หายไปตั้งแต่ โควิดช่วงแรกๆ หายไปแล้ว หายไปเลย
จริงๆมันก็นาน พอให้ลืมแล้วแหละ แต่ทุกวัน ที่เดินผ่านจุดที่ เขาเคยขาย ก็จะหันไปมอง และจำภาพเขา ที่ยืนลวกเส้น และ โกย หัวไชเท้าใส่ ถุงแยกให้จนเต็มถุง เพราะจำได้ว่า เราชอบกินตลอด
ไม่ใช่แค่จะไม่ได้ กินก๋วยเตี๋ยวไก่มะระอร่อยๆ แต่มัน เหมือนเพื่อน เหมือนญาติ เหมือนคนรู้จัก หายไป
ไม่มีใคร ให้ยิ้มให้ ให้ถามว่า วันนี้ขายดีไหมคะ
มีบางอย่าง หายไป จากความคุ้นเคย...
แล้วคุณล่ะคะ เคยนึกถึงร้านโปรด ร้านประจำ ที่เขาย้าย เลิกขาย หรืออยู่ๆ ก็หายไปกันบ้างไหม
อืมมม มีเพื่อนสมาชิก แซวว่ากท.คุณตั้งสั้นๆบ้างนะ อยากบอกว่า ลบแล้วลบอีก สั้นได้แค่นี้ จริงๆค่ะ5555