คือเรากับเพื่อนคบกันมาตั้งแต่ช่วงม.​​4 พวกเราก็คบกันมาเรื่อยๆ จนถึงช่วงม.6 ที่เริ่มมีอาจารย์มาแนะแนวมหาลัย ด้วยความที่เรามีความชอบและถนัดคล้ายๆกันเลยเข้ามหาลัยเดียวกัน คณะสาขาเดียวกัน และอยู่หอในห้องเดียวกัน พอมาถึงสัปดาห์เปิดเทอม ซึ่งเปิดเทอมได้ 4 วันเราก็มีเรื่องให้ทะเลาะกัน ก็คือเพื่อนปิดฝาขวดน้ำไม่สนิทเลยหกใส่โทรศัพท์เรา มันเป็นความผิดทั้งคู่ เพราะเพื่อนก็ผิดลืมปิด เราก็ผิดที่ไม่ได้ตรวจสอบให้ดีก่อน แต่ว่า ณ ตอนนั้นเราเครียดมาก กยศ.เรายังทำไม่เสร็จ แถมวันนั้นเป็นวันที่เราจะไปเปิดบัญชีกรุงไทยหลังจากเรียนเสร็จ โทรศัพท์ดันมาพังอีกแล้วจะบอกพ่อแม่ยังไง แล้วด้วยความที่เราเป็นคนที่ถ้าโกรธใครเราจะเงียบก่อน เพราะต้องการที่จะปรับอารมณืให้มันพร้อมกับการคุยมากที่สุด จะได้ไ่ม่ต้องปะทะคารมกัน ซึ่งนี่เป็นนิสัยที่เพื่อนเราทุกคนรู้หมด พอเราเรียนเสร็จเราเลยไปเปิดบัญชีแบบสมุดก่อนค่อยมาทำเรื่องเปิดบัญชีออนไลน์ พอเราเปิดอะไรเสร็จเราก็พร้อมคุยแล้ว จึงรีบกลับหอไปคุยกับเพื่อน แต่สรุปคือเพื่อนเราหนีกลับบ้านไปแล้ว เราก็ไม่ได้คิดอะไรเลยทักไปบอกเพื่อนเรื่องกยศ. แล้วอยู่ๆเพื่อนก็พิมพ์มาว่าไม่กู้แล้วเพราะจะลาออก เราก็เครียดหนักไปอีกเพระถ้าเพื่อนลาออกแล้วค่าหอเราก็ต้องจ่ายจำนวนเต็ม ตอนนั้นปัญหามันรุมเร้ามาก เราก็เลยปรึกษากับแม่ว่าจะเอาไงดี จะลาออกแล้วกลับไปหาแม่ที่ต่างจังหวัดดีมั้ย หรือควรทำยังไง แต่แม่ก็ให้กำลังใจเรา เราเลยเลือกที่จะอยู่ต่อ ส่วนเรื่องโทรศัพท์อยู่ๆเพื่อนก็ให้แม่เพื่อนซื้อให้โดยที่ยังไม่ได้คุยอะไรกับเราเลย ถ้าได้คุยกันเราคงให้จ่ายแค่ค่าซ่อมเพราะโทรศัพท์เรามันก็พังอยู่แล้ว แค่พอโดนน้ำมันเลยพังขึ้นไปอีก เพื่อนก็ทักมาบอกเราว่าจะเอาโทรศัพท์มาให้นะ เราก็อ่านแต่ไม่ได้ตอบอะไรเพราะเราก็เป็นอย่างงี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ถ้าไม่ใช่ประโยคคำถามหรือออกความคิดเห็นเราก็จะไม่ได้ตอบอะไร เราเป็นอย่างงี้กับทุกคน ทุกคนก็รู้หมด
      พอผ่านไป 1 วัน เพื่อนเราก็เริ่มทักมาด่าเหตุผลเพราะเราอ่านไม่ตอบ เราก็งง พอคุยอะไรกันจบปุ้บเราก็คิดว่ามันคงจบแล้วเพราะคุยจบแล้ว พอวันต่อมาเพื่อนก็เริ่มทักมาด่าเราอีก เพราะค้องการให้เราตอบอีก เราก็เริ่มที่จะไม่โอเคแล้วที่ทำไมต้องมาบังคับให้ตอบนั่นตอบนี่ด้วย เพื่อนก็ด่าเรายับเลย แต่ละประโยคที่เพื่อนด่าเรามา มันแทงใจดำเรามาก มิตรภาพ 3 ปีที่คบกันมามันไม่ได้ช่วยอะไรเลย มันให้ความรู้สึกเหมือนกับความตลอดเวลาที่ผ่านมาเพื่อนคบกับเราเพื่อผลประโยชน์ ไม่ได้สนใจเลยว่าเราจะมีนิสัยยังไง สนแค่ว่าเราต้องเข้าใจความรู้สึกของเพื่อน แถมมาอวดเราว่าเราหนีปัญหาแบบเพื่อนไม่ได้ล่ะสิ หลังจากที่ทะเลาะกันในแชทจนเสร็จ เราทั้งคู่ก็จะไม่ทักไม่คุยอะไรกันแล้ว
      พอเราได้โทรศัพท์ที่เพื่อนฝากรุ่นพี่เอามาให้ เราก็รีบเอามาทำเรื่องกยศ.ต่อให้เสร็จ แต่เพื่อนลงโน๊ตในไอจีแซะเรายับมาก พอเราตอบลงโน๊ตแค่ประโยคเดียว เพื่อนก็มาโวยว่าเราเป็นคนเริ่มแซะก่อน ทั้งด่าเราในโน๊ตและสตอรี่ ที่หนักกว่านั้นคือเอาแม่เรามาเกี่ยวข้องอีก แถมไปบอกคนอื่นว่าเป็นเพราะเราที่ทำให้เรื่องทำเลยเถิดไปถึงขนาดนี้ 
     หลังจากที่แซะเราจนเริ่มพอใจแล้วก็ออกจากกลุ่มเพื่อนเราทั้งหมดเลย ตัดขาดออกจากสังคมเพื่อนสมัยมัทธยมหมดเลย ดดนให้เหตุผลว่าเจอสังคมใหม่ๆเลยออกจากสังคมเดิมๆ เพื่อนทุกคนก็คืองงมากว่าทำไมอยู่ๆถึๆถึงออก

     ตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนตอนนี้เราเลิกคบกับเพื่อนคนนี้ไปแล้ว แต่เราก็ยังได้แต่คิดแล้วก็สงสัยว่าทั้งๆที่เราโกรธแต่ทำไมเราต้องโดนโกรธและโดนด่าขนาดนี้ด้วย