ส่วนที่เราจะมาเล่าได้เกิดขึ้นจริงกับตัวเองและเพื่อนๆเป็นร.ร.มัธยมแห่งหนึ่งในจังหวัดนครปฐม เรื่องแรกขอให้ชื่อว่าไม่รู้ใคร:วันนั้นเราเดินขึ้นไปที่ตึก4ชั้น5ห้อง6 ตอนพักกลางวัน เราคิดส่าเพื่อนน่าจะขึ้นมาแล้วแหละแต่พอเราเปิดประตูห้องไปไม่มีใครอยู่เลยตอนนั้นมันมีความคิดนึงผุดขึ้นมาในหัวว่าแกล้งหลอกพวกมันดีกว่า เลยไปมุดที่โต๊ะหลังห้องนั่งได้ซัก5นาทีก็มีเสียงแง้มประตูเราก็เงยหน้าไปดูนึกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่ มีขาที่เหมือนเป็นขาผู้หญิงนุ่งโจงใส่รองเท้าลายฉลุเดินเข้ามาตรงหน้าห้องเหมือนกับหาอะไรอยู่แต่ก็นั่นแหละตามประสาเด็กไม่มองอะไรทั้งนั้นวิ่งออกจากห้องเลยจ้า

อีกเรื่องชื่อว่ากีฬาสีสแตนหลอน:ชื่อก็บอกว่าเป็นช่วงกีฬาสีและเราก็ได้อยู่บนสแตนค่ะตอนซ้อมไม่มีอะไรเลยพอพี่สตาฟเค้าไหว้สแตนแล้วให้น้องๆขึ้นไปซ้อมเรานี่รู้สึกเลยว่ามีกลิ่นดอกไม้เน่าตีขึ้นจมูก แต่เราก็หันไปหาเพื่อน เพื่อนเรานี่ร้องไห้เลยเพราะได้กลิ่นหลายกลิ่นลงมาก็ยังได้กลิ่นแถมมีของแถมตามกลับบ้านมันอีกแต่ว่าที่ตามกลับบ้านมันไปไม่ใช่สิ่งที่เรากับมันเจอในร.นะสิ่งที่อยู่ในโรงเรียนเป็นบริวาณของสิ่งศักดิ์ประจำโรงเรียนทำไมถึงรู้อะหรอเพราะเพื่อนคนนั้นอะไปถามครูคนนึงที่เห็นผีและปากแซ่บมากขอบอก ครูแกก็บอกตามที่พิมพ์ข้างบนเลยพอถัดไปอีกวันใกล้วันจริงละทุกคนอาจจะคิดว่าคงไม่เกิดอะไรขึ้นละมั้งเคยเห็นคนทำอะไรด้วยน้ำตาป้ะใช่จ้าเพื่อนชั้นมันร้องไห้ไม่ไหวจริงขอบอกแต่ตอนเช้าเราพาไปไหว้ขอขมามาแล้วนะที่ตลกคือไรรู้มะพาไปไหว้เว่ยแล้วสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในโรงเรียนเหยียบขามันเอาไว้แล้วแบบเพื่อนก็ลุกหนีถ้านี่เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์คือไม่ช่วยละจ้าละเพื่อนไปหาครูคนเดิมครูแกก็บอกมันว่า"ก็ไปทำบุญให้เค้าสิเค้าอยากได้บุญ"ละมันตอบครูว่า"หนูไม่มีบุญมีแต่บาป"ครูแกก็บอก"เรื่องของละถ้างั้นอะ"ละก็ผ่านพ้นไปไม่ค่อยดี

ความจริงมีเยอะกว่านี้แต่ตอนนั้นแค่เรียนกับเดินก็จะตายอยู่แล้ว