มีใครเคยเป็นไหมคะ ไม่มีความสุขกับการใช้ชีวิต เฉยชากับทุกอย่าง ชีวิตเราเริ่มเจอความรู้สึกนี้ตั้งแต่เรียนจบ หลังจากเรียนจบแล้วเราก็หางานทำเลย
เพราะฝันว่าอยากเป็นครูเลยตัดสินใจทำอาชีพนี้ เรารู้สึกมีความสุขมากค่ะที่ได้อยู่กับเด็ก แต่ก็รู้สึกแย่กับที่ทำงานตอนนั้นเราคิดว่าเราไหวเลยตัดสินใจเรียนต่อตรงนี้คือจุดเริ่มต้น การเรียนต่อของเราจำเป็นต้องทำงานในโรงเรียนระยะเวลาหนึ่งปีครึ่ง เรารู้สึกว่าที่ทำงาน Toxic มาก เลยตัดสินใจลาออกหลังจากจบเทอมหลังจากนั้นเราได้ไปหาหมอพบว่าเป็นโรควิตกกังวล เราก็ได้รักษามาเรื่อยๆ จากการทำงานในโรงเรียนทำให้เราไม่อยากเป็นครูอีกต่อไปแล้ว เราคิดจะเลิกเรียนหลายครั้งแต่ก็ต้องดึงตัวเองกลับมาให้ได้ เราเจอแต่สังคมเพื่อนร่วมงานที่น่าอึดอัดทั้งรังแกอื่นๆอีกมากมาย จนถึงปัจจุบันเราได้เปลี่ยนโรงเรียนมา 3 ที่ เรารู้สึกแย่และโทษตัวเองมาตลอดว่าอ่อนแอและไม่เข้มแข็งเหมือนคนอื่น อดทนกับอะไรไม่ได้ ตอนนี้ชีวิตเรารู้สึกสับสนเราไม่มีความสุขกับอะไรเลยซักอย่าง รู้สึกเสียใจกับตัวเองโทษตัวเอง คนอื่นๆก็ว่าชอบหนีปัญหา เราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันค่ะว่าเราเป็นอะไร ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับโรคที่เราเป็นอยู่หรือเปล่า เรารักษามาเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ดีขึ้นเลยเพราะต้องมาทำงานทุกวันต้องเจอสังคมเดิมๆ เราวิตกกังวลมากๆค่ะบางวันเจอคำพูดที่ไม่ดีเข้าไปก็เครียดมากจนปวดหัว ปวดท้อง หายใจไม่โล่ง หัวใจเต้นผิดจังหวะ ไม่รู้ต้องทำยังไงแล้วค่ะ ทรมานมากๆ คิดอยากตายหลายครั้ง ไม่มีความสุขกับอะไรเลย