ผมขออนุญาติเล่าเหตุการณ์ที่พึ่งเกิดขึ้นสดๆร้อนๆนะครับ จากกระทู้เก่าๆที่เคยโพสไว้ อันนี้เป็นตัวอย่างที่ผมต้องเจอทุกๆวันครับ
เช้านี้เธอไปอาบน้ำลูกคนเล็กผมนอนอยู่ ได้ยินเสียงลูกคนเล็กบอกว่า นู๋ไม่รักม๊า นู๋รักป๊า ออกมา3ครั้ง ผมไม่รู้เธอทำอะไร แต่เวลาเธอเลี้ยงลูก เธอจะดุมากครับ
เช้านี้ลูกคนโตต้องไปทำกิจกรรมกับทางโรงเรียนไปทัศนศึกษา เลยอาจจะต้องรีบหน่อยครับวันนี้
ลูกกำลังกินเอแคร์ แต่กินช้า.. เหมือนเด็กๆทั่วไป กินไป เล่นไป
แต่พอดีว่าลูกคนเล็กคงเอามือไปปัดเอแคร์ คราวนี้ ภรรยาผมก็โมโหดุร้ายเหมือนเคย ลูกพยายามร้องไห้ว่าน้องปัดเอแคร์ตก
ภรรยา: มันนานมากและนะ และ กxรุ เสียเวลา ถ้าเxมิx..ไปไม่ทัน กxรุ ไม่รู้นะ ด้วยน้ำเสียงโมโห
ลูก: ม๊าฟังนู๋ก่อน นู๋กำลังหยิบเอแคร์ แต่น้องมาปัดมือนู๋ (พูดไปร้องไห้ไป)
ผม: ใช้คำพูดเบาๆ บอกว่าฟังเค้าเถอะ เค้าพลาด อุบัติเหตุ
ภรรยา: สวนด้วยคำโมโหมาว่า แล้วถ้า เxมิx. เล่นนะ เxมิx.เล่นกันทำไม เxมิx.เล่นกัน
ผม: บางทีไม่หรอก ตัวน้อง บางทีเค้า
ภรรยา: เxมิx.เล่นกัน อ้าวเร็วๆ (เสียงดัง)
ลูก: ทำไมไม่โทษน้อง ม๊าลำเอียง บลาๆ (พูดไปร้องไห้ไป)
ภรรยา: เด่วตบปากนะ เด่วตบปากเลยนะ
ลูก: ไม่ ไม่ (พูดไปร้องไห้ไป)
ภรรยา: รีบ (เสียงดัง) เxมิx. กัดทุกชิ้นเลย (เสียงดังมาก) พอดีว่าลูกกัดเอแคร์ก้อนลำนิดแล้วเหลือทิ้งไว้ 4-5 ก้อน ยังกินไม่หมด
ผม: ก็บอกเค้าแล้ว เค้าพยายามกินให้แล้วงายย
ภรรยา: เxมิx. นั่งเฉยๆนะ เxมิx. นั่ง เxมิx. ก็จะพาเล่นแกล้งกัน
ลูก: ไม่ได้เล่นแกล้งกัน นู๋แค่หยิบเอง น้องก็มาปัดมือนู๋ (พูดไปร้องไห้ไป)
ภรรยา: ก็จะเล่นแกล้งกันไหม และมาเล่นกันทำไม (เสียงดุๆ)
ผม: ก็ไม่เป็นไร ก็ฟังเค้าเถอะ นิดหน่อย (ส่วนตัวผมจะติดคำว่าไม่เป็นไร) อันนี้มันเรื่องเล็กน้อย ไม่ต้องพูด เxมิx. กxรุ อะไรขนาดนั้นหรอก
คราวนี้เราก็เริ่มจะทะเลาะกันครับ เธอบอกว่า ผมพูดแซก ช่วยลูก เลยทำให้เธอขึ้น ซึ่งผมก็บอกว่าผมแค่ปรามๆ ให้เธอเบาลง
ขอบคุณทุกคนมากๆนะครับ ผมอาจจะตอบช้าหน่อย ผมไม่รู้จะทำยังไงก็ภรรยาคนนี้เลยครับ เธอรุนแรงและหนักหน่วงมากครับ ไม่เคยคิดถึงความสัมผัสในอนาคตและครอบครัวเลย จากการโมโหร้าย
เล่าเหตุการณ์ตัวอย่าง จากแม่ขี้โมโหร้ายและใช้คำพูด พูด. เxมิx. กxรุ บลาๆ เป็นปกติในชีวิตประจำวัน กับลูกๆ
เช้านี้เธอไปอาบน้ำลูกคนเล็กผมนอนอยู่ ได้ยินเสียงลูกคนเล็กบอกว่า นู๋ไม่รักม๊า นู๋รักป๊า ออกมา3ครั้ง ผมไม่รู้เธอทำอะไร แต่เวลาเธอเลี้ยงลูก เธอจะดุมากครับ
เช้านี้ลูกคนโตต้องไปทำกิจกรรมกับทางโรงเรียนไปทัศนศึกษา เลยอาจจะต้องรีบหน่อยครับวันนี้
ลูกกำลังกินเอแคร์ แต่กินช้า.. เหมือนเด็กๆทั่วไป กินไป เล่นไป
แต่พอดีว่าลูกคนเล็กคงเอามือไปปัดเอแคร์ คราวนี้ ภรรยาผมก็โมโหดุร้ายเหมือนเคย ลูกพยายามร้องไห้ว่าน้องปัดเอแคร์ตก
ภรรยา: มันนานมากและนะ และ กxรุ เสียเวลา ถ้าเxมิx..ไปไม่ทัน กxรุ ไม่รู้นะ ด้วยน้ำเสียงโมโห
ลูก: ม๊าฟังนู๋ก่อน นู๋กำลังหยิบเอแคร์ แต่น้องมาปัดมือนู๋ (พูดไปร้องไห้ไป)
ผม: ใช้คำพูดเบาๆ บอกว่าฟังเค้าเถอะ เค้าพลาด อุบัติเหตุ
ภรรยา: สวนด้วยคำโมโหมาว่า แล้วถ้า เxมิx. เล่นนะ เxมิx.เล่นกันทำไม เxมิx.เล่นกัน
ผม: บางทีไม่หรอก ตัวน้อง บางทีเค้า
ภรรยา: เxมิx.เล่นกัน อ้าวเร็วๆ (เสียงดัง)
ลูก: ทำไมไม่โทษน้อง ม๊าลำเอียง บลาๆ (พูดไปร้องไห้ไป)
ภรรยา: เด่วตบปากนะ เด่วตบปากเลยนะ
ลูก: ไม่ ไม่ (พูดไปร้องไห้ไป)
ภรรยา: รีบ (เสียงดัง) เxมิx. กัดทุกชิ้นเลย (เสียงดังมาก) พอดีว่าลูกกัดเอแคร์ก้อนลำนิดแล้วเหลือทิ้งไว้ 4-5 ก้อน ยังกินไม่หมด
ผม: ก็บอกเค้าแล้ว เค้าพยายามกินให้แล้วงายย
ภรรยา: เxมิx. นั่งเฉยๆนะ เxมิx. นั่ง เxมิx. ก็จะพาเล่นแกล้งกัน
ลูก: ไม่ได้เล่นแกล้งกัน นู๋แค่หยิบเอง น้องก็มาปัดมือนู๋ (พูดไปร้องไห้ไป)
ภรรยา: ก็จะเล่นแกล้งกันไหม และมาเล่นกันทำไม (เสียงดุๆ)
ผม: ก็ไม่เป็นไร ก็ฟังเค้าเถอะ นิดหน่อย (ส่วนตัวผมจะติดคำว่าไม่เป็นไร) อันนี้มันเรื่องเล็กน้อย ไม่ต้องพูด เxมิx. กxรุ อะไรขนาดนั้นหรอก
คราวนี้เราก็เริ่มจะทะเลาะกันครับ เธอบอกว่า ผมพูดแซก ช่วยลูก เลยทำให้เธอขึ้น ซึ่งผมก็บอกว่าผมแค่ปรามๆ ให้เธอเบาลง
ขอบคุณทุกคนมากๆนะครับ ผมอาจจะตอบช้าหน่อย ผมไม่รู้จะทำยังไงก็ภรรยาคนนี้เลยครับ เธอรุนแรงและหนักหน่วงมากครับ ไม่เคยคิดถึงความสัมผัสในอนาคตและครอบครัวเลย จากการโมโหร้าย