สวัสดีค่า เราอายุ16นะคะ มีปัญหาอีกแล้วค่ะ🥲พึ่งทะเลาะกับแม่มาเลย ตามต้นกระทู้ที่ถามว่าควรรู้สึกยังไงกับแม่ดี คือ พึ่งทะเลาะกับแม่มาค่ะแล้วแม่บอกว่า เรานิสัยไม่ดีไม่คิดว่าแม่ห่วงและไม่เคยแคร์แม่เลย อยากให้ลองอ่านเรื่องของเราแล้วช่วนตัดสินใจแทนทีค่ะ

เริ่มเรื่องต้องย้อนไป5-6ปีที่แล้วเลยค่ะตอนนั้นประมาณ 10-11ปี แม่ก็ทะเลาะกับพ่อ*มีเบื้องลึก*พาย้ายมาบ้านที่บึงกาฬบ้านตายายค่อนข้างยากจนค่ะพี่น้องของแม่ทีเหลือเขาไปอยู่กับครอบครัวกันหมด ก็ตายายมีนากับสวนยางตอนแรกอะไรๆก็ดีไปหมด สร้างบ้านที่สวนทำหน้าบ้านใหม่ ออกรถยนต์ จนกระทั่งแม่พาคนนึงเข้ามา 

คนนี้ชื่อต้อม ซึ่งเป็นเหตุของทุกอย่าง แม่พามันมาที่สวนของตายายโดยใช้ขออ้างว่าเอามาช่วยทำงาน ช่วงหลังๆก็มีเสื้อผ้ามันบ้างแหละที่นอนมันบ้างแหละดูผ่านๆก็คงดูไม่ออกหรอกค่ะตอนนั้นเริ่มจะแปลกตรงที่รถมอไซก็ใช้ของเรา*ของทางย่าซื้อให้ตอนเกิดก็ถือว่าเป็นของเรา* หมอแบตก็ใช้ของบ้านเรามีที่นอนเป็นของตัวเอง รถกระบะที่ออกก็ไปขับ เอาง่ายๆคือเหมือนมาอาศัยกับครอบครัวเราค่ะซึ่งตอนนั้รเราดูไม่ออก จนแม่เริ่มทะเลาะกับตายายบ่อยขึ้น ยายก็บ่นๆเรื่องมันให้ฟังประมาณว่า เอาผัวไม่ดีประมาณนั้นซึ่งเราเลือกที่จะไม่เขื่อวายและโกรธยายมากที่ว่าแม่*ที่เลือกไม่เชื่อเพราะยายรักลูกรักหลานไม่เท่ากัน ขอเงินไม่เคยให้พอได้อะไรมาก็มากินด้วย*และด้วยความเด็กรักเลือกเชื่อฟังแม่มากกว่า และเอาไปเล่าให้แม่ฟังแม่บอกว่าอย่าไปเชื่อยายเพร่ะยายรักลูกหลานไม่เท่ากัน*ป้าซึ่งเป้นพี่สาวแม่เขาไม่ได้เลี้ยงลูกเองให้ยายเลี้ยง2คน และลูกคนเล็กเค้าชอบโขมยของเรา โบ้ยความผิดให้เรากับน้องเราตลอดและก็รอดตัวไปตลอดเพราะยายไม่ด่าไม่ว่ามันเลย*

นานๆเข้าแม่กับยายก็ทะเลาะกันแรงขึ้นจนแม่ไปทำงานที่ภาคใต้*ไป1-3เดือนเก็บผลไม้ และจะโอนเงินมาให้ครั้งสองครั้ง*เราก็อยู่บ้านเรียนเป็นปกติจนเกิดเหตุการณ์ พ่อทำผู้หญิงท้องจ ซึ่งเราเป็นคนรู้ข่าวก่อนแม่เราก็ตามสืบและเจอผู้หญิงผ่าน Tik Tok จนเราบอกแม่และเป็นเรื่องเป็นราว ผู้หญิงคนนั้นท้องใกล้คลอดนับเวลาคือ ก่อนแม่พาเราย้ายกัลบมาได้ไม่นาน ซึ่งตอนนั้นเราก็เห็นว่าแม่ร้องไห้และกินเหล้าตลอดที่มีโอกาส ตอนนั้นมันก็เอาลูกมัน3คนมาอยู่ที่สวนกับเราด้วยพอดี หลังจากนั้นก็มีแต่แย่ลง เริ่มไม่ทำงานรถก็โดนยึดเพราะไม่จ่ายงวดรถแม่ก็ไปทำงานภาคใต้ เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆตอนเราประมาณ 14ปี แม่กลับมาแต่ไม่ได้มาบ้าน มาเก็บเสื้อผ้าของใช้ไม่บอกว่าจะไปไหน *ซึ่งต่อมาเราก็รู้ว่าตายายไม่ได้ให้แม่ทำสวนนาด้วยแล้ว/อันนี้ไม่รู้ว่าแกไม่ทำเองหรือป่าว/แล้วแม่ก็ไปอยู่หมู่บ้านของ ต้อม อยู่ในสวนยางที่มีกระตอบสร้างใหม่นั่นชัดเลยว่าแม่ไปอยู่กับมัน 

**เสริม1ตลอดที่ผ่านมาพ่อเราติดต่อกับเราและน้องเราตลอดนะคะโทรมา แต่ไม่สามารถโอนเงินให้ได้เพราะตอนนั้นเรายังเด็กและไม่มีบัญชีธนาคาร เราเล่าให้พอเกือบทุกเรื่องหลังตอนที่แม่เริ่มทะเลาะกับตายายบ่อยๆที่ไม่เล่าทั้งหมดเพราะไม่อยากให้พ่อว่าแม่และยังรักและเชื่อแม่อยู่ว่าที่ยายพูดมันไม่จริงจนได้เห็นกับตาและด้วยสิ่งที่พ่อทำเลยสิ่งเชื่อแม่เข้าไปอีก พ่อชวนเราไปอยู่กับย่าตลอดแค่แม่ไม่ยอม**

**เสริม2 ช่วงแรกที่เชื่อแม่แม่บอกว่ามันเป็นเพื่อนก็เคยคุยกับมันและเชื่อสนิทใจว่าเป็นเพื่อนกันสมัยเรียน น้องเราหนักหน่อยคือเชื่อแบบไม่สงสัยอะไรเลย ส่วนเราก็อยู่ห่างๆในช่วงหลังก็สังเกตพฤติกรรมจนได้รู้ว่าโครตน่าสงสัย ทั้งติดยา ติดเหล้า ติดพนัน ดูเหมือนจะโรคจิตหน่อยๆด้วย**

ช่วงก่อนแม่กลับมา ผู้หญิงที่ท้อง ชื่อกิ้ฟเขาทักมาคุยกับเราพร้อมกับวีรกรรมที่ต้องทำ คือประมาณว่าทักไปเย้ยหยัน เช่น วันนี้วันเกิดน้องเรา รูปน้องเราถือเค้กวันเกิด ซึ่งเราเห็นเราก็อึ้ง ทางฝั่งย่าเรากับผู้หญิงเขารู้เห็นเรื่องนี้มีแต่ที่ไม่รู้ว่าเขาทักไปก่อกวนฝั่งนั้นและช่วงที่แม่ไปภาคใต้ มันไปกับแม่ตลอดและยังมีการทักมาบอกให้เราไปอยู่กับพ่อได้แล้ว ซึ่งเรารู้ตัวและทำตัวไม่ดีใส่มันตลอดหลังเริ่มรู้

**เสริม3 รถที่ย่าซื้อให้ตอนเกิด/รถพ่อ/ เอากลับมาบ้านที่ตจว.ด้วยตากับยายก็ได้ขี่แต่เราบ่นแกเลยไปขี่รถแก และมันก็ตี้เนียนมาใช้รถคันนี้ด้วยจนพัง ตอนพังเราเป็นคนเอาไปซ่อมเป็นเสียตังรถเจนเก่าเกียร์ออโตอะไหบ่หายาก ซึ่งปัจจุบันแบตหมด สภาพร่อแร่ รถอายุ16ปี++**

หลังจากที่เรา 14-15ปีรับรู้เรื่องราวก็เลยตัดสินใจปล่อยแม่เลยตามเลยอยากทำอะก็ทำไม่ก้าวก่าย แต่ก็ต้องให้เงิน ไม่งั้นเราจะไปอยุ่กับย่า ต่อมาแม่ก็ออกรถมอไซค์ก่อนไปทำงานภาคใต้อีกครั้งช่วงรอเปิดเทอมขึ้นม.4 หลังแม่กลับมาครั้งนี้แม่ไม่มีเงินติดตัวกลับมาสักบาทอ้างว่าดโอนให้เราหมดแล้วจะหว่างนั้น(ซึ่งก็โอนมาจ่ายงวดรถมอไซค์และค่ากินอยู่ประมาณ3000ต่อเดือน)แม่ก็ไปหามันที่หมู่บ้านมันทุกวัน /น่าจะประมาณ10กิโล+/โดยอ้างว่าไปหาเงินแต่เราไม่เคยได้จากแกเลย มีแต่ไปและกลับมาให้เราเติมน้ำมันรถ แถมค้างงวดรถอีก2เดือน และเมื่อเราเก็บเงินได้แม่ก้บอกให้เก็บจ่ายงวดรถ ระหว่างนั้นเราก็ใช้ชีวิตปกติ ที่ต่างคือต้องซื้อกับข้าวเพื่อแม่ด้วยทุกวัน*มีรายละเอียด* จนปัจจุบันวันเกิดวันที่25 ครบ16ปีที่ผ่านมาพ่อกับย่าโอนเงินให้รวมประมาณ1500 พอแม่รู้แม่ก็จะชอบพูดถึงเรื่องที่ต้องใช้เงินทางอ้อม เช่น วันเกิดไม่เลี้ยงหมูทะแม่หน่อย รถมันเบรกเสียงดังแล้วนะ เนี่ยถ้าซ่อม500ซื้อแบตมาเปลี่ยนเฉยๆก็ขี่ได้แล้ว ซึ่งเราก็บ่นว่านี่มันเงินวันเกิดหนูนะ ซึ่งแกบอกว่าแค่เล่าให้ฟัง ถ้าเกิดว่าพังขึ้นมาใครจะซ่อมให้ เล่าให้ฟังกลายเป็นว่าทำให้เครียด พูดเชิงน้อยใจใส่เรา ทำให้เราเริ่มคิดว่าที่เราทำมันถูกไหม

**เสริม4พ่อส่งเสียตลอดวันละ200ต่อวันให้ใช้กับน้องหลังเหตุการ์ณผู้หญิงท้องใกล้คลอด เพราะน่าจะรู้สึกผิดต่อเรา ทั้งค่ากินของใช้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับตัวเอง เรื่องนี้คือผลจากการที่แม่ทะเลาะกับยาย ทำเรากระทบไปด้วยคือแยกกันอยู่ชีวิตใครชีวิตมันไม่ได้มีเยื่อใยกับตายายมากนัก ถ้าไปก้าวก่ายยายก็จะบ่นให้ นินทากับไทบ้านเลยตัดปัญหาซื้อข้าวซื้อของเอง**

///ในความคิดเราคือเงินที่ได้มา คือเงินวันเกิดนะคือจะให้เอาไปใช้อะไรแบบนั้นมันใช่หรอแถมนี่ก็เงินเราอีก ซึ่งเราก็โดนแม่ประชดว่า เออสงสัยจะตามใจเกินไป เอาแต่ความคิดตังเองเห็นแก่ตัว บอกสอนไม่ได้ต่อ ไปนี้ก็หาจ่ายเองงวดรถ ///ในความคิดคือ มันเป็นข้ออ้างในการปัดความรับผิดชอบแบบใหม่หรอ นี่คือสิ่งที่เด็กอายุ16ต้องทำเหรอ แล้วนี่ไม่ใช่หน้าที่ของผู้ปกครองเหรอ คำถามเต็มไปหมดแต่เราก็เลือกที่จะเงียบเพื่อจบปัญหา เราเคยบอกแม่ว่าถ้าเป็นแบบนี้จะทิ้งให้อยุ่นี่แหละไม่เลี้ยงหรอกแม่แบบนี้ แล้วถ้าเป็นไปได้จะไม่มาเหยียบจังหวัดนนี้ที่นี่อีกตลอดชีวิต แกประชดว่าส่งลูกได้แล้วพยายามได้เท่านี้ลุกไม่เลี้ยงก็ไม่เป็นไร จะไปอยู่ที่สบายๆกินข้าววัดเอา//ในความคิดเราคือตัวเองบกพร่องในหน้าที่ผู้ปกครอง เราตั้งใจเรียนไม่เคยทำตัวเหลวแหลกเลย ทั้งที่ถ้าพยายามมันยังไปต่อได้แต่นี่ไม่ทำเลยนอนอยู่บ้านไม่ก็ไปหามันทุกวันได้เลย บอกมันทำได้เท่านี้แต่ไม่เคยพยายามเลยแต่บอกทำเพื่อลูก

**เสริม5 ผุ้หญิงเขาดูแลเรากับน้องเหมือนลูกแท้ๆไม่ได้มีการรังแกแต่อย่างใด*

เรายอมรับว่าเราทำตัวแย่มาก แต่มันก็มีเหตุผลเราทั้งท้อและเห็นอะไรมาเยอะ พ่อกับแม่ก็ไปคนละทางกันไหนจะเรื่องค่าใช้จ่ายปแต่ละวัน ไหนจะน้องอีก/ปัจจุบันม.1/ 5-6ปีที่ผ่านมาเหตุการ์ณมันเยอะมากเราทั้งคิดมาก ท้อใจ ต้องพึ่งตัวเองเท่านั้นหาพื้น

ที่ให้ตัวเองกับน้อง ทั้งหมดความเชื่อถือและเชื่อใจในตัวพ่อกับแม่ **ก่อนมาที่ครอบครัวเก่าเขาสอนมาดี มีกาลเทศะ เคารพนับถือผู้ใหญ่ เอาง่ายๆคือ ปูพื้นฐานขีวิตมาดี** เลยเลือกที่จะสนแต่น้องและตัวเองเท่านั้น ไม่ยุ่งเรื่องของพ่อแม่ แต่ทั้งคู่ต้องทำหน้าที่ผู้กปกครองที่ดี ส่งเสียเลี้ยงดู พูดตรงๆก็คือ เสียใจมากค่ะเลือกที่จะไม่สนใจทำเพื่อตัวเองและน้องเพื่อจะได้ไม่ต้องเจ็บปวดกับเรื่องแบบนี้อีกแค่นี้ก็เกินพอสำหรับเด็กคนนึง แต่พอเป็นแบบนั้นพ่อกับแม่บอกว่าทำไมทีกับเพื่อนพูดด้วยดีจังกับพ่อกับแม่เหมือนไม่อยากคุย แล้วจะให้ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้ยังงไง สะเทือนใจเด็กคนนึงได้ขนาดนี้ หมดความเชื่อถือเคารพพ่อแม่ไปเลย *ค่อนข้างมีภาพจำครอบครัวที่สมบูรณ์แบบและคิดแบบนั้นมาตลอด*

**เสริม6 เราก็พึ่งรู้ตอนหลังนี่แหละค่ะว่าจริงๆที่แม่กลับมาไม่ได้กลับมาดูแลตากับยายจริงๆ แต่กลับมาเพราะมัน  แม่เราโทรหามัน วิดีโอคอลหามันตลอดจนกระทั่งแม่ตัดสินใจกลับมาเพื่อมาหามัน และไม่ใช่พ่อไม่รุ้เรืองนี้แต่พ่อเลือกที่จะเงียบเพื่อเรากับน้อง ในระหว่างที่อยู่ที่นั่น**

**เสริม7และที่ตากับยายทะลาะกับแม่ก็มีสาเหตุมาจากมันนั่นแหละ ทั้งทำให้ครอบครัวเราแตกแยก ทำให้แม่ทะเลาะกับยายเพราะยายไม่อยากให้แม่เอามัน และมันก็ล้างผลทญบ้านเราจริงๆ อีกยังเย้ยหยันพ่อเราอยู่ตลอด* ซึ่งเรื่องนี้แม่ไม่เคยรู้เลย*

**เสริม 8 เพื่อสงสัย ด้วยความที่แม่กับยายทะเลาะกันทำให้ยายไม่อยากให้แม่กินข้าวด้วยแม่เลยจะรอเราซื้อกับข้าวกลับบ้านทุกวันเพื่อจะกินกับเรา *ได้วันละ200แบ่งกับน้องรวมทั้งวัน และของใช้อื่นๆน้องซื้อเอง*

**เสริม 9 ถ้าถามว่าถ้าลำบากขนาดนั้นทำไมไม่ไปอยู่กับย่า ตอนนี้เราไปได้แล้วนะคะแต่เราก็เลือกที่จะไม่ไป เพราะก็รู้ทั้งรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างแต่ก็ยังจะทิ้งแม่เราทำไม่ลงค่ะยังไงเขาก็เป็นเลยอยู่ด้วยแต่ไม่ก้าวก่ายค่ะ อีกทั้งเราไม่ค่อยอยากไปแล้วเพราะ พ่อก็มีแฟนใหม่ลูกใหม่เราก็ลูกแฟนเก่าไปอยู่ด้ววก็แปลก //ค่อนข้างถือเรื่องความสมควร//**

**เสริม 10 ถ้าถามว่าทำไมไม่ทำงานพาร์ทไทม์ ที่ๆเราอยู่ไม่มีงานพวกนี้เลย ถ้ามีเขาก็เอลูกหลานตัวเองทำเลย งานส่วนใหญ่ของคนที่นี่คือ ทำไร่นาสวนของตัวเอง ไม่ค่อยมีงานรับจ้าง แบบบ้านเมืองเขากัน*

ย้อนมาที่คำถามควรรู้สึกยังไงกับแม่ดีคะ และเราทำแบบนี้มันดีแล้วไหม