ได้คบได้รักกับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เขายังไม่หย่ากับคนเก่า เขาเป็นคนขอหย่าขอเลิกกับคนเก่าเอง และทะเลาะกับแม่ของเขาหนักมาก (เพราะแม่เขาอยากให้คืนดีกับสามี)  เราก็คบกันมาผ่านอะไรกันก็มาก มั่นใจมากๆว่า ว่าเขาจะอยู่กับเรา และเขาก็บอกผมน่ะว่าไม่มีทางกลับไป สุดท้ายวันนี้มันก็เกืดขึ้น เพราะเขาสงสารแม่ สงสารลูก... ผมก็บอกตลอดน่ะว่า ผมยินดีด้วย ผมก็จะยอมรับ แต่สุดท้ายผมกลายเป็นคนเสียใจสุดๆกับบทละครเรื่องนี้ วันนี้ผมยังทักหาเขาอยู่ เหม่อลอย เสียใจ เพราะชีวิตนี้ผมคงไม่มีโอกาสคบกับเขาอีก ผมอ่ะโสด เขาอายุเยอะกว่าผม ผมไม่มีใครเลยครับ ผมได้แต่บอกกับเขาว่า ผมคงไม่ได้ครอบครองคงได้แค่รัก มันทำใจยากมากครับ ผมเสียใจ แต่ก็ยังทักหาเขา ผมจะก้าวเดินต่อยังไง ปากผมก็บอกยินดีและเข้าใจ แต่ใจผมมันเอาแต่เสียใจ และผิดหวัง...